Krzycz po cichu, braciszku

Pamela i Jeremiasz to rodzeństwo Bliźniaki. Pamela najlepiej w świecie rozumie Jeremiasza, który jest inny. Jeremi uwielbia bawić się zamkiem błyskawicznym, guzikami, każdy dzień tygodnia ma swój własny kolor, a z domu nie wychodzi bez pokrywki. Jak już wyjdzie na spacer to musi chodzić przy śmietnikach oraz tam gdzie są psie kupy. Przez to najbliższą społeczność uznaje rodzinę Pameli i Jeremiego za dziwaków. A to rodzina taka jak inne. Jest mama i dzieci. Niestety, jedno dziecko jest chore i żyje we własnym świecie.

"Krzycz po cichu, braciszku" jest pamiętnikiem Pameli skierowanym do najmłodszych Czytelników. To opowieść o dorastającej dziewczynce, która przez chorobę swojego brata bardzo szybko dojrzała. Częste zmienianie miejsca zamieszkania czy też szkół nie było dla niej najlepsze. O tym zdaje sobie sprawę jej matka, która samotnie ich wychowuje. Z opowieści Pameli da się wyczuć, że mama czasem żałuje iż zajmuje się bardziej chorym synem, zapominając przez to o Pameli. Młoda dziewczyna z kolei wszystko dzielnie znosi. W szkole ma koleżanki i na oku pewnego kolegę, który na tle innych jest bardzo oryginalny i kogoś jej przypomina. Pamela nie boi się wspominać o strachu, smutku czy miłości do swoich bliskich.

Ta książka porusza bardzo ważny temat. Temat tolerancji. Autorka przedstawiła, że często oceniamy kogoś od razu. Nie tolerujemy inności, nawet wtedy, gdy ktoś zmaga się z ciężką chorobą. Ba, społeczeństwo nie toleruje wtedy całej rodziny. Wykluc...

Jeremiasz jest inny. Jego dni tygodnia mają swoje kolory, najlepszą zabawką jest zamek błyskawiczny, a nieodzownym towarzyszem spacerów jest olbrzymia pokrywka. Jego siostra, bliźniaczka, jest pozornie zwyczajna. Tylko pozornie, bo jej ogromne serce i dojrzałość odróżniają ją od reszty świata.

Ta książka mnie rozłożyła na łopatki. Przeczołgała mnie, zmęczyła, a na koniec przytuliła i pocieszyła.

Autyzm. O tym jest ta mała-wielka książka. Autyzm i obraz świata osób z różnym spektrum. Autyzm i życie ludzi, którzy muszą się dostosować do tej jednej osoby w rodzinie. A tu nie tylko muszą, ale i chcą.

Nie wiem jak napisać o czymś, co wywołało we mnie tyle emocji. A chciałabym Was zachęcić do przeczytania, do przemyślenia tego tematu, do wyniesienia lekcji z tej książki. I mam wrażenie, że cokolwiek nie napiszę, to będzie za mało.

Przeczytajcie…

To trzeba przeczytać.

Jeremiasz jest inny. Żyje w świecie, w którym dni tygodnia mają swoje kolory, a najlepszą zabawką jest zamek błyskawiczny. Jeremiasz wychodzi z domu tylko z olbrzymią pokrywką. Jeremiaszem opiekuje się siostra Pamela. Dlaczego to właśnie ona rozumie go najlepiej? Chłopiec, jego siostra oraz ich mama przeprowadzają się do kolejnego miasta. Muszą rozpocząć życie na nowo. Czy tym razem im się to uda?Polecam z całego serca ♥️ szczególnie tym którzy niekiedy zbyt szybko i pochopnie oceniają innych, a także tym którym życie z ASD jest bliskie.