Ksiądz też człowiek, czyli trzy historei o pasji w pasji

Książka pokazuje, że ksiądz wbrew temu, co czasami myślimy jest podobnie jak my tylko człowiekiem, który też się zmaga ze swoimi upadkami a świecenia i łaska z nich wynikająca niesprawiają,że w monecie, gdy je otrzymują są nieskazitelni. Zwraca również uwagę na to, że głos powołania można usłyszeć w każdym momencie swojego życia i nawet wtedy można znajdować czas na realizację swoich pasji, a tym samym ewangelizować w niekonwencjonalny sposób zbliżając do Kościoła tych, którym jest z nim niepodrodze. Bohaterowie opowiadają o domu rodzinnym, pasji, odkryciu powołania, ale nie mają odwagę zmierzyć się również z trudnymi dla Kościoła tematami jak kwestia pieniędzy, homoseksualizmu, niezachowania celibatu, przepychu. Ciekawe jest też spojrzenie na sakrament spowiedzi od strony tego, który w nim pośredniczy, łaski z niego płynące, jak również zawrócenie uwagi na to samych bohaterów książki, że oni są tymi, którzy z mocy Chrystusa mają moc odpuszczania grzechów i udzielania rozgrzeszenia, ale sami również wyznają swoje słabości i proszą o Boże przebaczenie (Jak zobaczyłem, ile łask wypływa podczas spowiedzi , stałem się jej fanem. Niezwykle jest to, że gdy wypowiadam słowa" i ja odpuszczam tobie grzechy", Bóg uwalnia człowieka z jego słabości, na nowo podaje mu rękę by nawiązać relacje. najbardziej jednak przeżywam własną spowiedź, tę w której to ja jestem penitentem (s.40 ). Chodź mi przynajmniej trudno jest zaakceptować slang w wypowiedziach rapującego księdza. A może jestem por...