Kurwa, kurwa, kurwa

Linn Strømsborg (autorka słynnego „Nigdy, nigdy, nigdy“) tym razem skupiła się na duszonym gniewie. Emocjach, jakie zostają stłumione i przekształcone w złość. Nieważne, czy wcześniej wiązały się ze strachem, czy cierpieniem — teraz mają ochotę krzyczeć i szarpać serce, w którym się gnieżdżą. Główną bohaterką powieści „Kurwa, kurwa, kurwa“ jest Britt — matka, żona, córka. Za młodu porzuciła ją rodzicielka, gdy dorastała usilnie trzymała się zasad i wymogów społecznych, a potem sama stworzyła swoją rodzinę. Wymusiła zajście w ciążę (szantaż reprodukcyjny) i utknęła w relacji, w której nie było komunikacji. Raniła ona, ranił on, a kumulacja napięć czekała na wybuch.

Niektóre powieści uwierają. Drapią skórę, gniotą serce. Dla mnie Strømsborg ponownie osiągnęła ten efekt i może tym razem podobało mi się to odrobinę mniej, ale wciąż uważam, że stworzyła powieść dobrą. Pozwoliła mi poczuć to, co jej bohaterowie, pozwoliła mi wejść do ich emocji oraz codzienności. To zawsze wartościowa przygoda. Liczba znaczników, jakie w książce zostawiłam, też nie jest bez znaczenia. Wydaje mi się, że niektóre fragmenty dla mojej wrażliwości były ZBYT, może dlatego jestem bardziej na dystans z bohaterką, ale jednocześnie dobrze odbijały natłok uczuć w kontrze z oczekiwaniami społeczeństwa, bliskich oraz nas samych.

„Kurwa, kurwa, kurwa“ to powieść o traumie z dzieciństwa, braku umiejętności funkcjonowania w relacjach, strachu przed odchodzeniem, wypieranie własnych potrzeb o...

Pewnie wiele osób zna stan permanentnego "wkur...u", kiedy to niby wszystko jest w porządku, ale tak naprawdę wszystko jest źle. I nie ma żadnych racjonalnych powodów, żeby błahostka wyprowadzała z równowagi, żeby świat zawsze był wrogi, a ludzie niesympatyczni. Tak właśnie żyje Britt.

I wszystko byłoby dobrze, książka otrzymałaby ode mnie nawet gwiazdkę więcej, bo dotyka ważnego problemu (jak i poprzednia powieść autorki), gdyby nie zakończenie. Powątpiewam, że po wcześniejszych nieudanych próbach zmiany swojego życia, akurat ta ostatnia okazała się sukcesem - ładnie to wygląda w książce, ale czy byłoby to prawdopodobne w prawdziwym życiu?