"Labirynt" to połączenie misterium z moralitetem, to opowieść o historii przez całe lata zakłamywanej, wymazywanej przez totalitarny system oraz o losach ludzi skazanych na zapomnienie. Przechadzka ulicami nocnego Poznania, organizująca fabułę tej powieści, staje się symboliczno-wizyjną wędrówką w poszukiwaniu prawdy o towarzyszach broni - cichociemnych, żołnierzach Armii Krajowej, ofiarach reżimu komunistycznego w latach 1944-1953. "Labirynt" to wreszcie sięgająca w głab czasu i literatury refleksja o mechanizmach despotyzmu i pamięci.