Lobelia

Książka przede wszystkim urzekła mnie tym, że nie jest oczywista. Historia niebanalna, ciekawa, zaskakująca na każdym kroku. Podobał mi się podział na dobro i zło wśród bohaterów. Postaci były bardzo charakterystyczne, każda z nich miała swój sposób bycia, szczególnie główni bohaterowie - których uwielbiam całym serduszkiem i bardzo im kibicowałam. Książka jest naprawdę wciągająca, nie mogłam się od niej oderwać i mimo że nie czytam na ogół fantastyki mogę ją jak najbardziej polecić. Bardzo spodobało mi się zakończenie, nie do końca się takiego spodziewałam, więc element zaskoczenia był - a to bardzo cenię! Ja uwielbiam też uczucie niepewności i motyw tajemniczości w dziełach, a w tym je odnalazłam, więc z tego powodu się bardzo cieszę.
Jednak bardzo bardzo przeszkadzał mi układ strony - te przerwy między akapitami, źle użyte znaki interpunkcyjne, czasami zła pisownia wyrazów... Czasami bardzo mnie to bolało i jednak zniechęcało do książki.

Jest to debiut literacki Mateusza Szmytke, którego książka ukazała się w równie młodym wydawnictwie Feniks.

Zoranna jest młodą dziewczyną, której życie już pokazało, że nie będzie proste. Dopiero co jej matka została zabita przez Kapucynów, a już musi uciekać razem ze swoim ojcem z rodzinnego domu.
Cessi to dzielna łuczniczka, której samotność nie jest obca, jednak w towarzystwie czuje lepiej się. Ernto człowiek, któryzbiegiem okoliczności wplątał się w niesamowitą przygodę u boku swoich towarzyszy z nadludzką Aurą. I do tego jeszcze on, którego miejsce miało być po drugiej stronie barykady.
Grupa pięciu nieznajomych, którzypoznając się tworzą rodzinę. Mają przed sobą wiele wyzwań. Czekają na nich tajemnice, któremuszą odkryć i stawić czoło złu, którechce zaatakować i zniszczyć ich świat.
Niestety, choć opis książki bardzo mnie zachęcił w moim odczuciu nie była to dobra książka. Na pewno nie poleciłabym jej dzieciom ze względu na nieodpowiednie sceny i wulgarny język. Nie zrozumcie mnie źle, nie przeszkadza mi on w książkach, bo naprawdę czytałam książki gdzie bohaterowie nie krępowali się w używaniu wulgaryzmów. Jednak w tej książce były one użyte jakby na siłę. Nie zmieniłoby to odbioru, gdyby bohaterowie tak nie przeklinali. Co do samych bohaterów. Nie wiem, dlaczego, ale całkowicie nie przypadli mi do gustu. Mogłabym wymienić tylko dwójkę, którą polubiłam. Szczególnie żeńskie bohaterki działały mi na nerwy. Ich sposób wyrażania się i zachowania b...

Kuszący i równie tajemniczy Kwiat Lobelii, jest zarówno darem, jak i przekleństwem dla Jeziornych Łuczników. Klasztor Szarych Kapucynów zrobi wszystko, aby pozbyć się ich z powierzchni Planety Matki. Magiczne moce dochodzą do głosu, pokazując zebranym tylko nieliczne tajemnice, jakie w sobie skrywają.

Wierzenia mieszają się z magią, tajemnicami, życiem klasztornym, portalami między półkulami, życiem Jeziornych Łuczników oraz procesem ich powoływania. Bohaterowie są postaciami bardzo charakterystycznymi. Stoją po dwóch różnych stronach barykady, jednak nie brakuje takich, co do motywów których Czytelnik nie jest do końca pewien. Różnią się od siebie, zaskakując swoimi przemyśleniami, powiedzeniami, decyzjami prawie na każdym kroku.

Świat przedstawiony przez Autora ma w sobie coś z baśni. Z jednej strony jest nieprzenikniony, tajemniczy Śmiertelny Las, a z drugiej Klasztor Szarych Kapucynów, Zamek Królewski na Wyspie Sosen. Północ różni się od Południa wszystkim, czym tylko może, jednocześnie bardzo dobrze się uzupełniają.

Zaskakujący jest styl pisania Autora, ponieważ jest on zdumiewająco współczesny i młodzieżowy, jak na klimat tej książki. Daje to ciekawy i interesujący obraz całości. Pojawiają się również przepowiednie, głosy duchów, Kwiatu Lobelii, które są rymowankami, wierszowanymi fragmentami, które zaskakują, jednocześnie tworząc tym samym wyjątkowy charakter tej historii.

Mimo sporej objętości książki, czyta s...