Lokatorka

Folgate Street 1 w Londynie to nowoczesny, minimalistyczny dom z tak wieloma ciekawymi udogodnieniami i funkcjami, że opłaty powinny być niebotycznie wysokie. Ale czynsz jest naprawdę bardzo rozsądny. Więc jaki jest haczyk? No cóż, naprawdę nie ma żadnego haczyka... Z wyjątkiem LISTY ZASAD! Najemcy mają obowiązek przestrzegać bardzo rygorystycznych wymogów. Rzeczy takie jak brak zwierząt, terminowe płacenie czynszu, brak hałasu po 23:00, wynoszenie śmieci. Wiesz, takie rzeczy...
A oprócz tego ponad 200 dziwnych zasad, które MUSZĄ przestrzegać najemcy, aby móc mieszkać w domu. Główna zasada – ma być czysto i sterylnie, wprowadzasz się z minimalną ilością rzeczy, a wszystko ma być pochowane w szafkach. Żadnych obrazów, żadnych roślin, żadnych ozdób, żadnych książek....czekaj, ŻADNYCH KSIĄŻEK???? (OMG!!! Dalibyście radę?)
Właściciel, Edward Monkford, jest architektem, który zbudował ten dom. Prowadzi także minimalistyczny styl życia. Nie wynajmie, jeśli nie znajdzie idealnego najemcy. Wniosek o wypożyczenie jest niezwykle długi i zawiera wiele dziwnych i niestosownych pytań. Na tym nie koniec, potrzeba kontroli właściciela sięga znacznie dalej. A jednak… jest wiele osób które pragną tam mieszkać, a niektórych ludzi nawet pociąga „udręczony geniusz”. Ale kim naprawdę jest Edward? Co się stanie, jeśli ktoś złamie zasady?
Rozdziały pojawiają się na przemian PRZEDTEM i TERAZ, a narratorami są Jane (TERAZ) i Emma (PRZEDTEM).
Emma i jej chłopak Simon szukają bezpi...

W tej książce wszystko jest dziwne . Dziwni są ludzie , dziwne rzeczy , domy i zdarzenia . Akcja dzieje się dwutorowo . Jeden wątek to opowieść o Emmie i Simonie wcześniejszych lokatorach i równocześnie przeplatając autor pokazuje nam Jane i jej starania o zamieszkanie przy Folger Street 1 . Ponieważ jak się okazuje , nie jest to wcale proste , zamieszkać tam . Dom jest dziwny i wyjątkowy , więc i lokatorzy też muszą być w jakiś sposób wyjątkowi . Jest on dziełem ekscentrycznego architekta Edwarda . To człowiek który kocha kontrolować , nie znosi sprzeciwu i nie zna znaczenia słowa kompromis . Nie czyta nawet książek , bo literki w nich nie układają się graficznie tak jak on by sobie tego życzył . W mojej ocenie snob do potęgi entej , oraz narcystyczny socjopata . Emma i Simon to pierwsi lokatorzy , Simonowi dom się nie podoba , ale to mało istotne w sumie , bo i tak za długo w nim nie pomieszka . Zostaje w nim sama Emma , której dom ma pomóc uporać się z traumą po napadzie i gwałcie oraz nauczyć ją porządku , albo oduczyć bałaganiarstwa , jak kto woli . Jane , późniejsza lokatorka , również w tym dziwacznym domu chciałaby pozbyć się traumy , zupełnie innej niż Emma , ale też traumy po urodzeniu nieżywego dziecka . Książka zapowiadała się dość ciekawie z zainteresowaniem czytałam kolejne kartki , które odkrywały coraz więcej szczegółów z życia wszystkich bohaterów tej opowieści . Okazało się że każdy z nich ma swoje za uszami , że każdy chce coś ugrać dla siebie , każdy ...

Książka niby nic specjalnego, a wciągnęła mnie totalnie. Nie mogłam przestać czytać. Koniecznie chciałam się dowiedzieć co i jak. I faktycznie - stopniowo dowiadujemy się co i jak, akurat tyle, żeby nie móc się oderwać :-)
Co do pomysłu mieszkania w czymś takim... ja nigdy w życiu!

Jestem raczej niezdecydowana jeśli chodzi o ocenę, bo jest to książka przeciętna, ale jednocześnie dobra. Przeciętna bo jej fabuła jest niezbyt skomplikowana natomiast jest dobra bo czytałam ją dla odstresowania, a nie dla wielkich efektów i zwrotów akcji. Mimo to jednak cieszę się, że mogłam zapoznać się z tą lekturą i wyrobić sobie własne zdanie. Spędziłam z nią miło czas ale sądzę, że po pewnym czasie o niej zapomnę.
Myślę, że warto po nią sięgnąć i samemu próbować rozszyfrować zagadkę mieszkania przy Folgate Street 1.

Moje pierwsze spotkanie z autorem i muszę przyznać, że jestem bardzo usatysfakcjonowana. Dobry, solidny thriller, z ciekawymi bohaterami, ciekawa intryga, którą niełatwo przewidzieć. Do tego przyjemna narracja i styl pisania. Akcję śledzimy z perspektywy dwóch bohaterek jako "kiedyś" i "teraz". Mimo tego, że książka jest nieco grubsza niż standardowe lektury tego gatunku, to czyta się ją niezwykle szybko. Z pewnością sięgnę po inne książki tego autora.

Osobiście spodziewałam się czegoś lepszego, czegoś w pozycji zabrakło niemniej polecam każdemu czytelnikowi,którzy lubi książki z tajemnicą i dreszczykiem emocji. 

"Lokatorka" to historia opowiedziana dwutorowo przez dwie kobiety, jedna z nich dotyczy przeszłości Emmy, druga z kolei teraźniejsza - Jane. Obie łączy podobny typ urody, problemy, z którymi się borykają i ciągłe poszukiwanie azylu, bezpiecznego miejsca do zamieszkania i rozpoczęcia życia od nowa. Pomaga im w tym wynajęcie bardzo minimalistycznego domu w bezpiecznej dzielnicy, co wiąże się jedynie z wypełnieniem ankiety i zaakceptowaniem bardzo specyficznego regulaminu.
.
Jakiś czas temu czytałam najnowszą książkę autora "Utracona" , podobał mi się pomysł na nią, styl, jakim została napisana, ogólnie to był dobry thriller. Wiele osób pisało, że "Lokatorka" jest jeszcze lepsza, ale mi ona jakoś nie do końca podeszła. Za dużo tutaj było scen erotycznych, jeśli chodzi o thriller, trochę mi tutaj zajeżdżało wręcz "50 twarzami Gray'a". Bogaty właściciel apartamentu i architekt, który swoim urokiem rzuca współlokatorki na kolana i uwodzi. Wystarczy jedne jego słowo, aby poddały mu się i były tylko na jego wyłączność, ma totalną kontrolę nad nimi, jest zaborczy i władczy. Jeden jego telefon, a kobieta musi czekać na niego naga i gotowa. Bogate kolacyjki, kameralne imprezy, świat przepychu i pieniędzy, czy nie kojarzy się Wam to już z czymś?
.
Przerażające mieszkanie, tajemnicza śmierć jednej z kobiet, śledztwo prowadzone przez obecną lokatorkę, która na własną rękę chcę poznać prawdę o wypadku poprzedniej dziewczyny. Wątków wiele, ale sama akcja jest powolna, a ...

"Przeszłość jest już zamknięta, dlatego właśnie jest przeszłością."

Jaki dla Was jest idealny lokator? Jakie powinien mieć cechy?

Emma szuka nowego mieszkania, bo doszło do napadu w jej mieszkaniu, a młoda kobieta przeżyła traumę. Trafia po wielu poszukiwaniach do domu należącego, do dość ekscentrycznego architekta, ale żeby móc zamieszkać w tym pięknym i nowoczesnym domu musi spełniać pewne warunki.

Kilka lat później, Jane po przeżyciu ciężkiego zabiegu i stojąc na rozdrożu, trafia do tego samego domu i na tego samego właściciela. Jednak najbardziej nurtuje ją pytanie "Co się stało z poprzednią lokatorką?".

Obie kobiety są do siebie bardzo podobne i bardzo chcą dowiedzieć się jak najwięcej o Edwardzie i o tym co stało się na Folgate Street 1 w przeszłości. Jednak obie zdają sobie sprawę, że ten nowy dom jest dla nich idealny i nie wyobrażają sobie życie gdzie indziej.

Zdaża Wam się, że nie jesteście w stanie polubić żadnej postaci? Bo ja właśnie miałam tak w Lokatorce. Żadna postać nie była w stu procentach dobra, ani zła. Miałam wrażenie, że dzieje się tutaj coś nie halo od samego początku. Całego smaku dodaje fakt, że wciąż nie wiadomo co wydarzyło się w przeszłości i jakie faktyczne motywy kierują właścicielem Folgate Street 1.

Jednak książka totalnie mnie wciągnęła i mimo swojej objętości, to nie mogłam się powstrzymać od czytania. Mega!

Do przeczytania tej książki zdecydowanie zachęcił mnie opis. Spodziewałam się niepokojącej, wciągającej historii i właśnie to zapewniła mi Lokatorka. Spodobało mi się wykreowanie bohaterów. Postać Edwarda (właściciela i projektanta domu) może wydawać się lekko przerażająca. Było w nim coś co jednocześnie wzbudzało podziw i odrazę. Żył według ustalonych przez siebie reguł i tego samego wymagał od wszystkich, którzy mieszkali w jego domach. Nie szedł na żadne ustępstwa. Życie Emmy i Jane wydaje się do złudzenia podobne, jednak ich charaktery ekstremalnie się różnią - dowiadujemy się o tym w każdym kolejnym rozdziale. Podczas czytania czułam narastające napięcie, niepokój. Właśnie to sprawiało, że nie mogłam oderwać się od lektury. Podczas czytania napotykamy pytania wagi moralnej, kierowane właściwie do samego czytelnika. To jeszcze bardziej pozwala wejść w całą tą historię, stanąć przed ciężkimi wyborami. Dla mnie Lokatorka to opowieść, która intryguje od pierwszych stron. Myślę, że warto po nią siegnąć! Ja się nie zawiodłam.👌