Mały błękit

"Oto historia, co nadzieję budzi na wspólny dom zwierząt i ludzi".

Niesamowita opowieść matki lekarki weterynarii o życiu kolibrów i zagrożeniach czyhających na nie we współczesnym zalewanym betonem świecie. Mądra, dojrzała, przemyślana, niewątpliwie uwrażliwiająca dzieci na aspekt szanowania przyrody w codziennym życiu. Trafnie rymowana opowieść z morałem na temat tego, że człowiek nie musi niszczyć przyrody, by znaleźć w niej miejsce dla siebie. Podpowiada jak zadbać o naturę nie rezygnując z "interesu człowieka". Zwieńczona jest instrukcją wykonania domku dla ptaków.

Przepiękne, spokojne, kojące ilustracje wyszły spod pędzla niezwykle utalentowanej malarki, która... jest tą samą osobą, co autorka tekstu. Książka wpisuje się w nurt wychowania przez sztukę. Nie spełnia kryteriów Montessori dla dzieci poniżej 6 r. ż. (pojawia się mówiący koliber i element magiczny).

Niedoceniona książka na polskim rynku wydawniczym, moje okrycie ostatnich miesięcy!

Opowieść o błękitnym kolibrze przyciąga oko perfekcyjnymi ilustracjami. Ptaszek w wyniku wycinki dżungli traci jedzenie, a później dom. To jednak nie koniec... Koliber traci też kolor. Na swej drodze spotyka Tymka. Chłopiec, po dziecinnemu, w prosty sposób postrzega świat i otwiera oczy ojca na wycinkę lasu i budowę blokowisk.

Skusiła mnie przepiękna okładka z małym kolibrem. Wyklejka też raduje oko. Środek zachwyca feerią barw i cudownymi obrazami ptaków. Tekst jest wierszowany. Ale nie zachwycił mnie specjalnie. Sama historia... ciekawa, proekologiczna.

Publikacja skierowana jest do małych czytelników, choć podejmuje trudny temat dbania o środowisko naturalne i mówi o koegzystencji zwierząt i ludzi.