Marcowo

"Marcowo" to kryminał osadzony w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku. Autor przedstawia realia życia człowieka i pracy milicji. Opisuje tajemniczą śmierć czternastoletniej dziewczyny, która zostaje znaleziona, powieszona w opuszczonym sadzie. Milicja bada sprawę, a w szczególności kapitan Banasik i zawzięty prokurator. Mężczyźni starają się rozwiązać tajemniczą zagadkę wisielca. Ujawniają ciekawe fakty dotyczące relacji młodej kobiety z księdzem. Przesłuchują świadków, którzy potwierdzają ich przypuszczenia odnośnie relacji z duchownym. Odkrywają dodatkowo, że to nie jest pierwsze samobójstwo młodej dziewczyny, która miała styczność właśnie z tym księdzem...

Książkę czyta się bardzo szybko. Porusza trudne tematy. Opisuje jak wyglądało życie ludzi w latach sześćdziesiątych. W tamtych czasach mając kontakty, można było wiele zyskać, a w szczególności załatwić. Ukazuje również ile człowiek, drugiemu człowiekowi może wyrządzić krzywd, przez fałszywe oskarżenia, nazwisko widocznie miało ogromne znaczenie. Porusza trudny temat, którym jest pedofila, molestowanie seksualne wśród księży, które niestety trwa bardzo długo i jest zamiatane pod dywan. Przeczytajcie przekonajcie się sami, że życie nie zawsze jest takie kolorowe i czy akurat ksiądz Chwaliszewski poniósł zasłużoną karę oraz czy miał coś wspólnego z tragedią Marii Żydek.

Kapitan milicji Zdzisław Banasiak razem z prokuratorem próbują ustalić przyczynę śmierci nastolatki, która została znaleziona na terenie starego sadu jednej z parafii. Początkowo wszystko wskazuje na samobójstwo, jednak śledczy postanawiają bliżej przyjrzeć się tej sprawie. Na jaw wychodzą inne zagadkowe śmierci oraz powiązania zmarłych z pewnym księdzem. Czy te młode dziewczyny zabiły się same? A może ktoś pomógł im wybrać się na tamten świat?

Książkę czyta się naprawdę szybko. Mimo że akcja nie pędzi zawrotnym tempem, to ta opowieść wciąga od pierwszych stron. Czytelnik zagłębia się się w fabułę i wprost wpada w tę literacką rzeczywistość jak przysłowiowa śliwka w kompot, a jego zainteresowanie rośnie z każdą mijającą chwilą. Bohaterowie są dobrze dopracowani oraz godnie reprezentują społeczeństwo tamtych lat. Natomiast języki autora został perfekcyjnie dostowany do opisywanego okresu, nie był ani brutalny, ani wulgarny. Zakończenie może zaskoczyć, ale jednocześnie rozwiać wszelkie wątpliwości.

Pisarz znakomicie oddał klimat schyłku lat '60 XX wieku. Z niezwykłą wprawą połączył fikcję literacką z autentycznymi wydarzeniami, a także umiejętnie scalił wątki kryminalne z obyczajowymi. Nakreślił obraz ówczesnej Łodzi tak precyzyjnie, iż odbiorca ma wrażenie, że przeniósł się w czasie i dana mu była możliwość pospacerowania dawnymi ulicami tego miasta. Świetnie udało się też twórcy uchwycić realia życia w PRL-u, codzienne trudy, problemy czy różnice między...