Meluzyna Noctis i Mroczna Głębia

Na zachodnim wybrzeżu Burzomorza wszyscy bali się morza, podczas gdy Meluzyna o nim śniła. Zdawało się wołać jej imię i kusić swoimi tajemnicami. Zbliżenie do niego mogło okazać się niebezpieczne, ale oparcie się pokusie było trudne. Wręcz niemożliwe. Zwłaszcza dla dziecka, które jedynie jedną nogą należało do lądu.

Powieść Philip Reeve mówi o tym, że w każdej legendzie jest coś z prawdy. Że wiedza i racjonalność potrafią zawieść. Dorośli często ignorują słowa dzieci, a można w nich odnaleźć ostrzeżenia, których lepiej się posłuchać. Na kartach książki Meluzyna znajdzie niespodziewanych przyjaciół i uczy się, czym jest odpowiedzialność. Wykazuje się upartością i siłą ducha. Philip Revve więc bazuje na tym, co znamy już w literaturze tego typu, ale dzięki jego pomysłowości całość zyskuje świeżość. Trolle, wiedźma morska i potwór zamieszkujący morze w nieoczywistej formie. Do tego dochodzi niezła kreacja bohaterów oraz przyjemny styl, a to już sprawia, że od powieści trudno się oderwać.

Kocham, gdy piękne światy zawarte są w pięknych historiach. Gdy bohaterowie budzą sympatię, treść angażuje, a całość uczy prawd prostych i znanych, ale wciąż wartych przypomnienia. To ten typ literatury dla ludzi w każdym wieku, który lubię najbardziej. Ot co.

przekł. Maria Jaszczurowska

Książka naprawdę bardzo mi się spodobała:-) To historia o pewnej jedenastoletniej dziewczynie, która jest bardzo rozwinięta jak na swój wiek. Poznajemy ją w chwili, kiedy dowiadujemy się, że osoba, która ją wychowywała z pomocą pani Skraeveling utonęła. Był on również straznikiem Burzomorza, którego zadanie polegało na wypatrywaniu strasznego Gorma. Podobno gdzieś tam w głębi wody była tajemnicza wyspa na której on mieszkał. Kiedy jednak pojawia sie problem, bo wuj, który ma być straznikiem jeszcze nie dojechał, Meluzyna od razu zgłasza się na chętną. W ten sposób poznaje zapiski z dziennika Andrewe Noctis. Z pozoru niby zwyczajne, jednak kilka zdań bardzo przykuło moją uwagę. Ona jednak patrzy na inne rzeczy, jakby nie dostrzegając tych ważnych. Bardzo pragnie ujrzeć tą tajemniczą wyspę i zastanawia się, czy poprzedni strażnik ją widział. Niby wiedziała, że każdy mieszkaniec ich siedziby bardzo bał się morza, jednak nic nie potrafiła poradzić na to, że ją ono nawiedzało w snach. Bardzo chciała je zobaczyć i poczuć na własnej skórze. Czy domyślacie się dlaczego tak było? Czy prawda na temat jej pochodzenia może zaskoczyć? Kim byli jej rodzice i dlaczego od początku była inna niż wszyscy? Jakie tajemnice kryje morze i czy potwór naprawde istnieje?
Jestem już po lekturze książki i powiem wam, że warto poświęcić dla niej każdą chwilę. Tak bardzo leciutko mi się ją czytało, jakby historia sama chciała, by do niej zajrzeć. Idealna pozycja dla nastolatków, choć i dorośli m...

Dziś opowiem Wam, o pewnej książce gdzie akcja dzieje się nad morzem, a dokładnie na wyspie Burzomorze. Mieszkańcy wyspy żyją w wielkim strachu przed Gorm- strasznej istocie z głębin. Dotychczas strażnik z latarni trzymał straż, jednak pewnego dnia zabiera go morze. I tu wchodzi do akcji nasza główna bohaterka-Meluzyna, która będzie musiała zostać kolejnym opiekunem.





Widać, że autor miał od samego początku zamysł na książkę. Każdy wątek przechodzi bardzo płynnie, a fabuła co stronę zaskakuje. Co do fabuły to była ona naprawdę rozbudowana jak na niewielką ilość stron ( bo książka nie jest grubaskiem, ma zaledwie około 300 stron 😊 ) Co zapewnia czytelnikowi przyjemność czytania, ponieważ nie ma ,jak ja to nazwę takich przysłowiowych postoi.



Bohaterowie byli bardzo ciekawi, każdy z nich miał zupełnie inny charakter, lecz każdy z nich wnosił coś do życia głównej bohaterki. Możemy również zaobserwować, jak w ciągu tej lektury postacie przechodzą przemiany na naszych oczach np. Sama tytułowa Meluzyna lub Will Nocits ( nie będę spojlerować o tej postaci.(chcecie wiedzieć kto to? Przeczytajcie tę książkę! 😊) ).



Dodatkowo Bardzo podobały mi się opisy przyrody w tej książce, mimo iż nie Jestem fanką długich opisów to tu jak najbardziej znalazły swoje miejsce.

Odkryjcie wraz z Meluzyną tajemnice głębin i zanurzcie się w tej niesamowitej historii!!!!

" - Mówiłam ci, że sama wypatruję Ukrytych Wysp - odezwała się Aish. - Nie robię tego codziennie, ale zawsze na początku i pod koniec roku. Magia dzieje się: między nocą a dniem, lądem a wodą, kobietą a mężczyzną lub pomiędzy porami roku. Dlatego najmocniej odczuwamy ją w noc przesilenia letniego lub zimowego, albo w równonoc jesienną czy wiosenną. Ukryte Wyspy są wówczas najbliżej naszego świata. Wtedy ich wypatruję (...)."
Trudno mi jednoznacznie wyrazić opinię o tej książce, nie powiem żeby mi się nie podobała ale też mnie jakoś specjalnie nie urzekła. Równie trudno jest powiedzieć do jakiej grupy wiekowej jest ona konkretnie skierowana, ponieważ jest zdecydowanie za poważna dla młodszych czytelników, a dla starszych z kolei, może okazać się zbyt monotonna.
Sama historia jest oryginalna i niezwykle klimatyczna, ale zabrakło jej tego czegoś, żebym się mogła nią w pełni zachwycić.
"Meluzyna Noctis i Mroczna Głębia" to jedna z tych książek, która zdecydowanie wymaga indywidualnego podejścia, jednych zachwyci, drugich niekoniecznie.