Mój Alex

Lubię takie historie. Lubię kiedy podane są tak lekko i przyjemnie. Ciepły koc, gorąca herbata i chwila czasu na historię dwójki młodych ludzi. Bohaterów, którzy rozpoczęli swoją przygodę przez Internet by później przenieść się do świata rzeczywistego. Pewnego dnia Bailey podejmuje decyzję przeniesienia się od matki do ojca. Wyrusza do miejsca w którym mieszka jej internetowy kolega. Nie mówi mu o tym, gdyż postanawia znaleźć go sama i… W sumie nie do końca wiadomo co byłoby dalej, co myślała sobie Bailey. W nowym miejscu, wśród nowych ludzi stara się odnaleźć swoje miejsce i internetowego znajomego.
Mój Alex to bardzo przyjemna historia, ciepła, niekiedy naiwna, niekiedy niezrozumiała dla każdego innego oprócz samych bohaterów. Ale konie z rzędem temu, kto zrozumie działania nastolatków.
Bywają różne opowieści w tym gatunku. Ta zajmuje półkę razem z tymi spokojniejszymi, nastrojowymi, wyciszonymi. I obok tych, których początek jest odrobinę lepszy niż rozwinięcie i koniec. Trudno jest szczególnie w momentach kiedy Bailey w stanie zakochania rozważa zbyt wiele spraw w zbyt rozwlekły sposób, a na dodatek lubi wracać wielokrotnie do nich. Co podejrzewam, że z jej punktu widzenia było jak najbardziej uzasadnione, jednak z pozycji czytelnika, bywało odrobinę nużące.
Ale i tak powiem, że warto samemu zmierzyć się z historią.
Polecam.