Opinia na temat książki Moje ukochane T-shirty

Obrzydliwy skok na kasę czytelników, którego jedynym pozytywem jest okładka. Niby wydawca nie ukrywa niczego przed czytelnikiem: Murakami opowiada o swoich ulubionych podkoszulkach, właściwie jest to zbiór „felietonów” stworzonych dla czasopisma Popaye. Znając Japończyka, nietrudno się domyślić, że nie są to jakieś designerskie koszulki od Versacego, czy innego Dolcze albo Karla, bardziej takie, które można znaleźć w lumpie przy Dmowskiego w Gdańsku i bardzo dobrze, gorzej, że za tymi koszulkami (oprócz jednej) nie stoi żadna historia, żadna nie prowadzi (z wyjątkiem tej jednej) do jakiejś głębszej, błyskotliwej myśli, czy historii, ot mamy koszulkę z logiem piwa Guinness i Murakami pisze: lubię piwo Guinness, jak byłem w Irlandii, to tam było bardzo dużo piwa Guinness i ono mi bardzo smakowało, koniec. Wyjątkiem jest pierwsza z opisanych koszulek, która sprowokowała autora do napisania opowiadania i tyle, a wszystko to na niecałych dwustu stronach (no dobra na końcu jest jeszcze drętwy wywiad z dziennikarzem magazyny Popaye, taki Japoński Playboy bez gołych bab z tego co zrozumiałem). Szkoda czasu i pieniędzy.