Monika

Cóż to jest samotność? Jak sobie z nią radzić? A może lek na nią znajduje się w nas samych?

Czy można pomóc losowi zmienić własne życie?

Monika – 33-letnia tytułowa bohaterka to spokojna i nieśmiała kobieta, która ma poukładane życie zawodowe, dobrą pracę, wynajęte mieszkanie w Warszawie, gdzie przeniosła się z rodzinnego Elbląga. W szkole prymuska, na studiach liderka, może nawet kujonka, pracuje od kilkunastu lat w tej samej firmie i właściwie jedyne co można jej zarzucić to zbyt częste spóźnianie się do pracy.

Dlaczego zatem dziewczyna nie jest szczęśliwa?

Monika ma niewielu znajomych i przyjaciół, a wrodzony brak pewności siebie bije z każdego jej zachowania. Relacje kobiety z rodzicami mieszkającymi kilkaset kilometrów na północ też nie są najlepsze. Coraz częściej Monice doskwiera samotność. W pełni uświadamia to sobie po śmierci osiemdziesięciopięcioletniej cioci, którą od czasu swych trzydziestych urodzin traktuje jak przyjaciółkę. W mieszkaniu zmarłej staruszki dziewczyna spotyka swoją koleżankę z dziecinnych lat – przebojową Anetę, która postanawia pomóc Monice przezwyciężyć samotność. I choć droga do tego celu jest kręta i wyboista bohaterka postanawia zmierzyć się z przeciwnościami i wybrać w tę podróż.

Powieść Hanny Marii Kos pomaga nam uświadomić sobie, że bardzo często sami jesteśmy odpowiedzialni za to, co nas spotyka. Aby zmienić swoje życie nie należy polegać tylko na marzeniach, ale przede wszystkim powinno się ...

Lektura łatwa i przyjemna. Na wakacyjny wieczór, do poduszki. Początkowe strony nie zachęcały do czytania, ale z strony na stronę główna bohaterka zyskiwała moją sympatię. Uśmiechałam się razem z nią i przeżywałam jej perypetie w zdobywaniu ,tego jedynego".