Moralność muzyki to tytuł mogący sugerować nieoczekiwane połączenie dwóch niewspółmiernych obszarów - muzyki jako sztuki dźwięku i moralności. Rudolf Kassner (1873-1959), niemieckojęzyczny eseista i filozof kultury, nie traktuje jednak muzyki jako sztuki dźwięku, lecz jedynie jako pretekst, ideę jedności świata swego protagonisty - Joachima Fortunatusa. Eseje Kassnera nie zawierają maksym, myśli, które mogłyby się stać drogowskazem w życiu czytelnika. Przypominają nam raczej prawdę, o której rozum, zajęty doraźnymi celami, często zapomina, iż mądrość ukryta może być w stylu, formie. W tym tkwi ich atrakcyjność, ale też bardzo indywidualna i przez to niezwykła tonacja ich języka. Niech zatem pozostaną tym, czym są - próbą, może najbardziej wierną tradycji europejskiego eseju, jaka powstała w języku niemieckim.