Morze wspomnień

"Morze wspomnień" to książka niesamowicie wtórna i napisana tak, żeby wycisnąć jak najwięcej łez u czytelników. Mi ani jedna łza nie poleciała, nie potrafiłam się wczuć w dramaty (a jest ich całe morze) głównych bohaterów, raczej dostrzegałam coraz to nowe zgrzyty i nieścisłości.

Ograny jest już schemat, w którym ktoś opowiada (w tym wypadku nagrywa) swoją historię, aby ktoś inny mógł ją spisać - dostajemy więc dwie warstwy czasowe, wojenne wspomnienia pokazują Elle jako odważną młodą kobietę, której los nie szczędził cierpień. Ella współczesna to schorowana staruszka, u kresu życia, której wypowiedzi Valpy skonstruowała tak, że ani trochę nie oddają stanu umysłu osoby starszej. Nie jestem w stanie zrozumieć niektórych pobudek głównych bohaterów, zwłaszcza chodzi mi o niechęć córki do Elli - ten zamysł fabularny jest zwyczajnie nieudany i rozdmuchany.

Odwołam się kolejny raz do tematyki "wodnej" - jest morze lepszych obyczajówek, tę można sobie spokojnie darować.

Dzień dobry, moi Kochani 💙🐝

Ciekawa jestem, czy piszecie pamiętniki? Będąc nastolatką pisałam dziennik, lubiłam wracać do minionych wydarzeń, przypominając sobie uczucia, które mi wówczas towarzyszyły. Obecnie to Instagram jest alternatywną formą pamiętnika. Nie bez przyczyny zapytałam Was, czy spisujecie swoje wspomnienia. Przedstawiam Wam dziś przepiękną, niewątpliwie melancholijną i zachęcającą do refleksji książkę, za sprawą której uroniłam kilka łez, ale otrzymałam również pokłady nadziei. Lektura tej powieści skłania do refleksji i przynosi pytanie: „Czy żałujesz czegoś w swoim życiu?" - to zapytanie dotrzymuje mi towarzystwa od początku.

Tytuł: „Morze wspomnień"
Autorka: @fionavalpybooks
Wydawnictwo: @wydawnictwo_swiatksiazki
Moja ocena: 9/10

Ella, główna bohaterka jest już sędziwą kobietą, mającą świadomość, że jej ziemskie życie dobiega kresu. Patrząc wstecz na swoją przeszłość, odczuwa ogromną potrzebę spisania historii jej istnienia, przede wszystkim przez wzgląd na relacje z córką, które na pewnym etapie ich życia uległy zniszczeniu. Staruszka prosi więc wnuczkę, Kendrę, aby ta spisała jej dzieje sięgające roku 1938. I tu pojawiaja się myśl, że w gruncie rzeczy każdy z nas ma swoją prawdę. Wracając do tematu, w pamiętnym 1938 roku Ella na cudnej francuskiej wyspie doświadcza jednego z najpiękniejszych uczuć - zakochuje się bez pamięci z wzajemnością. Jednakże brutalne czasy drugiej wojny światowej krzyżują plany młodych ...

Urzekająca podróż do świata miłości i wojennych wspomnień

W 1938 roku Ella jako młoda nastolatka spędzała lato na pięknej francuskiej wyspie. Piękne krajobrazy, wolność i przystojny Christopher. Wydawało się ze to najlepsze wakacje.

I wtedy wybuchła wojna w rodzinnym Edynburgu, a Ella zgłosiła się do żeńskich służb wojskowych. Beztroskie i pełne wolności wakacje zmieniły się w ciężka ogromne ryzyko, odpowiedzialność i niebezpieczeństwo.

Zmienia się nie tylko otaczający ja świat, ślę także ona. Wydaje jej się ze coraz bardziej oddala się od dziewczyny która była na wyspie, wszystko się zmienia.

Czas wiele zmienia. I po latach, patrząc wstecz Elle, będąc już u kresu życia chce aby jej wnuczka Kendra spisała jej historie.

To piękna książka o ludzkich dramatach, o wojnie i wszystkim ci w niej okrutne, ale też o miłości, zmianach w świecie i zmianach w ludziach, o sile wspomnień. Budzi uczucie Nostalgii, rozmyśleń wdzięczności. Ciekawią się czyta.