Mrok jest miejscem

“Ziemia jest tutaj czerwona po prostu: by doprowadzać do rozpaczy, by potęgować poczucie duchoty i żaru. Gdy pada deszcz, co zdarza się często i zawsze nie w porę, tworzą się strumienie przypominające krew.”

“Szczęściu nie można ufać - wytłumaczyła jej matka. Szczęście jest zdradliwe. Szczęście zawsze zwiastuje wielką tragedię.”

“Jej przeznaczeniem jest trwać razem z tymi ludźmi, jej rodziną. Pozwolić, by ciągnęli ją nie wiadomo gdzie, nigdy nie zapytawszy jej o zdanie. Połączona została z nimi więzami krwi, które trudniej zerwać niż więzy miłości.”

“Następnie ogarnęło go uczucie, jakby obcował z czymś nienazwanym, z czymś, czego doświadczanie przerastało jego możliwości przeżywania zaskoczenia i grozy.”

“W takich chwilach tęsknił za matką. Nie za kobietą, która odeszła z domu, tylko za matką sprzed powodzi. Ta pierwsza budziła w nim lęk. W jego snach woda i matka zlewały się w jedno. Matka powracała, dosiadając fal, a z jej piersi tryskała nieprawość, błyskawice rozdzierały mrok, świat się rozstępował i oślepiał swoim wnętrzem. Te niepokojące koszmary zakłócały bieg jego dni.”