Mrok Zachodu

Starał się tak bardzo żyć w zgodzie ze swym ciałem, umysłem, duszą i sumieniem. Był cierpliwy i mało wymagający, pokorny i usłużny, czasem nawet przezorny, oszczędny i skrupulatny.

Tak pewnie brnie się przez czyśćcowe bezdroża, oczekując zbawienia. Ale zbawienie nie przychodzi. Bo to jeszcze nie czyściec, to doczesność. A doczesność skrzeczy i doskiwera, straszy szlabanami, nawet w zjednoczonej Europie, straszy murami wschodnich więzień, wikła się w gry tajnych służb.

MIAŁO BYĆ PIĘKNIE: WSPINANIE SIĘ PO DRABINIE ŻYCIA KU OWOCOM WŁASNEJ PRACY, KU OWOCOM ODWZAJEMNIONEJ MIŁOŚCI, KU RODZINNEMU SPOKOJOWI DUCHA. WYSZŁO INACZEJ...