My kontra świat

Niektóre rzeczy bywają nam pisane, tak jak pisane było spotkanie głównego bohatera z kobietą. Niby wcześniej nic nie zapowiadało tego, że coś się wydarzy, ale im dalej, tym większe czuć napięcie, że podświadomie wiemy, że musi pojawić się jakieś przebudzenie, bo inaczej sami tego nie udźwigniemy. Narrator opowiada nam co się dzieje, więc nie mamy dokładnego obrazu i intensywności uczuć. Czasami zadaje niby sobie jakieś pytanie, ale wiemy, że potrzebuje naszego potwierdzenia, jakby chciał, byśmy to z jego wyobrażenia świata czytali tą książkę.

,,To w takim razie ja pokonałem to miejsce czy to ono pokonało mnie?- zapytał się w duchu".

Dałam tutaj ten cytat, bo bohater czasami roztrząsa za i przeciw, jakby poszukiwał dla siebie usprawiedliwienia i chciał zobaczyć, czy on sam kreuje swoje życie, czy to ono zwyczajnie go w nim usadziło i obserwuje jaką drogą podąża. Kiedy w miejscu, którym nie chciał być zauważa ją, podziwia jej doskonałości. Później kiedy jej postać znika z jego pola widzenia, szuka jej jak zaginionego skarbu. Między każdym wydarzeniem autor lubi dużo gdybać, może nawet opisywać swoje uczucia względem świata, a później wpaja je kolejnym postaciom. Nie jest to zatem zwyczajna książka, lecz bardziej podróż w głąb siebie, zastanowienie nad swoimi wartościami i po akceptacji bądź zaprzeczeniu powracamy do ciągu dalszych wydarzeń. Ogólnie można wziąć tą opowieść jako oczyszczenie z bolesnej przeszłości, gdyż taką właśnie postacie posiadają. Dla ...

Robert postanawia udać się na ostatnią imprezę, gdyż ma już dosyć tego typu uciech. Niestety kumple, z którymi miał się udać i zapić, rezygnują z wyjścia. Robert postanawia sam pójść na imprezę do klubu. Gdy już ma zamiar wyjść, ponieważ zbyt głośna muzyka, światła eksplotujace w głowie, przyprawiają go o zgorzknienie, nagle zauważa JĄ. I tak z przypadkowego spotkania, następuje później kolejne i kolejne, a później to co się dzieje w życiu mężczyzny, za sprawą poznanej kobiety, jest tak szokujące, aż wydaje się być nierealne. Równolegle opisane są też myśli niejakiego Jarosława, które z początku ciężko było mi przyswoić, bo czułam z nich chaos. A później jeszcze wkracza do akcji prokurator, sędzia i kat w jednej osobie.

Wow. Już praktycznie na samym początku, ta książka wprawiła mnie w osłupienie. Mimo, że wiedziałam czego się spodziewać, to i tak byłam zaskoczona jak do tego doszło. Ale takie zakończenie zaskoczyło mnie jeszcze bardziej. Bo tego akurat się nie spodziewałam. Przeczytałam ostatnie zdanie i pomyślałam sobie "wow". Chyba to jedno słowo najlepiej opisuje tą książkę. Czułam, że to będzie dobra książka, ale nie spodziewałam się, że tak bardzo dobra. Naprawdę zachęcam do sięgnięcia po tę książkę.
A jeśli nadal nie czujecie się przekonani, to myślę, że powinno was przekonać to, że jest to Thriller psychologiczny z elementami antyromansu, antykryminału i powieście political fiction.
Książka daje do myślenia.

Czy możemy tak naprawdę do końca poznać drugą osobę?

To jest główne pytanie postawione przez autora w tej powieści. Związek Sandry i Roberta przejdzie trudną próbę i cokolwiek byście teraz nie wymyślili, to nie wpadniecie na to, jak ta próba będzie wyglądać.

Muszę przyznać, że ta historia była dziwna (w dobrym tego słowa znaczeniu), niecodzienna i mocno zaskakująca. Choć przypomniała mi o pewnym serialu, którego zdradzić nie mogę, bo to byłby zbyt wielki spoiler, to wciąż jednak uważam, że pomysł na fabułę był bardzo oryginalny. Książka opisywana jest jako antyromans i antykryminał - nie miałam pojęcia co to znaczy. Po lekturze już wiem i powiem Wam, że te dwa słowa świetnie oddają to, co „My kontra świat” niesie za sobą.

Prócz strony sensacyjnej autor mocno skupia się na ludzkiej moralności. Mnie ta powieść dała do myślenia bardzo i choć na moment nawet zachwiała moim kompasem moralnym, to koniec końców potwierdziła tylko, że moje poglądy na sprawę zbrodni i kary są mocno we mnie zakorzenione i jednak niełatwo je zmienić.

Jeśli szukacie książki, która nie pozwoli Wam załapać oddechu, a przy tym zmusi Was do zadania sobie ważnych pytań, to po prostu musicie to przeczytać.

Czy bedac z druga osoba lub przyjazniac sie z nia ,znasz ja tak naprawde ?

Jak mozecie byc skryci o swoja przeszlosc ? Jak bardzo bedziesz ukrywac cos przed druga osoba ?

I czy wymierzenie sprawiedliwosci na wlasna reke , jest dobrym pomyslem ?

Sandra ma nie latwa przeszlosc z ktora chcialaby sie rozliczyc i raz na zawsze skonczyc, rowniez z ludzmi ktorzy zrobili jej krzywde.

Przez przypadek wciaga w to Roberta swojego partnera , z pozoru spokojnego czlowieka.
Lecz on nie podejrzewa sie o to , ze moze skrywac w sobie chec zemsty na nieznanych mu osobach.

Czy Sandra pokona swoje demony przeszlosci ?
Czy Robert zrozumie dlaczego pragnie zemsty za swoja partnerke ? Dlaczego obudzily sie w nim takie zadze ?

@waspos @bogusz_dawidowicz_autor #mykontraświat #wydawnictwowaspos #boguszdawidowicz