Na skraju

"Na skraju" to historia Ristena, najemnika który po pokonaniu lokalnego rzezimieszka trafia na dwór księcia Terelen. Wdzięczny książę nagradza Ristena i jednocześnie proponuje mu wyruszenie na tajemniczą wyprawę wraz z jego wojskiem. Wyprawa jest długa i żmudna a Ristenowi ciężko jest znaleźć na niej swoje miejsce. Po pokonaniu potwora szybko zostaje awansowany, niestety w skutek swojej impulsywności równie szybko zostaje z wojska wydalony i znów musi wędrować w poszukiwaniu zajęcia. Podczas wędrówki Risten zostaje zaatakowany przez niedźwiedzia, rannego najemnika znajdują driady i wbrew swojemu prawu postanawiają zabrać go do Raju. W trakcie rekonwalescencji Risten zbliża się do Ilyanny, driady która go uratowała. Mimo wszystkich różnic tych dwoje zaczyna coś do siebie czuć. Czy związek na przekór wszystkiemu jest możliwy?

Marcin Bień zabiera nas w swej książce w niesamowitą podróż przez nieznane krainy, wiedzie nas na spotkanie z przerażającymi bestiami, daje chwilę oddechu w idyllicznym Raju by znów wypędzić nas w poszukiwaniu przeznaczenia wraz z Ristenem. Mimo, że fabuła toczy się niespiesznie to w książce ani przez chwilę nie wieje nudą. Autor buduje napięcie i atmosferę tajemnicy w każdym fragmencie książki. Kreacja głównego bohatera jest fascynujaca. Risten to człowiek skomplikowany, z solidnym zapleczem psychologicznym, otoczony aurą tajemniczości i magii choć sam nie do końca zdaje sobie z tego sprawę. Kolejny plusem książki jest język. Bardzo podobała...

Książka podzielona jest na trzy części. Pierwsza opowiada o najemniku Ristenie i jego tajemniczej wyprawie z księciem. Miałam nadzieję na mnóstwo przygód adrenaliny i mocno trzymających w napięciu doznań. Niestety szybko okazało się, że nie wydarzy się tam za wiele.
Kolejna część rozpoczyna się od wypadku Ristena i spotkania dwóch driad które postanawiają mu pomóc. Wkrótce jedna z ich Ilyanna staje się mu wyjątkowo bliska.
Jeśli chodzi o tę część tu również nie za wiele się dzieje, wszystko jest poukładane idealne i do bólu przewidywane. Nie czułam emocji naszych bohaterów, to co się między nimi wydarzyło nie wniosło dla mnie absolutnie nic.
Wszystko było bardzo grzeczne każde słowo wyważone i przemyślne. Brakowało mi spontaniczności i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Za duża urwanych wątków, autor skacze
z jednego tematu na drugi przez co tak naprawdę niczego się nie dowiadujemy. Niewiele zostało wyjaśnione, ja osobiście nie wiem dokąd prowadzi fabuła.
Książka ogólnie wprowadziła mnie w niesamowity zastój czytelniczy. Momentami udało mi się przeczytać dwie trzy strony dziennie. Liczyłam na ciekawą pełną przygód historię która wciągnie mnie w nowy świat pełen ryzyka magii i niesamowitych postaci. Niestety tym razem się nie udało.
Trzecia część uratowała trochę sytuację, dzieje się zdecydowanie więcej zaczyna robić się ciekawie i książka się kończy.

Czy polecam tak. Dlaczego? Jest to książka która może się podobać, styl autora jest ciekawy p...