Na skraju Imperium i inne wspomnienia

„Na skraju Imperium i inne wspomnienia” to trzy części wspomnień Mieczysława Jałowieckiego - polskiego ziemianina, agronoma, dyplomaty, delegata Rządu Polskiego w Gdańsku - opisujące przemiany w carskiej Rosji przełomu wieków, upadek caratu i pierwsze lata odradzania II RP. Pierwsza część „Na skraju Imperium” obejmuje ostatnie dziesięciolecia XIX wieku i pierwsze lata, do odzyskania przez Polskę niepodległości, XX wieku. Na te lata przypada dzieciństwo, młodość i dorosłość autora, a miejsca, do których autor sięga pamięcią znajdują się głównie na Litwie, Łotwie, w Rosji, trochę w Finlandii, Niemczech i Szwecji. Tę część wspomnień autor ukończył w 1953 roku. Druga część „Wolne Miasto”, ukończona w 1950 roku, obejmuje pierwsze powojenne lata (po I wojnie światowej) i dotyczy wspomnień związanych z działaniami, których celem było „przywrócenie polskości Gdańska”. Ostatnia część „Requiem dla ziemiaństwa” odnosi się do wspomnień wydarzeń, które miały miejsce głównie w okolicach Kalisza, ale dotyczy nie tylko sytuacji „umierającego” ziemiaństwa, ale ogólnej sytuacji, zwłaszcza politycznej, w odrodzonej Polsce. Tę część autor ukończył w 1955 roku.

Opowieść o sobie autor rozpoczął słowami: „Nasza rodzina należała do domu Rurykowiczów, a to w Rosji znaczyło bardzo dużo. Czuliśmy się jednak Polakami, a to w Rosji bardzo przeszkadzało. Moja babka, Szkotka z urodzenia, była niezwykle przywiązana do szkockich tradycji, a mój dziadek i my wszyscy byliśmy katolikami...