Na skraju załamania

Po przeczytaniu książki"Za zamkniętymi drzwiami",która była rewelacyjna,nie mogłam się doczekać na drugą książkę pani Paris.
Kupiłam,przeczytałam ale tu już nie ma takiego napięcia .Tu od samego początku wiadomo kto doprowadza główną bohaterkę do szaleństwa.
Jedynie sama końcówka trzyma w napięciu,myślę,że kto przeczytał pierwszą książkę,przeczyta i drugą.Tylko to już nie rewelacja!

Książki Paris chyba mają to do siebie, że czytają się same. Bardzo szybko i bardzo płynnie. Tak było i tym razem. W sumie zaczęłam czytać by za chwilę skończyć.
Chyba po tych dwóch książkach mogę powiedzieć, że to nie mój ulubiony typ kryminału. Nie do końca przekonują mnie wielostronicowe wywody głównych bohaterek i świat skupiony wokół nich oraz tego co dzieje się w ich głowach. Wiem na ile był to ważny element całej historii, ale kiedy po raz kolejny czytałam o wyjściu na kawę do miasta, na lunch do miasta, na drinka do miasta, przyznaję miałam lekko dosyć. Zmęczyło mnie to ciągłe powtarzanie czynności, ciągłe opisywanie tych samych zachowań.
Powiedziałabym, że sama historia napisana jest ciekawie, choć przewidywalnie. Ciężko byłoby mi uwierzyć, że znalazł się ktoś, kto nie podejrzewał jakie jest rozwiązanie kryminalne tej opowieści. Skoro mówię to ja – osoba, która nigdy nie szuka, nie rozważa, kto jest tym złym i niedobrym, znaczy – widać było to stosunkowo szybko.
Dla mnie to jednak sprawie napisany średniej klasy kryminał, przewidywalny, ale wciągający, choć bywało, że męczący. Jego czytanie nie boli, może nawet zostanie na dłużej w mojej pamięci, choć zdecydowanie na średniej półce.

Cass Anderson w drodze do domu nie zatrzymała się, aby pomóc. Na drugi dzień okazało się, że kobieta spotkana na drodze została zamordowana. Od tego dnia życie Cass zmienia się, ktoś ją prześladuje, ona sama popada w obłęd.
Dobry thriller to ten, który ma zaskakującą fabułę, niejednoznacznych bohaterów i atmosferę. Tutaj tego wszystkiego zabrakło. Motyw – bardzo dla mnie banalny, wprawdzie morderca był zaskoczeniem, ale z punktu widzenia całości, już to kilkakrotnie czytałam. Bohaterowie, Cass obraz kobiety zdradzonej niczym się nie wyróżniał, pozostałe postaci to tylko i wyłącznie tło. Akurat powieść wysłuchałam i chyba dzięki lektorce, która robiła, co mogła wciągnęłam się. Niestety zabieg z telefonem doprowadził mnie do szewskiej pasji, na nowo opowiedziana historia, mnie nie zachwyciła. Głuche telefony, głuche telefony – nie dla mnie ….

Przy pierwszym spotkaniu z autorką nie było efektu wow, ale tradycyjnie daję szansę nr 2... niestety i tym razem bez szału, a wręcz słabo.. świetny pomysł na książkę, niestety zupełnie niewykorzystany.

Cass Anderson - nauczycielka, mężatka.. w zasadzie można pokusić się o stwierdzenie - kobieta szczęśliwa. Pewnego dnia w czasie burzy postanawia skrócić sobie drogę do domu jadąc przez las, po drodze spotyka siedzącą kobietę w samochodzie, nie wiedząc czy ta potrzebuje pomocy postanawia się zatrzymać, aczkolwiek nie wysiada z auta z powodu silnego deszczu. Z powodu braku reakcji kobiety, Cass postanawia odjechać, a już następnego dnia okazuje się, że kobieta nie żyje.

To mogła być dobra książka.. niestety na fajnym pomyśle się skończyło.. Bohaterka irytująca, akcja idzie w żółwim tempie, to nie jest to, co lubię...

Kolejna rewelacyjna powieść tej autorki

Czy aby na pewno możemy ufać naszym bliskim, skoro nawet nie ufamy sobie?

Chociaż Cass Anderson obiecała mężowy nie wracać w burzliwą noc drogą przez las, zrobiła to, by szybciej dotrzeć do domu. Tylko, czy był to dobry pomysł? W zatoczce dostrzega samochód w którym siedzi kobieta, więc zatrzymuje się, lecz nie wysiada z nadzieją, że jeśli potrzebuje ona pomocy sama wyjdzie. Jednak, gdy tak się nie dzieje Cass odjeżdża. Jak się okazuje następnego dnia w wiadomościach ogłaszają, iż kobietę zamordowano. Główna bohaterka dowiaduje się, że jest to Jane - jej nowa znajoma. Co zaczyna ją doprowadzać do rozpaczy i okropnego poczucia winy.

Kobieta zaczyna mieć luki w pamięci, przez co czuje się jeszcze gorzej zważywszy na to, iż jej matka zmarła poprzez demencje we wczesnym wieku. Zapomina o umówionych spotkaniach, gdzie na parkingu pozostawiła swój samochód, rzeczach, które zakupiła przez telezakupy, czy nawet jak obsługuje się pralkę, bądź kawiarkę. Jeszcze te głuche telefony prawdopodobnie wykonywane przez zabójcę.

Książkę czyta się z wielką przyjemnością i napięciem. Osobiście w połowie książki zaczęłam dostrzegać, że z jednym z bohaterów jest coś nie tak. Jednak pod koniec to wszystko tak się obróciło, że sama nie wiedziałam co myśleć. Najbardziej podobały mi się te ostatnie rozdziały, w których ofiara zaczyna się o wszystkim dowiadywać, łączyć wątki i działać.

Wydaje mi się, że szczerze mogę polecić książkę B.A. Paris. Mnie na pewno nie zawi...

Nie nastawiałam się na jakiś superhit jak przy "Za zamkniętymi drzwiami" dlatego nie jestem rozczarowana. Książka do połknięcia w jeden lub dwa wieczory. Zaczyna się spokojnie, atmosfera robi się coraz gęstsza, niby nic się nie dzieje, ale czuć, że coś jest bardzo nie tak. Lubię takie klimaty. Podobnie jak inni czytelnicy również dość szybko rozszyfrowałam kto za wszystkim stoi, ale nie popsuło mi to czytania.
Zabrakło mi jednak takiego fajnego, porządnego epilogu, byłabym spokojniejsza :)

Bardzo dobra, wciągająca i trzymająca w napięciu. Co prawda od pewnego momentu można się sporo domyślić, ale niczego jej to nie ujmuje. Warto sięgnąć także po inne książki tej autorki, bo wszystkie trzymają podobny poziom.