Uwięziona

Kopciuszek spotyka księcia, ale okazuje się, że życie to nie bajka.

Amelie mimo młodego wieku, przeżyła sporo przykrych doświadczeń. Na szczęście los zaczyna się w końcu do niej uśmiechać. Udało jej się zdobyć posadę gosposi u bardzo sympatycznej kobiety, co rozwiązało jej problemy mieszkaniowe i finansowe. Dzięki niej wkręciła się również do wielkiego świata, w którym poznała Neda Hawthorpe'a, dziedzica ogromnej fortuny. Ich relacja nigdy nie była romantyczna, ale Ned ma dla Amelie propozycję nie do odrzucenia – on potrzebuje żony na chwilę, ona pieniędzy na studia. Umowa na max miesiąc i dziewczyna może spać spokojnie, nie martwiąc się o swoją przyszłość. Zbyt piękne, żeby mogło być prawdziwe? Kiedy tylko ich związek zostaje oficjalnie zarejestrowany, Hawthorpe zaczyna się dziwnie zachowywać. Do Amelie zaś szybko zaczyna docierać, że najprawdopodobniej popełniła największy błąd swojego życia, a jedynym jej celem jest ujście z tego z życiem.

Niezła historia, chociaż wcześniejsze książki autorki wywarły na mnie większe wrażenie. Odrobinkę zbyt naciągana była dla mnie ta intryga, stąd ocena 6/10. Ale muszę przyznać, że przyjemnie się słuchało.

B.A. Paris, mistrzyni thrillerów psychologicznych, stworzyła kolejne dzieło. „Uwięziona” to jedna z tych mrocznych książek, które wkradają się podstępem w myśli czytelnika i nie pozwala, nawet na moment opuścić kart historii.

Amelie, to doświadczoną życiowo bohaterka, osierocona najpierw przez matkę, później przez ojca. Postanawia uciec od przeszłości i rozpocząć zupełnie nowe życie, w nowym miejscu i tu pada na Londyn.
Pojawiają się wspaniali przyjaciele, zdobywa pracę w redakcji luksusowego magazynu, wszystko zaczyna się układać w piękną całość. Do momentu, w którym to milioner Ned Hawthor, proponuje jej układ biznesowy. Tylko że Amelie nie wie, że ten układ to niebezpieczna pułapka.

Akcja toczy się dwutorowo.
TERAZ, to czas, gdy Amelie budzi się w ciemnym pokoju ze zbitym oknem. Pamięta, że wraz z mężem została porwana, wiec, dlaczego w pokoju jest sama?
PRZEDTEM, wydarzenia z przeszłości, które doprowadziły ją do tego miejsca, w którym jest teraz. Początki życie po śmierci ojca i wydążenia z przyjazdu do Londynu.

Ten thriller to jak skok na głęboką, bardzo zimną wodę. Zanurzamy się pod powierzchnię wody i co? Szok, szok termiczny dla organizmu. Po którym czytelnik, przez bardzo długi czas ma w głowie mętlik. Bo cała historia to zawiła intryga, zakręcona tak, że na początku mamy chaos w głowie. Dopiero po jakimś czasie jesteśmy w stanie zrozumieć, co tak naprawdę wydarzyło się w życiu bohaterki. Jest to historia, która wciągnęła ...

Teraz.
Zamknięta w ciemnym pokoju Amelia nie ma pojęcia dlaczego została porwana.. Jednak w zamknięciu odczuwa więcej bezpieczeństwa niż z nowo poślubionym mężem..
Kiedyś.
Osierocona Amelie jest sama na świecie, nie ma nikogo kogo mogłaby poprosić o pomoc. Nie poddaje się jednak i bierze życie we własne ręce, z ostatnimi pieniędzmi wyrusza w poszukiwaniu nowej lepszej przyszłości w Londynie.
Znalazła pracę, przyjaciół, a nawet zgodziła się na ślub z szefem. Nie wie jednak, że zawarty układ nie jest bezpieczny...

B. A. Paris wróciła z kolejnym thrillerem psychologicznym i pozamiatała! Nie mogłam jej odłożyć, a noc była jakaś krótsza. Dopracowana z każdej strony, podłoże psychologiczne tak jak lubię, do tego manipulacje i ciągle towarzyszące napięcie!

Poprzez krótkie rozdziały, w których to towarzyszymy głównej bohaterce podczas porwania, ale i cofamy się w czasie odkrywając kolejne odmęty pamięci. W narracji pierwszosobowej możemy wnikać w skórę Amelii i odczuwać jej wszystkie emocje. Lubię kiedy tak poprowadzona jest fabuła, a Paris potrafi budować przez to napięcie i charakterystyczny klimat.

Jeśli potrzebujecie thrillera, który do końca będzie Was trzymał w niepewności, ale i taki który chcecie czytać i czytać to #uwięziona jest do tego idealna!
Polecam!

To nie kolejna bajka o Kopciuszku, choć i tutaj biedna dziewczyna wychodzi za milionera. Nie sposób tej książki opisać, by nie zdradzić zbyt wiele i nie zepsuć Wam zabawy. Choć już okładka za dużo sugeruje, a prolog tak wali między oczy, że tylko głupi by nie skumał, o co chodzi. Ale może tak właśnie ma być? Mamy spodziewać się spodziewanego i wić się z niepokoju nim ten moment nastąpi?

Na książkę składają się dwie perspektywy: teraźniejsza, w której bohaterka wraz z mężem zostają uprowadzeni nocą z własnego domu oraz przeszła, która do tych dramatycznych wydarzeń doprowadziła.
Jak zwykle najważniejsze są tu postacie, ich historia, mniejsze lub większe sekrety, a ich odkrywanie powoduje przyspieszenie pulsu.
Pierwszoosobowa narracja głównej bohaterki pozwala nam zgłębić wszystkie jej myśli i emocje. Życie nie szczędziło jej przykrych niespodzianek. W sumie nie wiem, jak i kiedy dałam się wciągnąć obu historiom, tej przeszłej naznaczonej bólem i śmiercią oraz teraźniejszej wypełnionej monotonią, upływających w ciszy i ciemności dni. Nic nie jest takie, jakim na pierwszy rzut oka się wydaje, a intryga okazała się przednia.

"Uwięziona" B. A. Paris to przyjemny i raczej lekki thriller psychologiczny, którego lektura upłynęła mi w mgnieniu oka.

„Uwięziona” jest szóstą książką autorki, którą miałam okazję przeczytać. Każdą z tych książek łączy mroczny, niepokojący klimat jednak nie wszystkie sprawiły mi równie dużo przyjemności. Szczęśliwie, bo bardzo czekałam na jej najnowszą powieść, „Uwięzioną” mogę zaliczyć do mojej czołówki wśród powieści autorki.

Otrzymujemy dwie snute równolegle historie. Bieżącą, rozgrywającą się w ciemnym, budzącym ciarki pokoju, w którym nieznany porywacz przetrzymuje naszą bohaterkę. I poprzedzającą porwanie, która stopniowo ukazuje skomplikowaną sytuację Amelie, uzasadniającą, dlaczego młoda kobieta bezpieczniej czuje się w swoim więzieniu niż u boku męża.

To historia młodej dziewczyny, której świt wali się w jednym momencie i tylko łut szczęścia i pomoc życzliwych ludzi sprawia, że nie zostaje bezdomną na ulicach Londynu. Czy to młody wiek i wiara w ludzi czynią ją podatną na manipulację? Czy dlatego nie włącza jej się lampka alarmowa, gdy młody miliarder proponuje jej małżeński układ?

I choć to ostatnie zdanie brzmi trochę jak z taniego romansu, to B.A. Paris potrafiła przekuć tę historię w trzymający w napięciu, duszny thriller, w którym o klaustrofobię przyprawia nie tylko pomieszczenie, w którym dziewczyna jest więziona, ale i pytania, na które brak odpowiedzi. Czy jednak genialny debiut może być przekleństwem autorki? To przez jego pryzmat oceniamy każdą kolejną książkę. I ja każdorazowo czekam na tę, która zdetronizuje „Za zamkniętymi drzwiami”. Najn...

Książka "Za zamkniętymi drzwiami", była tą, która mnie bardzo zachwyciła i moim zdaniem to jest najlepsza powieść autorki.
"Uwięziona" nie jest złą książką, lecz trochę w niej jakby czegoś mi zabrakło. Owszem, lektura intrygująca i wciągająca, chociaż momentami zbyt przewidywalna i jakby schematyczna.
Poznajemy historię Amelie, dziewczyna miała bardzo trudne wejście w dorosłe życie, tuż przed osiągnięciem pełnoletności umiera jej ojciec. Nie chcąc przebywać pod opieka obcych ludzi, Amelie wyjeżdża do Londynu, gdzie próbuje jakoś przeżyć. Spotkanie z dobrą kobietą zapoczątkowało jej lepszy start. Ma kąt do mieszkania i nieźle płatną pracę a także zyskała przyjaciółki, z którymi spędza mile czas. Gdy poznaje szefa jednej z nich, diametralnie zmienia się jej życie. Bogaty i rozpuszczony właściciel luksusowego magazynu proponuje Amelie pracę. Jednak Ned od początku miał jakiś dziwny plan, który stara się realizować. Ku zaskoczeniu wszystkich Amelia zostaje żoną miliardera. Ich życie nie jest całkiem szczęśliwe, zauważają to bardziej dociekliwe osoby. Amelie dowiaduje się, że zaginęła jej przyjaciółka, która pracowała u jej męża. Wkrótce dziewczyna jest świadkiem zabójstwa kolejnej znajomej.
A jakby tego było zbyt mało, wkrótce młodzi małżonkowie zostają porwani.

Po najnowszą książkę B.A. Paris sięgałam z ogromną rezerwą. Jej ostatnie książki udowodniły mi, że „Za zamkniętymi drzwiami” to jej najlepsza książka i chyba żadna inna tego nie przebije. O ile debiut był dopracowanym cacuszkiem tak niestety w każdej kolejnej książce coś zgrzytało. Dało się odczuć niedociągnięcia, które momentami wręcz parzyły w oczy. Niestety tym razem także się nie pomyliłam i ten sceptycyzm był zdecydowanie uzasadniony, ale trzeba przyznać, że wcale nie było tak źle.

„Powinnam bardziej się bać. Ale już nie obawiam się śmierci. Nie po tym wszystkim.”

Styl autorki ma to do siebie, że przez książki dosłownie się płynie. W przypadku „Uwięzionej” była to lektura na jeden wieczór i fajna odskocznia. Fabuła bardzo mocno mnie wciągnęła, a opisu uwięzienia w ciemności zdecydowanie mnie kupiły. Niejednokrotnie łapałam się na tym, że gratulowałam autorce realizmu i wszystkich szczegółów, którymi nas karmi. Paris udało się wzbudzić w czytelniku poczucie oczekiwania i niepewności. Cała akcja płynęła dość niespiesznie, ale jaką genialną robotę to tutaj robiło!

Co nie grało mi od samego początku? Relacje pomiędzy bohaterami. Były według mnie strasznie naciągane i sztuczne. Na żywo nigdy bym w nie nie uwierzyła. Małżeństwo między Amelie a Nedem to jakieś nieporozumienie i chyba autorka kompletnie go nie przemyślała.

Podsumowując, „Uwięziona” to całkiem fajny thriller, który czyta ...

Amelie po śmierci ojca musi zadbać o samą siebie. Ucieka, żeby zacząć nowe życie w Londynie. Poznaje tam pewną kobietę, która daje jej pracę, a w końcu zostaje jej przyjaciółką. Pewnego razu wchodzi w układ z synem miliardera. Nie wie jednak, że nie jest to dobry pomysł. Mężczyzna nie jest dobrym człowiekiem, a ona dopiero po fakcie dowie się, że to wszystko będzie ją kosztowało dużo więcej niż jej się wydaje.

Bardzo spodobały mi się dwie wcześniejsze książki autorki „Za zamkniętymi drzwiami” i „Na skraju załamania”, więc koniecznie musiałam sięgnąć po „Uwięzioną”. Już dawno nie czytałam kryminału, przy którym musiałam się trochę nagłówkować, a dziś właśnie się to zmieniło.

Nie spodziewałam się takiej intrygi, co miło mnie zaskoczyło. Może i nie polubiłam Amelie, ale zżyłam się jakoś z jej przyjaciółkami i Hunterem. Rozdziały są krótkie, ale nieraz to były tylko ściany tekstu, które bardzo nużyły. Autorka trochę niepotrzebnie przedłuża zakończenie tej historii. Gdyby usunąć kilka końcowych scen, jak dla mnie, byłoby lepiej.

Dobrze spędziłam czas z lekturą, choć wcześniej wymienione historie były o wiele lepsze. Polecam zapoznanie się z nimi!

Zapewne znana jest Wam twórczość B. A. Paris ☺️ Autorka znana jest z książek "Za zamkniętymi drzwiami", "Pozwól mi wrócić" czy "Na skraju załamania", które zresztą mi się podobały :)

Dzięki uprzejmości Wydawnictwu Albatros miałam okazję przeczytać najnowszą powieść autorki "Uwięziona". Mam spory problem z tą książką, gdyż tak średnio ona przypadła mi do gustu, a to wszystko dlatego, że brakowało mi jakiejkolwiek akcji i dlatego, że fabuła toczyła się bardzo powoli.

Historia podzielona jest na Kiedyś i Teraz i bardziej ciekawiło mnie to co miało miejsce w przeszłości niż to co działo w teraźniejszości. Akcja, która miała miejsce teraz toczyła się bardzo powoli i trochę mi się dłużyła. Amelie główna bohaterka została zamknięta w ciemnym pokoju i tak siedziała tam przez miesiąc. Czego chcieli od niej porywacze i dlaczego przy nich czuła się bezpieczniej niż przy mężu?
Dużo ciekawych rzeczy dowiadujemy się z rozdziałów Kiedyś, to tu poznajemy przeszłość bohaterów oraz otrzymujemy wszelkie informacje, które stopniowo dawkuje nam autorka, które przybliżają nas do rozwiązania zagadki, o co chodziło porywaczom i dlaczego porwali te osoby.

Druga połowa książki była już lepsza a to dlatego, że sporo informacji wyszło na jaw i wszystko zaczęło łączyć się w jedną całość. Jednak zakończenie było jakieś takie średnie 🤷🏻‍♀️

Czytaliście? Może macie całkiem inne zdanie o tej książce niż ja 😄 chętnie poznam waszą opinię ☺️

✨ współpraca rek...

Niepełnoletnia Amalie po śmierci ojca, by uciec spod widma opieki społecznej postanawia wyjechać do Londynu. Tam znajduje pomocną dłoń i prawdziwe przyjaciółki. Jednak jej poukładane życie runęło jak domek z kart z chwilą, gdy zgodziła się na małżeński układ z Nedem. Ten związek miał być przepustką na studia, a okazał się niebezpieczną pułapką. Na domiar złego giną osoby blisko z nią związane, a ona wraz z "papierowym mężem" zostają porwani. Czy kobiecie uda się wyplątać z tej matni? Dlaczego doszło do uprowadzenia?

Narracja poprowadzona została z perspektywy głównej bohaterki oraz dwóch przestrzeni czasowych. Pozwala to lepiej wczuć się w sytuację czy przeżycia uwięzionej. Z motywem porwania spotkałam się w thrillerach już wielokrotnie, ale tym razem autorka przedstawiła jego zupełnie inny obraz. Styl pisarki jest przejrzysty oraz lekki, a rozdziały krótkie przez co książkę pochłania się błyskawiczne. Intryga wciąga, a ciągłe zwroty akcji nie pozwalają się nudzić i wprowadzają czytelnika w niezły kołowrotek myśli, emocji lub podejrzeń.

Moim zdaniem Paris dobrze oddała odczucia towarzyszące przetrzymywanej osobie. Raz była to odwaga czy chęć walki, innym razem natomiast wkradało się zniechęcenie, rozgoryczenie bądź brak nadziei. Zobrazowanie syndromu sztokholmskiego również wypadło pomyślnie. Autorka pokazuje też, jak niektóre z pozoru proste i banalne decyzje mogą doprowadzić do sytuacji niebezpiecznych w skutkach.

To moja druga książka autorki, wcześniej czytałam „Za zamkniętymi drzwiami” i wywarła na mnie dobre wrażenie. Z takim nastawieniem zaczęłam „Uwięzioną” i tutaj już mój zachwyt był zdecydowanie mniejszy. Nie powiem, żeby mi się nie podobała. Ale też jakoś specjalnie mnie nie porwała. Myślę, że dość szybko o niej zapomnę.

Główna bohaterka Amelie była dość irytująca. Kilka wątków było moim zdaniem wciśniętych na siłę. Chociaż sam styl i język bardzo mi odpowiadał.