Opinia na temat książki Namiętności według Dalego

Pauwels nie próbuje tutaj objaśniać Dalego - jakby ktoś w ogóle potrafił okiełznać jego umysł - stara się jedynie przekazać jego myśli. Natomiast wystarczy sięgnąć do "Mojego sekretnego życia", gdzie malarz odkrywa przed nami fenomen swego geniuszu.
W "Namiętnościach" wstęp należny do Pauwelsa, jest jego zapisem na temat rozumienia człowieka, który w swej pokręconej naturze wydaje się być trudny do okiełznania jak żywioły natury. Natomiast kolejne rozdziały są spisanymi przez niego wypowiedziami Dalego na temat: Gali, śmierci, sławy, erotyzmu, Boga, polityki czy pracy, czyli namiętności jego życia. Doświadczamy tu każdej z nich poprzez opis artysty podającego motywy swych obsesji.

I tak jak w przypadku "Mojego sekretnego życia" tak tutaj czasem podążam zgodnie i bez problemu za myślą Dalego, by przy kolejnym akapicie stracić wątek i zastanawiać się niby o czym ten pisze. Ale taki jest ten surrealista, zresztą tak jak jego obrazy - albo je się rozumie albo gubi wśród tych wszystkich zebranych elementów na jednym płótnie.
"Namiętności według.." to oczywiście nie stricte biografia malarza, a jedynie rodzaj wspomnień, anegdot. Natomiast takowej, podobno dość rzetelnej biografii, dopuścił się Robert Descharnes (nie wiem, nie miałam przyjemności zetknięcia się jeszcze z nią).