Opinia na temat książki Naznaczeni śmiercią

Naprawdę chciałam polubić tę książkę. Liczyłam na to, że tak jak „Niezgodną” Veronica Roth mnie od siebie zraziła, tak tą nową serią mnie zachwyci. Kosmos, obce planty, niezwykłe umiejętności bohaterów... pole do popisu miała szerokie i nie wiele książek o podobnej tematyce powstało, bym musiała się martwić o brak oryginalności. Czy się więc udało? Spoiler: nie.
Moim największym zarzutem do „Naznaczonych śmiercią” jest to, że o stworzonym przez Roth świecie nie wiemy prawie nic. Pewnie, rzuca nam ona wieloma wymyślnymi słowami (tak swoją drogą, większość nazw własnych w tej książce brzmi, jakby komuś kłaczek utknął w gardle i usilnie starał się go wykrztusić), jednak tak na prawdę nie wiemy co one oznaczają. Brakowało mi też opisów, zarówno samych wydarzeń jak i miejsc. Podstawą w książkach osadzonych w innych krainach są opisy, pozwalają nam one się wczuć w klimat świata przedstawionego, poczuć tę rzeczywistość, zobrazować ją sobie, co w przypadku „Naznaczonych śmiercią” się nie dzieje.
Praktycznie wszyscy bohaterowie są płytcy, definiuje ich jedna-trzy cechy i tyle. Autorka starała się zrobić coś więcej tylko w przypadku głównych bohaterów, ale nawet i tam się nie postarała. Są jednowymiarowi, jakiejś głębi do nich brakuje mi ogromnie, przez co wszyscy są mi kompletnie obojętni. Nie obchodzi mnie co się komu stanie, jak dalej potoczą się ich losy, bo nie ma tu choć jednej postaci, która wzbudziłaby moją sympatię, bądź odwrotnie, niechęć. Nie czuję żadnej chemii między bohaterami, szczególnie główną parą. Ich romans wydaje mi się tam kompletnie niepotrzebny i upchnięty na siłę, jakby w takiej książce po prostu musiał być.
Pełna recenzja → http://bycie-molem-nie-jest-zle.blogspot.com/2018/05/naznaczeni-smiercia-recenzja.html