Przez wiele lat uważano, że mózg jest strukturą stosunkowo statyczną, zdeterminowaną przez interakcje programowania genetycznego i doświadczeń wczesnego dzieciństwa. Wbrew tym poglądom najnowsze perspektywy teoretyczne i osiągnięcia technologiczne w obrazowaniu mózgu ujawniły, że narząd ten nieustannie buduje się i przebudowuje pod wpływem doświadczeń. Dowiadujemy się, że wiele form psychoterapii, które powstały bez jakiegokolwiek naukowego rozumienia móżgu, potwierdza się dzięki odkryciom nauki. Neuronauka w psychoterapii Louisa Cozolino w jasny i przystępny sposób ukazuje związek architektury mózgu z problemami, namiętnościami i aspiracjami człowieka. Jak zręcznie argumentuje Cozolino, wszelkie formy psychoterapii, od psychoanalizy do interwencji behawioralnych są skuteczne w takinm stopniu, w jakim wspomagają zmiany w istotnych obwodach nerwowych.