Nie odwracaj wzroku

Czasem powrót do przeszłości jest najgorszą rzeczą na jaką można się zdecydować..

Siostra trzydziestoletniej Nancy Holland , Lola zaginęła przed jedenastu laty. Niestety, policja nie poczyniła w tej kwestii zbyt wielu kroków, a te które wykonała obarczone były wieloma błędami.
Czas jest jednak bezwzględny i choć może się wydawać, że ponad dekada wystarczy by pogodzić się z sytuacją.
Ale jak się okazało nie była to prawda.
Młoda kobieta pojawiła się w kornwalijskim Treyvan ponieważ odziedziczyła dom swej ciotki , Helen. Miejsce pełne złych wspomnień, które teraz wróciły.

Tymczasem sierżant Stephanie King prowadzi obecnie sprawę w której kluczowe wydaje się ciało znalezione w jaskini pod klifami.
Czy należy do zaginionej nastoletniej Loli? Jakie fakty zostaną ujawnione i kto czyha na życie i bezpieczeństwo panny Holland?
Co wydarzy się w życiu Steph i czy wreszcie będzie szczęśliwa I spokojna u boku ukochanego?

Tego musicie się dowiedzieć.

Z piórem Rachel Abbott zetknęłam się już kilka lat temu zanurzając się w śledztwach prowadzonych przez Toma Douglasa i jego zespół.
Przepadłam całkowicie i gdy tylko ukazała się pierwsza ,a potem druga część serii z silną kobiecą postacią wiedziałam, że dam jej szansę.
Muszę przyznać, że książka bardzo mi się podobała, choć momentami fabuła była tak zawiła i skomplikowana,że musiałam czytać coś kilka razy , by dobrze zrozumieć.
Autorka poruszyła oczywiście mnóstwo...

Nancy jedzie do Kornwalii, by sprzedać odziedziczony po ciotce dom, z którego jedenaście lat wcześniej zginęła bez wieści jej piętnastoletnia siostra. Niedługo potem w jaskini pod klifami odnaleziono ludzki szkielet. Czy to Lola?

"Nie odwracaj wzroku" to trzeci tom serii thrillerów kryminalnych Rachel Abbott, której elementem stałym jest policjantka Stephanie King. Jej postać stoi na równi z inną główną bohaterką, która zmienia się w każdej części — tym razem jest to Nancy. To złożona i skomplikowana osoba, żyjąca z ogromnym bagażem w postaci poczucia winy za rozpad swojej rodziny. Jej relację poznajemy z osobistych wynurzeń w formie pierwszoosobowej.

Sam początek jest tak elektryzujący, a wszelkie niedopowiedzenia tak frustrujące, że gnana ciekawością nie potrafiłam odłożyć tej historii nawet na chwilę. Podoba mi się mocna strona psychologiczna powieści to, że sylwetki bohaterów zostały zdecydowanie nakreślone. Za każdym razem zachwyca mnie też niezwykle prosta i czytelna konstrukcja, w której perspektywa głównej bohaterki zostaje zręcznie przepleciona z postępującym śledztwem, co świetnie buduje napięcie, podtrzymuje nasze zainteresowanie i stwarza dodatkową dynamikę. A co najważniejsze, największe wrażenie robi fabuła, która ewoluuje w zupełnie nieoczekiwanym kierunku.