Tylko niewinni

Nie wiem dlaczego ta książka ma tak wiele słabych ocen? Dla mnie to całkiem przyzwoity kryminał. Oczywiście nie jest wolny od błędów czy niedociągnięć np. nadkomisarz podczas przesłuchania świadka odbiera prywatny telefon ale to przecież fikcja literacka a nie dokument. Polubiłam bohatera cyklu nadkomisarza Toma Douglasa. A dylematu, jaki miał do rozwiązania na koniec śledztwa nikomu nie życzę. Czy podjął właściwą decyzję? A jak ja bym postąpiła? A wy? Czytajcie i sami oceńcie.

Dowlokłam się po sam koniec. Czytając w odwrotnej kolejności od drugiego tomu przyznam, że gdyby padło najpierw na "Tylko niewinnych" nie poszłabym dalej tropem Rachel Abbott. Jak na tom rozpoczynający serię jest słabo i zniechęcająco, a inspektor Douglas, którego miałam nadzieję ujrzeć tu w pełnej krasie, jest bezbarwny. W "Drodze ucieczki" był zdecydowanie jakiś, podobnie jak sam przebieg zdarzeń, mimo iż nie wymagający to z przyjemnością można było śledzić poczynania grupki bohaterów. Tym razem zdecydowanie marzyłam o szybkim skończeniu lektury i pozbycia się uczucia tracenia czasu i rozczarowania takim, a nie innym finałem.

Czytelniczą przygodę z panią Rachel Abbott, rozpoczęłam jak zwykle swoim "zwyczajem" nie od początku cyklu. Jakieś ze trzy lata temu przeczytałam "Śpij spokojnie" tej autorki i pamiętam, że bardzo mi się ta książka podobała. Oceniłam ją na osiem gwiazdek i do dziś pamiętam. Tym razem trafiłam na pierwszy tom cyklu z detektywem Tomem Douglasem, który nosi tytuł "Tylko niewinni" i jakoś nie jestem wcale zachwycona. Mogłabym powiedzieć, że to dobrze, bo znaczyłoby, że autorka się rozwija i że jej późniejsze książki są coraz lepsze, ale czy na pewno tak jest.?

W tej pozycji podobało mi się to, jak bardzo zagmatwana była cała intryga. Jak po kolei i zupełnie niespiesznie kolejne fakty wychodziły na wierzch. Natomiast postacie, to jakieś nieporozumienie. Pan detektyw jakiś taki niegramotny, jakby zupełnie nie nadawał się na detektywa. Oczywiście "obciążony" swoimi "traumami" i byłą żoną. Od której odbiera telefon w trakcie przesłuchania. W ogóle co to za przesłuchania w domu podejrzanej, w dodatku zachowywał się tak, jakby przepraszał, że wykonuje swoją pracę, miałam wrażenie, że zaraz zacznie się kłaniać w pas i przepraszać, że w ogóle prowadzi jakieś śledztwo. Już większe policyjne "jaja" miała jego asystentka.

Laura, to prawdziwa męczennica. Piękna, egzaltowana i naiwna jak...właściwie nawet nie wiem, jak kto, nie znajduje nikogo aż tak głupiutkiego, by ją do tego kogoś porównać. Jakie klapy trzeba mieć na oczach, by dać się tak spacyfikować jak Laura. To ...

Przewidywalny, nudny i usypiający kryminał (ponoć). Po 1/3 domyśliłam się prawie wszystkiego, a lektura była na tyle niezajmująca, że tylko zrobiłam cyk na ostatnie 50 stron. Przypuszczenia potwierdzone, czas zaoszczędzony. Dziękuję, drugi raz się sparzyłam, więcej po Abbott nie sięgam.

Tylko niewinni to pierwszy tom z serii, w której głównym bohaterem jest nadinspektor Tom Douglas. To moje pierwsze spotkanie z twórczością Rachel Abbott. Muszę przyznać, że mimo wielu różnych opinii, książka mi się podobała.
Czytało mi się ją bardzo dobrze, może nie była to najlepsza książka w swojej kategorii, jednak historia bardzo mnie zaciekawiła i ciężko było się od niej oderwać. Wręcz pochłonęłam tę książkę. Akcja trzyma w napięciu i ciągle pojawiają się nowe szczegóły dotyczące sprawy.
Na początku książka może wydawać się pełna nieścisłości, jednak wszystko w końcu się wyjaśnia i łączy w spójną całość.
Tylko niewinni to mroczny kryminał, z głównym, okrutnym wątkiem. Kiedy sir Hugo Fletcher zostaje znaleziony martwy w swoim domu, nikt nie ma wątpliwości, że zabójcą jest kobieta. Wiadomo też, że morderstwo było na tle seksualnym. Wszyscy są wstrząśnięci, ponieważ Hugo był człowiekiem o bardzo dobrej reputacji, znanym filantropem. Żona zaprzecza, aby cokolwiek wiedziała o zdradzie, jednak nadinspektora ciekawi była przyjaciółka i bratowa Laury - Imogen, która niespodziewanie zjawia się u wdowy, a z którą Laura podobno nie miała kontaktów od lat.
Dodatkowo, znika jedna z prostytutek przemycanych z Europy Środkowej, którym sir Hugo pomagał poprzez działalność swojej fundacji. Tom Douglas nie ma wątpliwości, że sprawy się łączą. Na światło dzienne wychodzą mroczne i przerażające sekrety.
Bardzo ciekawym pomysłem, są listy Laury do przyjaciółki, któr...