Nie wiem skąd wiem

Myślałam, że nigdy tej książki nie przeczytam. Mimo, iż była bardzo krótka, nie chciało mi się jej czytać. Na początku była taka próżna. Dziewczynki chwaliły się, że są taki ładne, itd. Strasznie mnie to denerwowało. Potem zaczął się wątek, że są "czarownicami". W połowie książki został urwany i później praktycznie nic o nim nie było. Zaczęła się przygoda z Anetką. Denerwowało mnie to, bo jak autor zaczyna o czymś pisać to powinien to skończyć, a nie urywać i więcej nie wspominać. W ogólnie nie wiem, kto wstawił tę książkę na półkę "dla młodzieży". Ta książka jest dla dziewczyn w wieku 9-11 lat. W książce w ogóle nie jest wspomniane o rodzicach Agnieszki i Marianki. Ja szczerze nawet nie wiedziała, że dziewczynka, która jest narratorem w książce, ma na imię Marianka. Była chyba o tym wzmianka tylko na początku, a potem nie. Ogólnie mało ważnych rzeczy jest zawartych w książce, dużo zostało pominiętych. Muszę przyznać, że nie podobała mi się ta książka od samego początku. To tytuł przyciągnął moją uwagę na te książkę, potem przeczytałam recenzje. Naprawdę spodziewałam się czegoś lepszego po tej książce. ;d