Nieskończone bicie serca

Na wieść o kontynuacji "Moje serce należy do Ciebie" natychmiast postanowiłam sięgnąć po tom pierwszy, który zakupiony pod wpływem chwili, już od dawna zbierał kurz na mej półce.

"Moje serce należy do Ciebie" (tom 1)
Luciani dowiaduje się, że jego córce pozostało pół roku życia, chyba że zdarzy się cud... Yelenia ma zaledwie osiemnaście lat i zapowiada się na piękną kobietę. Czy ma szansę na to, by się nią stać?
Rodzice postanawiają przeprowadzić się do Włoch, gdzie jest większa szansa na zdobycie nowego serca dla ich córki.
W nowej szkole dziewczyna poznaje Alexa, który zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia, choć ta robi wszystko by trzymać go na dystans. Jednak miłość zwycięża...
W dniu egzaminu maturalnego chłopak dowiaduje się, że Yelenia jest w stanie agonalnym.

"Nieskończone bicie serca" (tom 2)
Yelenia dostała nowe serce, a tym samym zyskała szansę na nowe życie, lecz okupione to zostało utratą ukochanego.
Niedługo potem poznaje Giorgie, której przeszczepiono rogówki. Trudne doświadczenia sprawiają, że dziewczęta szybko stają się najlepszymi przyjaciółkami. Przepełnione chęcią życia, ciekawe świata i nowych przygód, wpadają na trop podziemia handlującego narządami.

Po te opowieści docelowo przeznaczone dla młodszego odbiorcy mogą śmiało sięgać czytelnicy w każdym wieku. Ale czy warto?Napisane przystępnym językiem, od pierwszych stron wciągają nas w wykreowany świat.
Pierwsza część porusza tak ważną kwes...

„Nieskończone bicie serca” to książka, która dotyka bardzo poważnych tematów, tylko czy autor nie potraktował ich zbyt trywialnie?

Yelena ma przeszczepione serce, dostała je od swojego chłopaka, który zginął w wypadku samochodowym. Mimo, że otrzymała tak cenny dar nie radzi sobie z poczuciem pustki jaką zostawił po sobie Aleks.

Z Yeleną kontaktuje się Giorgia, której przeszczepiono rogówki Aleksa, ale dziewczynę męczą potworne wizje i koszmary od czasu przeszczepu, jest przekonana, że to jakieś traumatyczne przeżycia Aleksa. Dziewczyny zaczynają szukać prawdy o przeszczepionych organach Aleksa i okazuje się, że jedna z przeszczepionych rogówek nie pochodziła od Aleksa. Kto zatem był dawcą i jak pozyskano ten organ do przeszczepu?

Temat książki bardzo ciekawy. Autor przedstawia realia związane z handlem organami, poznajemy podziemie w które zaangażowani są również ci, którzy składali przysięgę Hipokratesa i przyrzekali nieść pomoc potrzebującym, tymczasem dla zysku czynią krzywdę i zło. To straszny obraz wykorzystywania bezbronnych i zapomnianych ludzi żyjących w najbiedniejszych rejonach świata.

Poza tematem handlu organami ta książka dotyka też innych kwestii, dotyczących przede wszystkim ludzi wkraczających w dorosłość. To książka o poszukiwaniu swojej tożsamości, o szukaniu miłości, akceptacji, o podejmowaniu ważnych, życiowych decyzji i braniu na siebie ich konsekwencji. Autor wiele mówi ...

"Nieskończone bicie serca" - mam z nią problem, bo tak bardzo jak mnie urzekła, tak samo rozczarowała.
Próbuję nałożyć na swoje odczucia filtr kulturowy. Bo to ma znaczenie. Ogromne. Ale z drugiej strony chciałabym dostać do ręki książkę, której nie muszę usprawiedliwiać wymówkami. I tak od rana sama sobie robię za adwokata diabła. Podobał mi się progres stylistyczny, zdecydowanie łatwiej i płynniej czytało mi się tę drugą część. Jak najbardziej jestem za tematyką poruszoną w książce, bo szara strefa handlu narządami jest zjawiskiem oburzającym i wszystko się we mnie gotuje na samą myśl, że przecież to nie wymysł, to się dzieje naprawdę. Ale zabrakło mi emocjonalnej głębi. Bohaterowie są płytcy, niekonsekwentni i niezdecydowani. Rozumiem wolność seksualną, ale takie przechodzenie z rąk do rąk zupełnie do mnie nie przemawia. Giorgia, która jest największą wichrzycielką tej powieści najzwyczajniej w świecie irytowała mnie swoją postawą. Może gdyby znalazła się chociaż jedna stała relacja w tej historii, mogłabym w jakiś sposób to wszystko zracjonalizować, a tak przebiegłam przez książkę, gubiąc się w pewnym momencie kto z kim i kiedy.
Dlatego dzisiaj mam książkowego kaca. Bo nawet jeżeli wziąć pod uwagę, że bohaterowie na własną rękę próbują rozwikłać zagadkę handlu narządami, to i tak mam takie wrażenie, że to wszystko działo się mimochodem, a mógłby to być ten element, który przyciąga i nie pozwala się oderwać od książki. Zabrakło mi jakiejkolwiek wyrazistej emoc...

Dziś o książce z potencjałem. Czy wykorzystanym?

Historia Ylenie i Alexa to wzruszająca opowieść o miłości i zwycięstwie nad śmiercią. Wypadek chłopaka daje bowiem życie jego ukochanej, w postaci serca - organu, który odtąd żyje nadal w piersi dziewczyny.
Ylenie w ciągu jednej chwili doświadcza ogromu straty i zyskuje życie - w przejściu żałoby pomaga jej żółty dziennik, pozostawiony przez Alexa, za pośrednictwem którego nadal się do niego zwraca.

Okazuje się jednak, że cząstka Alexa żyje jeszcze w jednym istnieniu. Pewnego dnia zjawia się bowiem Giorgia, u której wykonano przeszczep rogówki, pobranej od chłopaka. Giorgia dzięki, jak przypuszcza, pamięci komórkowej "widzi" wspomnienia swojego dawcy, choć coś nie do końca tu gra. Pojawiają się bowiem u niej drugie, znacznie mroczniejsze wizje.

Potencjał tej książki jest ogromny. Zapowiadała się na niezwykle emocjonalną lekturę, pokazującą ogrom straty, walkę o życie, przechodzenie żałoby. Niestety z przykrością muszę stwierdzić, że możliwości te nie zostały wykorzystane. Otrzymujemy tu bowiem momentami bardzo płytką opowieść o grupie nastolatków, którzy uwikłani w nielegalny proceder starają się odkryć prawdę w nieco odrealniony sposób. Postać Giorgi ma na celu sporo namieszać i to się jak najbardziej udaje, ale bohaterka wydaje się momentami groteskowa. Ylenie zaś jest sama do końca nie wie czego chce 🤷‍♀️

Oceniając tę książkę przyznaję duży plus za pomysł na fabułę i spory minus z...

Kiedy dowiedziałam się, że zostanie wydana kontynuacja jednej z moich ulubionych książek byłam po prostu przeszczęśliwa, jednak to co dostałam, sprawiło, że mój entuzjazm opadał coraz bardziej wraz z kolejnymi stronami książki.

Pierwszą część pochłonęłam w jeden wieczór, jednakże druga ciągnęła mi się w nieskończoność. To jak diametralnie różniła się od pierwszej części aż mnie zszokowało.

Mam co do niej mieszane uczucia, bo o ile motyw thrillera mnie wciągnął, o tyle cała reszta mnie odpychała. Miałam wrażenie jakby główna bohaterka, którą poznałam w pierwszej części pozostała właśnie w niej. Zachowania dziewczyn często mnie irytowały, a romans na jaki liczyłam, pojawił się zaledwie na końcu książki.

Nieskończone bicie serc nie jest złą książką, jednak zdecydowanie nie jest tym, czego oczekiwałam. Jednakże polecam osobą, które są ciekawe dalszego ciągu. Może im przypadnie do gustu sposób w jaki została rozwinięta ta historia.

Ależ mnie ta książka wymęczyła. Krótka, szybka do przeczytania, z pozoru wartościowa młodzieżówka, a szło mi to jak krew z nosa.

Jest to kontynuacja, ale można ją czytać bez znajomości pierwszego tomu. W zamyśle miała poruszać ważny, ale i trudny temat oddawania narządów do przeszczepów. Jednak, oprócz dobrego pomysłu, całe wykonanie leży. Poszarpana, nierówna, pełna absurdalnych sytuacji, irytująca i niesmaczna. Tak szybko można podsumować całość. Bohaterzy są bezwolni, pozostają pod urokiem jednej z postaci, jednak nie jest to w żaden sposób wytłumaczone, a nawet nic nie wnosi do fabuły. Dla mnie kompletnie niezrozumiała.

Czytałam, ale bez żadnej przyjemności, a wręcz niechętnie. Niedbała, chaotyczna, a w końcówce czuć, że autor nie miał na to wszystko pomysłu, a szkoda.

Ta książka była naprawdę bardzo dziwna. Fabuła nawet ciekawa, jednak realizacja to totalna porażka, niestety.

Byłaby to naprawdę dobra książka o miłości, przyjaźni i oddaniu. Jednak autor za mało się wysilił i otrzymujemy tanią historyjkę, w której bohaterowie sypiają z kim popadnie. Serio?! I to ma być literatura młodzieżowa?

Przeczytałam, skończyłam ją, ale niechętnie. Wszystko w tej książce jest płytkie, chaotyczne i nie takie jakie powinno być.