Opinia na temat książki Nieznajomy z samolotu

Rzadko czytam tego typu powieści i mam pewne rygorystyczne preferencje, między innymi zmysłowość wyrazu i erotyzm scen. To miał być przyjemny biurowy romans, ale poziom słownictwa mnie zdruzgotał. Bo kiedy czytam „młóci mnie, poruszając się z taką mocą jak tłok w silniku” lub „rżnij mnie, bierz mnie ostro” to czuję, że estrogen uchodzi ze mnie i wchodzę w okres menopauzy. I już nigdy moje życie nie będzie takie samo…
Autorka stworzyła tak irytujące i niedojrzałe postacie, że aż ciężko w to uwierzyć. Emily podobno jest świetną dziennikarką śledczą, ale nawet nie wie kto jest dyrektorem firmy. Prawdziwa dziennikarka mająca obsesję na punkcie znalezienia pracy w konkretnej firmie wyszukałaby w Google wszystko na temat tej firmy i wiedziałaby jak wygląda dyrektor generalny. Oprócz tego, że inteligencją nie grzeszy to jeszcze jest marudna i wredna. Miałam wrażenie, że nienawidzi wszystkich kobiet. Jay kilka razy nazwał ją suką i nie zrobiło to na niej wrażenia. Muszę mu więc przyznać rację ;)
Jameson (Jay, Jim czy jak mu tam) natomiast jest zestresowanym pracoholikiem na granicy alkoholizmu, który nie wie, jak właściwie zarządzać swoimi emocjami. Nie ma za grosz szacunku do głównej bohaterki (nie żeby ona miała go w ogóle dla siebie!). Zmiażdżył serce Emily na milion kawałków, po czym zdecydował, że chce ją z powrotem. Włożył w to minimalny wysiłek przez tydzień, a następnie dał jej harmonogram i ultimatum, aby była z nim. Przerażające było czytanie tego. Ci ludzie powinni iść na terapię. I to najlepiej elektrowstrząsami, bo inaczej nie ma dla nich nadziei…