Obcy

Albert Camus
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 40 ocen kanapowiczów
Obcy
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8.4 /10
Ocena 8.4 na 10 możliwych
Na podstawie 40 ocen kanapowiczów

Opis

Wyobraźnia i nauka podsuwają nam nieskończoną mnogość wyobrażeń pozaziemskich form życia. Czy obcy są podobni do nas? Są wielkości wirusa, a może planety? Czy można ich zobaczyć, a może ich obecność mogą zarejestrować tylko wyspecjalizowane maszyny? Czy pochodzą z odległych planet, czy też są z nami na Ziemi od zawsze? A może zamieszkują wymiary przestrzeni niedostępne ludziom? Czy w ogóle istnieją obcy? Czy obliczanie prawdopodobieństwa życia na innych planetach ma sens w konfrontacji z ludzkim mistycyzmem? Jeżeli inne światy są zamieszkałe, to przez kogo? Jeżeli obcy podróżują w przestrzeni to jak, a jeżeli nie opuszczają swych siedlisk to jak my możemy do nich dotrzeć? Aby usystematyzować dociekania i wizje artystyczne postanowiliśmy podzielić graficzną część albumu na następujące kategorie: Obcy świat ( wizje powierzchni zamieszkałych ciał niebieskich, ekosystemów, siedlisk, miast, itd.) Spotkanie ( ślad pierwszego spotkania, kontakt, atak, akcja ratownicza, itd.) Obcy wśród nas ( trudne do wykrycia organizmy i urządzenia, biologiczne i mechaniczne infiltracje naszej cywilizacji, wspólnota, zniewolenie, mieszanie ras, obcy w naszej przeszłości i przyszłości ,itd.) Obce technologie ( pojazdy, urządzenia i broń, żywność, medycyna, przedmioty użytku osobistego, architektura, itd.)
Data wydania: 2007
ISBN: 978-83-919658-7-0, 9788391965870
Wydawnictwo: LABIRYNT
Mamy 8 innych wydań tej książki

Autor

Albert Camus Albert Camus
Urodzony 7 listopada 1913 roku w Algierii (Mondova)
Albert Camus – francuski pisarz, dramaturg, eseista. Czołowy reprezentant egzystencjalizmu w literaturze. Uważany za jednego z najwybitniejszych intelektualistów europejskich II połowy XX w. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1957.

Pozostałe książki:

Dżuma Obcy Upadek Mit Syzyfa i inne eseje Człowiek zbuntowany Kaligula Pierwszy człowiek Dzienniki z podróży Obcy. Dżuma. Upadek Wygnanie i królestwo Dwa eseje Dżuma. Upadek Korespondencja 1945-1959 Camus at Combat Create Dangerously Cztery powieści. Obcy, Dżuma, Upadek, Pierwszy człowiek Eseje Happy Death Literatura na świecie 7-8/2018 Notatniki 1935-1959 Obcy. Upadek
Wszystkie książki Albert Camus

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Camus to nie tylko obowiązkowa "Dżuma"...

29.10.2023

"Obcy" Alberta Camus to jedno z najważniejszych dzieł francuskiej literatury XX wieku, które wzbudziło wiele kontrowersji i stało się klasykiem egzystencjalizmu. Ta krótka powieść opowiada o życiu i odczuciach głównego bohatera, Mersaulta, który jest jednym z najbardziej niezwykłych protagonistów w literaturze. Opowieść rozpoczyna się od infor... Recenzja książki Obcy

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@literackiespelnienie
2019-12-12
8 /10
Przeczytane Dramat Francja Psychologiczny

 Francuski minimalizm w błyskotliwym wydaniu (nawet okładka pozuje na prostotę). Męski stoicyzm w kontrze do rozjuszonego społeczeństwa. Zacznę nietypowo, bo z autorem ,,znamy się'' od lat. Kiedyś polonistka zapytała mnie, gdyż wiedziała, że czytam literaturę, jaki tytuł wielbię ponad miarę albo do którego wracam mimochodem - bez wahania odrzekłem, że ,,Człowiek zbuntowany'' od Alberta Camus. Tytuł był nieprzypadkowy, bo sam buntowałem się wobec szkolnictwa i procesu edukacji, który, z tego co słyszę, nadal kuleje. Nabrałem ,,żywego'' kontaktu z autorem. On rozumiał moje pobudki, a ja przytakiwałem, że żyjemy w zgodzie. Po długiej przerwie wracam do, jakby nie mówić, mentora literatury. I przeglądając tytuły, do których jeszcze nie zajrzałem - zauważyłem ,,Obcego''. Do chłodnego, pozbawionego emocji człowieka, na którego śmierć matki nie robi wrażenia, a na wieść o wyjeździe do Paryża, kwituje - nie ma takiej potrzeby.

Albert Camus w zręczny sposób ukazuje, jak bardzo jesteśmy narażeni na wpływ tłumu. Jeśli się z nimi nie zgadzamy, to myślą, że kłamiemy, oddalamy się od dialogu z drugim człowiekiem. Jakoś nie potrafię zrozumieć tłumu, główny bohater wydaje mi się bliższy, bo nie udaje, że go coś nie interesuje, że zachowuje stoicki spokój wobec tragedii i konfliktów. To niemal samuraj, który wybrał własną drogę i nie potrzebuje, aby się kłaniać swoim ,,panom'', którzy chcą go sprowadzić do roli poddanego. Bardzo dojrzałe, wczesne dzieło mistrza absurdu, który ni...

× 4 | link |
SP
@speculatio
2019-12-16
7 /10
Przeczytane

 
Woziłem własny egzemplarz w kolejnych samochodach, zmienianych niezbyt często. Po raz pierwszy zabrałem ze sobą ładnych kilka lat temu (nie chcę napisać, że pewnie z dekadę) do poczytania. Ale koniec końców cieniutka książeczka jeździła ze mną jak talizman. Przekładana do bagażnika, bocznych schowków. Sięgałem czasami, czytałem kilka pierwszych stron i to mi wystarczało. Zupełnie jak głaskanie amuletu w kieszeni. Nie trzeba go wyjmować, dokładnie się przyglądać. Tylko jest. Po latach dokładnie nawet nie pamiętamy, jak wyglądał. Tak miałem z Obcym  A. Camus. 

Pamiętałem tę krótką powieść, niemal opowiadanie, mgliście z dawnych lat. Tego, jak bardzo na mnie młodym zrobiła wrażenie. Atmosfera osobności narratora. Zupełnego oddzielenia od świata. Obojętności. 

× 2 | link |
@PonuryDziadyga
2021-12-24
7 /10
Przeczytane 2013

Książka sporo lepsza od „Dżumy”- tym razem obyło się bez zbędnego wodolejstwa. Ale uznaję ją za bardzo dobrą nie z tych powodów co inni. Zachwyceni czytelnicy i sam autor dumają nad ciężkim losem człowieka, który jest inny, który nie chce postępować tak jak reszta społeczeństwa. Który niemal buntowniczo mówi „nie” gdy inni potakują. Który wreszcie „nie bierze udziału w kłamstwie”. Camus napisał: „w naszym społeczeństwie każdy człowiek, który nie płacze na pogrzebie swojej matki, ryzykuje bycie skazanym na śmierć”. W tym momencie stanę w opozycji do Noblisty i jego admiratorów: ja tego o czym oni piszą, w tej książce nie widziałem. To dla mnie książka opowiadająca o tym, co może się czaić w głowie socjopaty. Meursault właśnie socjopatą jest, osobnikiem upośledzonym psychicznie po części również. Nie widzę sensu w doszukiwaniu się mężnej, bohaterskiej postawy, heroizmu w płynięciu pod prąd norm społecznych w postępowaniu człowieka, który metodycznie wpakował pięć kulek w Araba, bo mu było gorąco i się spocił. To książka o rozmyślaniach apatycznego wariata, którego takie rzeczy jak oskarżenie o morderstwo, śmierć matki, czy nawet własny ożenek interesują mniej, niż obecność klimatyzacji na sali sądowej. Może jestem ograniczony, bo nie dostrzegam tutaj tych zalet głównego bohatera, o których tak pieją zachwyceni czytelnicy, ale przynajmniej stąpam twardo po ziemi. Mi to wystarczy.

× 1 | link |
@zooba
@zooba
2019-11-27
5 /10
Przeczytane Posiadam Klub mola książkowego

O czym jest „Obcy” wiadomo – by sobie facet, obojętny na wszystko, który z nieznanych powodów zabił przypadkowego Araba. Co gorsza, nawet nie próbuje się wykręcać od odpowiedzialności, przyjmuje wszystko ze wzruszeniem ramion, a nawet bez.

Nie wiem, czy taki był zamysł autora, ale książka mnie też zostawiła obojętną. Nie drgnęła powieka, serce szybciej nie zabiło, czy tak miało być, panie Camus? Wyobcowanie bohatera ani mnie szczególnie nie dziwiło, ani nie oburzało. Przyjęłam roboczą hipotezę, że bohater ma zespół Aspergera – ewidentnie jest inteligentnym człowiekiem, bardzo spostrzegawczym, ale w warstwie emocjonalnej niedostosowany do życia w społeczeństwie. I ta niechęć i obojętność wobec zasad współżycia społecznego wydają się jego największą przewiną – nie płakał na pogrzebie matki, nie wyznawał miłości swojej kobiecie, nie okazał skruchy, nie przyjął księdza. To człowiek, którego życie niosło, a jemu nie chciało się kontrolować kierunku i nie chciało mu się udawać niczego. Socjopata? Nie wiem. Buntownik? Raczej anemik.

Niemniej jednak zaczęłam czytać współcześnie napisaną wersję tej samej historii, czyli "Sprawę Meursaulta". Całkiem ciekawe doświadczenie.

| link |
@Midnight_Reader
@Midnight_Reader
2007-10-23
8 /10
Przeczytane

'Obcy' to tak jakby dwie akcje z tym samym bohaterem, dwie ksiazki w jednej. taka ci promocja. pierwsza czesc jest bardziej przyziemna, niz ta druga - metafizyczna i calkowicie pokrecona.Tytulowy bohater - pan jakis tam z francuskim nazwiskiem, mieszkajacy w Algierii zyje sobie zpokojnie, spotyka sie z kobieta, jedzie na pogrzeb matki, siedzi, mysli, obserwuje. i tak przez 50 stron. jemu jest wszystko jedno, czy ona go kocha czy nie, jej jest troche przykro, ale to nieistotne. Wyjezdzaja nad morze i tam spotykaja jakis Arabow, ktorzy ich troche przesladuja, a tak wlaasciwie to ich znajomego. W koncu, z powodu upalu pan (probowalam znalezc jak on mial na nazwisko..) Meursault zabil jednego Araba.Idzie do wiezienia i tam mysli po raz kolejny... cholera! przeczytalam ta ksiazke dwa dni temu, a nie pamietam jak ona sie konczy!

| link |
@thepositives
@thepositives
2011-06-25
Przeczytane

"Obcy" to książka, która "omawia różne kierunki filozoficzne, w tym przede wszystkim absurdyzm oraz ateizm, determinizm, nihilizm i stoicyzm", co jest dosyć interesujące. Niestety niektóre wątki są dla mnie bez sensu lub niezrozumiałe. Najbardziej podoba mi się jednak postać głównego bohatera (Meursault), który ma wszystko- mówiąc prosto z mostu- w dupie.

| link |
@nemo
2024-01-12
10 /10
Przeczytane
@danieldanielpojda
2023-10-28
8 /10
Przeczytane
@asvmoyy
@asvmoyy
2022-05-23
9 /10
Przeczytane
@Klementynka
2021-09-06
7 /10
Przeczytane literatura piękna literatura francuska
@abdita
2022-04-04
10 /10
Przeczytane Powtórki Posiadam #literatura wszelka Nowy przekład
@Asamitt
2020-01-02
9 /10
Przeczytane Literatura piękna / Klasyka
@OutLet
2019-12-30
7 /10
Przeczytane
@IvanG
@IvanG
2019-11-25
8 /10
Przeczytane 2019 E-book
@Chassefierre
2019-11-20
6 /10
Przeczytane
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

O nie! Książka Obcy. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl