Odległe echo

"Człowiek nigdy nie myśli o tym, jak kruche jest życie ludzi, na których mu zależy. W jednej chwili są, a w następnej już ich nie ma."

Gęsty śnieg wypełnia każdą szczelinę kamiennych nagrobków pradawnego piktyjskiego cmentarzyska. Upiorną ciszę nocy przeszywa głośny śmiech i pijackie przekomarzanie się powracającej do domu grupki przyjaciół. Lodowaty podmuch wiatru idealnie kontrastuje z rozgrzanymi alkoholem myślami. Wszystko zamiera, w chwili gdy dosłownie potykają się o pozostawioną na pewną śmierć, młodą kobietę dźgniętą nożem. Śmierć, której są świadkami brutalnie kończy ich beztroskie życie. Wielogodzinne przesłuchania, mnóstwo pytań pozostających bez odpowiedzi.
Echo przeszłości wybrzmiewa w każdą rocznicę tragedii.
Po dwudziestu pięciu latach policja wraca do nierozwiązanej sprawy morderstwa...

Zawsze przyciągał mnie motyw niewyjaśnionych zbrodni, skrytych w zakurzonych aktach, spowitych aurą gęstej tajemnicy. "Odległe echo" pod tym względem wpasowuje się idealnie. Zawiera liczne wątki i powiązania pozornie nieistotne, lecz finalnie kluczowe do rozwikłania zagadki. Gdy myślisz, że już nic cię nie zaskoczy Autorka dosadnie udowadnia jak bardzo jesteś w błędzie.
Początkowo zastanawiałam się czy możliwe jest, by utrzymać czytelnika w ciągłym napięciu przez prawie 600 stron, opierając się tylko na jednej zbrodni. Po chwili jednak zorientowałam się, że zbliżam się już do połowy, wciąż z zapartym tchem, łącząc i odkrywając subtelnie podsuw...