Norweska zatoka Oslofjorden oraz przypominające senny koszmar amerykańskie miasteczko Karmack. Wydarzenia, które decydują o tym, kim jesteśmy. Wierność i lojalność. Siła wspomnień i czasu. "Pozbierałem wszystkie swoje letnie miesiące i wszystkie swoje adresy, ale zgubiłem pory roku i klucze. Tak właśnie myślałem, kiedy do większości zdarzeń doszło już dawno temu, a ja po raz ostatni stałem na końcu pomostu, pozwalając, by te chłodne błękitne lata, a szczególnie jedno z nich, blizna w kalendarzu, zamknęły się w księdze zapomnienia. Miasto w głębi fiordu skrywało się w zimnej grudniowej mgle i jedynie dzwony na wieży ratusza przypominało mi o tym, co minęło". (Fragment powieści)
Odpływ
Lars Saabye Christensen
6.3
/10
Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
/o-1318284/n/odplyw)
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
6.3
/10
Ocena 6.3 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2014-01-15
ISBN: 978-83-08-05395-9, 9788308053959
Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie
Stron: 416
Autor
/0e489a9a296cb1e71d8d8e06b14d441c/n/lars-saabye-christensen)
Lars Saabye Christensen
Urodzony 21 września 1953 roku w Norwegii (Oslo)
Lars Saabye Christensen – jeden z najbardziej cenionych norweskich pisarzy, autor powieści, poezji i zbiorów opowiadań. Debiutował w 1976 roku zbiorem wierszy Historien om Gly, jednak przełomem w jego karierze okazali się Beatlesi (1984). Doceniona ...
Pozostałe książki:
/db368c266858d22e20922acca4773fa8/n/polbrat)
/o-398597/n/jubel)
/o-9788308061558/n/beatlesi)
/o-1318284/n/odplyw)
/b53286558200df119d88e14a7b6a164a/n/magnes)
/f843a2d13f22c3db91f3a4184338a769/n/slady-miasta-ewald-i-maj)
/2ca388d11a4e95264538c33bad23ad09/n/herman)
/5a50252b-40ee-4206-be5a-24f8ace5f44b/n/moja-chinska-babcia)
Wszystkie książki Lars Saabye Christensen
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
📚Bieżące :)
📘 Jedynki
"Lustro widzi tylko moją ostatnią z rzędu twarz, ja czuję wszystkie wcześniejsze" [...] Wszystko się przylepia do mózgu. W świecie jest za dużo treści"
"Odpływ" to druga książka pana Christensena przeczytana przeze mnie i podoba mi się chyba jeszcze bardziej niż wcześniejszy "Półbrat". Książka składa się jakby z trzech części, które przechodzą po kolei, jedna w drugą, miękko, płynnie i bez zgrzytów.
W pierwszej części poznajemy Chrisa, kilkunastoletniego chłopca, który właśnie przyjechał z matką na letnisko, na wakacje. Czas to szczególny, bo jest właśnie rok 1969 i tego lata Neil Armstrong, ma jako pierwszy człowiek, postawić nogę na księżycu. Chris ma kłopoty z jedną ze stóp, która nie chce go słuchać i ucieka gdzieś w bok...
Poza tym Chris vel Funder vel Chaplin vel Scrabble i jeszcze innych paru "velów", doświadcza tego lata, tego, co wielu chłopców w jego wieku. Niechcianych, chociaż potrzebnych przyjaźni. Chcianych, acz nieosiągalnych młodzieńczych romansów. Braku ojca i obecności matki, która zadaje za dużo pytań, oraz niemocy twórczej, która nie pozwala mu napisać wiersza, na okoliczność... Zadaje też sobie, właśnie wtedy bardzo ważne pytanie: "Dlaczego słowo "nie" jest takie trudne, chociaż ma tyle samo liter co "tak"?
W części drugiej poznajemy Franka Frrelliego, który otrzymuje bardzo ciekawą pracę. Zostaje mianowanym przez urząd z Ratusza, Pośrednikiem. Pewnie jesteście ciekawi, w czym to pośredniczy Frank? Tego wam nie zd...
"Odpływ" to druga książka pana Christensena przeczytana przeze mnie i podoba mi się chyba jeszcze bardziej niż wcześniejszy "Półbrat". Książka składa się jakby z trzech części, które przechodzą po kolei, jedna w drugą, miękko, płynnie i bez zgrzytów.
W pierwszej części poznajemy Chrisa, kilkunastoletniego chłopca, który właśnie przyjechał z matką na letnisko, na wakacje. Czas to szczególny, bo jest właśnie rok 1969 i tego lata Neil Armstrong, ma jako pierwszy człowiek, postawić nogę na księżycu. Chris ma kłopoty z jedną ze stóp, która nie chce go słuchać i ucieka gdzieś w bok...
Poza tym Chris vel Funder vel Chaplin vel Scrabble i jeszcze innych paru "velów", doświadcza tego lata, tego, co wielu chłopców w jego wieku. Niechcianych, chociaż potrzebnych przyjaźni. Chcianych, acz nieosiągalnych młodzieńczych romansów. Braku ojca i obecności matki, która zadaje za dużo pytań, oraz niemocy twórczej, która nie pozwala mu napisać wiersza, na okoliczność... Zadaje też sobie, właśnie wtedy bardzo ważne pytanie: "Dlaczego słowo "nie" jest takie trudne, chociaż ma tyle samo liter co "tak"?
W części drugiej poznajemy Franka Frrelliego, który otrzymuje bardzo ciekawą pracę. Zostaje mianowanym przez urząd z Ratusza, Pośrednikiem. Pewnie jesteście ciekawi, w czym to pośredniczy Frank? Tego wam nie zd...
× 12
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
ZZZ....oddane
"Odpływ" to druga książka Christensena,którą przemęczyłam. Jego styl jest dla mnie męczący,nudny i irytujący. W "Półbracie" znalazłam kilka zdań,które były warte zapamiętania ale tutaj ich po prostu nie ma.
Powolna,pełna niepotrzebnych szczegółów i powtórzeń akcja usypia i nie wzbudza ciekawości.Bohaterowie też nie należą do grona moich ulubionych.
Pewne motywy z "Odpływu" pojawiają się też w "Półbracie" i to też mi przeszkadzało. Nie lubię gdy autor wykorzystuje jeden schemat w kilku książkach albo umieszcza w każdej jakieś wątki osobiste.
Sądzę,że Chistensena dotyczy ta druga sytuacja i pewne ,niezaleczone traumy odbijają się na Jego prozie.
Mogę zrozumieć chęć zmierzenia się z problemami dzieciństwa lub młodości ale niekoniecznie popieram pisanie o tym.
W poprzedniej książce,autor zraził mnie do siebie pisaniem o defekacji.
"Odpływ" już na stronie 31-szej powitał mnie sceną.w której bohater siedzi w klopie,sra i myśli. Najwyraźniej pan Christensem przejawia chorą fascynację tą czynnością.Mnie nie jest potrzebna informacja ile razy postaci z książki chadzają do wygódki.
W wielu opiniach pojawiają się słowa "magiczna,piękna,finezyjna " itp
Cóż,nikt mnie nie przekona ,że w wydalaniu jest coś magicznego.
Nie polubiłam prozy pana Christensena bo to nie mój świat. Ja kocham słońce,ciepło,bogactwo kolorów. Gdy dostaję szare niebo,szare morze i dołujący klimat oraz kilka odrażających opisów to mam chęć uciec jak najdalej.
Czytam różne g...
Powolna,pełna niepotrzebnych szczegółów i powtórzeń akcja usypia i nie wzbudza ciekawości.Bohaterowie też nie należą do grona moich ulubionych.
Pewne motywy z "Odpływu" pojawiają się też w "Półbracie" i to też mi przeszkadzało. Nie lubię gdy autor wykorzystuje jeden schemat w kilku książkach albo umieszcza w każdej jakieś wątki osobiste.
Sądzę,że Chistensena dotyczy ta druga sytuacja i pewne ,niezaleczone traumy odbijają się na Jego prozie.
Mogę zrozumieć chęć zmierzenia się z problemami dzieciństwa lub młodości ale niekoniecznie popieram pisanie o tym.
W poprzedniej książce,autor zraził mnie do siebie pisaniem o defekacji.
"Odpływ" już na stronie 31-szej powitał mnie sceną.w której bohater siedzi w klopie,sra i myśli. Najwyraźniej pan Christensem przejawia chorą fascynację tą czynnością.Mnie nie jest potrzebna informacja ile razy postaci z książki chadzają do wygódki.
W wielu opiniach pojawiają się słowa "magiczna,piękna,finezyjna " itp
Cóż,nikt mnie nie przekona ,że w wydalaniu jest coś magicznego.
Nie polubiłam prozy pana Christensena bo to nie mój świat. Ja kocham słońce,ciepło,bogactwo kolorów. Gdy dostaję szare niebo,szare morze i dołujący klimat oraz kilka odrażających opisów to mam chęć uciec jak najdalej.
Czytam różne g...
|
link
|
Przeczytane
Cytaty z książki
O nie! Książka Odpływ. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
