Odrodzenie dzikich kwiatów

Choćbyśmy nie wiem jak boleśnie złamane mieli serce i jak zdruzgotaną duszę świat nie stanie w miejscu by ronić łzy nad naszym nieszczęściem. Nie zatrzyma się nawet na minutę, choćbyśmy się poddali i nie chcieli już dłużej kręcić się razem z nim, świat będzie nieugięty i nieczuły. Dzień po dniu, będzie przemierzał swoją drogę na nowo, zmieniając się i przybierając nowe formy. Ludzie będą się rodzic i umierać, rany będą się goić a wspomnienia zacierać. Złamane serce będzie musiało nauczyć się bić na nowo, ale czy będzie w stanie jeszcze pokochać?

Od wyjazdu Salem z Hawthorne Mills minęło sporo czasu. Ułożyła sobie życie tak jak potrafiła najlepiej i choć nie zapomniała o przeszłości, nie planowała do niej wracać. Los jednak ma to do siebie, że kpi z naszych planów, do domu ściąga ją choroba matki i jej pogarszający się stan zdrowia. Czy Salem znajdzie w sobie dość siły, by spróbować zbudować życie na nowo? Czy wytrwałość i odwaga wystarczą, by rozpalić płomień miłości na nowo?

Odrodzenie dzikich kwiatów niestety nie uniknęło klątwy drugiego tomu. Oczywiście wciąż mamy tu gorący romans i szalejące emocje, które przyciągały nas w Wytrwałości dzikich kwiatów, jednak wydaje się, że wszystkie cliffhangery i emocjonujące zwroty akcji skończyły się autorce w pierwszym tomie. Nie oznacza to jednak, że książka była zła. Wręcz przeciwnie, barwny i rzutki styl pisania Micalei Smeltzer...

Po przeczytaniu pierwszego tomu serii "Wildflower" czułam ogromny niedosyt, dlatego od razu zdecydowałam się sięgnąć po kolejną część, gdyż byłam strasznie ciekawa, jak dalej potoczą się losy Salem i Thayera.

Od wydarzeń, które miały miejsce w "Wytrwałości dzikich kwiatów" minęło sześć lat. W tym czasie życie Salem znacznie się zmieniło. Po rozstaniu z ukochanym wyjechała z rodzinnego miasteczka, związała się z innym mężczyzną i urodziła dziecko. Chociaż jej serce nadal należało do Thayera, starała się trzymać z daleka zarówno od niego, jak i od rodzinnego miasteczka. Niestety z powodu choroby swojej mamy, Salem zmuszona była wrócić i stawić czoła bolesnej przeszłości. Czy jej powrót okazał się jednocześnie przekleństwem i błogosławieństwem?

Jedno jest pewne. Gdy tylko Thayer znów stanął na jej drodze, ożyły w niej wszystkie wspomnienia. Czy ich związek da się jeszcze odbudować? Czy mimo choroby matki, Salem będzie umiała ponownie cieszyć się życiem u boku ukochanego? Czy kobieta wreszcie odkryje swoje powołanie? Co stanie się, kiedy Thayer dowie się, co Salem ukrywała przed nim od tylu lat? Po odpowiedzi na te pytania odsyłam Was do lektury.

Muszę przyznać, że ten tom podobał mi się zdecydowanie bardziej niż poprzedni. Myślę, że jest to spowodowane ogromem emocji, które są skumulowane w tej części, czego zdecydowanie zabrakło mi w poprzedniej odsłonie. Bardzo uderzył we mnie nawrót choroby mamy Salem, co sprawiło, iż część rozdziałów czytałam ...

Salem i Thayer po latach nadal przypominają te osoby, które poznaliśmy w poprzedniej części, choć los zmusił ich do pewnych zmian poprzez okoliczności, w których się znaleźli. Oboje są silniejsi, oboje nigdy o sobie nie zapomnieli. Jednak dla Salem najważniejsza jest córka, a także matka i siostra, które stanowią jej opokę i dają siłę, by przetrwać każdy dzień. Thayer też znalazł oparcie w rodzinie, jednak jest dużo bardziej samotny – w pustym domu, bez nikogo u swego boku. Oboje przeszli przez piekło, choć każde z nich inaczej stawiło czoła wyzwaniom od życia. Oboje starają się co sił, by znaleźć szczęście. Lecz to szczęście jedynie czeka, by wrócili do miejsca, w którym w pełni je odczuwali – będąc w swoim towarzystwie.

„Odrodzenie dzikich kwiatów” to jedna z tych kontynuacji, na które bardzo czekałam. Spodobał mi się pomysł Autorki na poprowadzenie fabuły, a zwłaszcza tak zdroworozsądkowe przedstawienie pewnych spraw, z których śmiało mogła stworzyć kolejny dramat postaci. Smeltzer poszła jednak w zupełnie inną stronę i w mojej opinii to był naprawdę znakomity wybór. Ta książka stanowi idealne domknięcie dylogii, bowiem pozwala nam obserwować nie tylko dalsze losy głównych bohaterów, ale też stanowi zwieńczenie dla kolei losu postaci pobocznych, niemniej ważnych dla fabuły. Wiele tu trudnych tematów, zwłaszcza śmierci oraz żałoby z nią związanej, lecz, choć to może dziwnie zabrzmi, jest to ukazane w naprawdę piękny sposób. Autorka potrafi zarówno wzruszyć, j...

Po skończeniu pierwszego tomu miałam złamane serducho. Po skończeniu pierwszego tomu pobiegłam do Empiku po drugi. Musiałam wiedzieć co dalej z Salem i Thayerem.

Uwielbiam tę dwójkę. Po prostu ich uwielbiam. Pochłonęłam książkę ekspresowo. I chociaż każde wspomnienie o Forreście sprawiało, że bolało mnie serce to książka była wspaniała.

Salem skrywa tajemnicę, o której wciąż nie powiedziała Thayerowi, a wszystko przez to, że postanowiła zniknąć z jego życia, gdy on pogrążył się w żałobie po synu. Chociaż ze złamanym sercem Salem postanowiła ułożyć swoje życie na nowo. Wyjechała do Nowego Jorku do swojej przyjaciółki Lauren, by ostatecznie wyjść za mąż za Caleba - swoją pierwszą miłość.

Do Hawthworne Mills Salem powraca ze względu na mamę, którą ponownie zaatakował rak. Tym razem niestety dni Allison są policzone. Córka postanawia spędzić z nią jak najwięcej czasu, więc wraca do rodzinnego domu w którym nie była od wielu lat. Zostawia Caleba z którym niedawno wzięła rozwód i swoją córkę Sedę w Bostonie w którym mieszkają wciąż razem. Jest w pełni świadoma tego, że Thayer wciąż jest sąsiadem jej matki. Czy go spotka? Napewno. Jak to spotkanie będzie wyglądało? Czy wciąż są między nimi jakieś uczucia? Czy Thayer się zmienił? A do tego wszystkiego czy zdoła wyjawić mu prawdę, którą przed nim skrywa od lat?

Wspaniale opowiedziana historia miłosna naznaczona łzami i bólem, ale mimo to zakończon...

Dalsze losy Salem i Thayera. Sześć lat później.

Wiele w ich życiu się wydarzyło. Tom 1 skończył się tak nagle bez wyjaśnienia. Za to w tomie 2 mamy wiele wyjaśnień. Na tym tomie ta historia się kończy. I pomimo że miłość kwitnie, jak kwiat to również płakałam przy książce. Śmierć zawsze porusza, mnie i chwyta za serce, temat choroby w książce i opis jej aż do samej śmierci. Tak i tym razem mamy. Kolejna śmierć. Autorka nie oszczędza bohaterów. Cierpią.
Ale również książka pokazuje, że prawdziwa miłość przetrwa każda próbę rozłąki nawet tą bardzo długą. Również pokazuje, jak człowiek może być oddany drugiej osobie. Jak serce wybiera sobie kogo pokochać prawdziwie i mocno. Przepiękna historia łapiąca za serce, która ukrywa się w przepięknych okładkach. Od książek nie można się oderwać, czyta się jak w transie. Ja uwielbiam tę serię i zdecydowanie do niej wrócę.