Opinia na temat książki Odźwierny

Nie słyszałam wiele na temat tej książki, ale jak przeczytałam pierwszy rozdział w księgarni, od razu musiałam ją zdobyć. "Odźwierny", jak na rosyjską fantastykę przystało, jest z początku trochę pokręcony, bynajmniej mi się taki wydawał i z czasem coraz bardziej rozjaśniało się znaczenie wtrąconych niby niepotrzebnie krótkich akapitów. Książka pisana jest dwutorowo, opowiada o podróży Larta z Damirem, oraz tułaczce Raula i napotkanych przez niego ludzi, czasem nawet żałowałam, że Marran nie zostanie w jakimś miejscu na dłużej, bo gdy zaczynałam lubić dane miejsce, bohater opuszczał je i już więcej nie wracał, co jednak jest zrozumiałe, ciągle szedł na przód, bez celu. Zastanawiam się, dlaczego tak często mówił, że jest magiem, mimo, że stracił już swój dar, a później musiał udowadniać, że ma moc, czyli wymyślać wyjście z sytuacji, by się nie skompromitować i nie wyjść na kłamcę. Może nie potrafił pogodzić się z tym, że już nie będzie czarować? Może ciągle wierzył, że jest potężnym czarnoksiężnikiem? Mimo to bardzo łatwo obdarzyć sympatią tego bohatera, w sumie tak jak i większość pozostałych postaci książki. Część druga już czeka na półce, więc jeszcze dzisiaj zabiorę się za czytanie, a miłośnikom fantastyki polecam ten tom.