Opowiadania na jeden kęs

Opowiadania, które przeczytacie na jeden kęs, ale z pewnością będziecie do nich wracać!

RECENZJA PATRONATU MEDIALNEGO

Premiera - 27.10.2022 r.

Lubicie książki składające się z opowiadań? Ja z jednej strony uwielbiam tę krótką formę, która daje możliwość poznania całej historii, kiedy nie mam zbyt wiele czasu, z drugiej jeśli takie opowiadania są naprawdę dobre, mam niedosyt i chciałabym więcej i tak właśnie było w tym przypadku.

Po dwóch powieściach obyczajowych i jednej książce dla dzieci Izabella Agaczewska oddała w ręce Czytelnika zbiór dwudziestu dwóch opowiadań. Teksty są różnej długości — od bardzo krótkich aż po takie troszkę dłuższe i dotykają naprawdę różnych tematów.

Każde z opowiadań niesie za sobą niezwykle ważne przesłanie i pozostawia Osobę czytającą z refleksją na temat poruszanego tematu. Nie chcę zdradzać zbyt wiele ze względu na krótką formę, ale obiecuję Wam, że każdym z tych tekstów Autorka zmusi Was do przemyśleń i chwilowego zatrzymania.

Izabella Agaczewska zdecydowanie umie oddziaływać na emocje Czytelnika. Autorka niejednokrotnie Was rozbawi, innym razem zastanowi, a być może nawet wywoła łzy. Same historie również są emocjonalne i nie pozostawiają obojętnym na losy cudownych bohaterów.

Lekkie pióro i przystępny, ale piękny język sprawiają, że książkę czyta się niezwykle dobrze i płynnie. Tytuł lektury mówi, że są to opowiadania na jeden kęs, co mogłoby sugerować szybkie ic...

Zbiór opowiadań, STOP - malutkich opowiadanek o drobnych epizodach z życia małych, dużych, młodych, starych, panów i pań. O sprawach, które spotkały lub mogłyby spotkać mnie lub moich bliskich. W znajomym otoczeniu. O znanych sprawach i odczuciach. Żadnych fajerwerków, ale jest milutko.

Dla zobrazowania o czym piszę - treść jednego z opowiadań.
Uwaga: Malutki spojler.
Włamywacz podczas akcji znajduje otwarte drzwi do mieszkania i plik banknotów na stole, w pokoju obok leży na ziemi kobieta i małe dziecko. Brać pieniądze i w nogi? Czy pomóc? Pomaga, wzywa pogotowie. I żyli długo i szczęśliwie. Koniec.

I tak 22 razy po kilka stron. Odkrywcze to nie jest, bez specjalnych znaczeń i wzruszeń, bez głębokiego przesłania, za to bez zadęcia, sympatycznie i z nutką optymizmu. O trenerze personalnym, firmowej gwiazdce, dowodzie tożsamości i rodzinnym wyjeździe na długi weekend. Samo życie. Miło się to czyta, pewnie szybko się zapomni. Ot, taki odpoczynek przy porannej kawce, jakbym czytała opowiadanka z kolorowej prasy. Ani nie polecam, ani nie odradzam.

#dzieńdobry w #niedzielę!

W ostatni dzień długiego listopadowego weekendu, który zresztą rozpieszcza nas pogodą, przydałoby się „coś dobrego” do popołudniowej kawy. Tylko co? Zdrowo BooKKnięta Sandra, która odwiecznie katuje się dietami, po słodycze sięga stosunkowo rzadko. Zresztą, podobnie jak w przypadku literatury, ma wysublimowany gust i bez względu na okoliczności wyznaje zasadę umiaru, zgodnie z którą „mniej znaczy więcej”. Dlatego też (poza żelkami Haribo) szczególnie upodobała sobie ...

Premiera książki miała miejsce 27 października na targach Książki w Krakowie, a ja akurat byłam na stoisku Samowydawców, gdy autorka otrzymała paczkę z nowiutkimi książkami :-)

Powiem szczerze że bardzo byłam ciekawa tych opowiadań, bo słyszałam już o nich wcześniej.

Czy to są opowiadania na jeden kęs?
Są i nie są, bo do tych opowiadań będzie chciało się wrócić. Do każdego z bohaterów opowiadań.
Jedne sprawiły że uśmiech pojawił się na twarzy, było wzruszenie, złość. Przecież to ludzkie odczucia.
Przystań na chwilę i zagłęb się w lekturze, na pewno w którymś z tych opowiadań znajdziesz cząstkę siebie.

Czy do nich wrócę?
Wrócę na pewno, czytając jedno po drugim opowiadania ale być może już nie po kolei.

Z czystym sumieniem POLECAM !!!