Oświadczyny

Kolejna książka autorki, przy której dobrze spędziłam czas. Niestety podobała mi się ona troszkę mniej niż poprzednie tomy.

Miłość nie zawsze pojawia się od razu. Czasami potrzeba czasu, by przetrawić fakty, na które nie mamy wpływu. Czyż prawdziwą definicją tego uczucia nie jest zaakceptowanie wad drugiej połówki? Wpisanie się w jej rutynę, nauczenie się jej sposobu życia? Przecież pogodzenie się z czyimiś irytującymi nawykami można nazwać prawdziwym wyrzeczeniem, prawda? Skoro tak, trzeba przyznać, że prawdziwa miłość wymaga poświęceń. Ale tam, gdzie prawdziwa miłość, tam i Bridgertonowie.. Po raz kolejny tym razem w piątym tomie, możemy obserwować miłosne rozterki naszych ulubieńców! A to wszystko dzięki niezastąpionej królowej romansów historycznych – Julii Quinn.

Bycie recenzentką to praca marzeń, jak dostaje się tego rodzaju perełki. Muszę przyznać, że musiałam uzbroić się w nieskończone pokłady cierpliwości, by nie rzucić wszystkich swoich obowiązków i zabrać się za czytanie powyższej pozycji (ciężkie życie licealistki na rozszerzeniu z historii). Tak czy inaczej, w końcu znalazłam chwilę wytchnienia i.. przeczytałam tę książkę w jeden dzień.

Styl pisania Julii Quinn jest naprawdę absorbujący. Powieść napisana jest w sposób raczej łagodny, sielankowy, ale potrafi doprowadzić do palpitacji serca. Osiemnastowieczny klimat i cudownie wykreowani bohaterowie tworzą niezwykłą, urokliwą otoczkę, która już od pierwszej strony zachęca do czytania. Z czystym sumieniem mogę stwierdzić, że "Oświadczyny" to jak na razie mój ulubiony tom (a przeczytałam dwa), ze względu na przyspie...

Ta seria jest dla mnie naprawdę niezwykła. Gdy tylko widzę kolejny tom od razu w sercu grają mi motylki, gdyż wiem, że czeka mnie niezapomniana przygoda w przeszłość. Tutaj co prawda bardzo zadziwił mnie wstęp, gdyż poznałam historię Sir Phillipa Cranea. Począwszy od czasu obecnego, aż po wspomnienie z jakich powodów poszukuje małżonki. W sumie można by powiedzieć, że całe spotkanie było im przeznaczone. Od niewinnej korespondencji przeszli do własnego życia prywatnego i tak mogłoby trwać nadal, gdyby nie odważna propozycja Phillipa. Była na tyle rzeczywista i absurdalna jednocześnie, że Eloise postanowiła złożyć mu wizytę, oczywiście w tajemnicy przed swoją rodziną. Tam poznała małe pociechy, które bardzo przypominały jej sceny z własnego dzieciństwa. Od walk przechodzili do kawałów, aż po niefortunny wypadek, który wiele zmienił. I kiedy już wszystko było na dobrej drodze nagle i niespodziewanie do posiadłości ów mężczyzny przybyło czterech braci Eloise, którzy rzucili się z pięściami na właściciela posesji. A dalej... Cóż, dalej musicie doczytać sobie sami:-)
Powiem wam, że nie potrafię się oderwać od pióra autorki. Bohaterowie są zawsze dobrze przedstawieni, zresztą by przypomnieć nam nieco z poprzednich tomów, czy też dzieciństwa tego zacnego rodu, na wstępie do kolejnego działu znajdziecie skrawki listów, które dotyczą ich wcześniejszego życia. Te kwestie budzą wielki nastrój pozwalając na wniknięcie w treść, jakby to była nasza rodzina, a nie postacie z książk...

Kolejna, piąta już część Bridgertonów poświęcona jest mojej ulubionej bohaterce – Eloise. Wiedziałam, że ta część będzie inna, jak inna też jest bohaterka tej opowieści. Bo Eloise swoim charakterem, stanowczością daje się we znaki całej rodzinie. Zawsze ma coś do powiedzenia, jest nieokrzesana, pełna energii, zawsze z własnym zdaniem na dany temat. I pewnego dnia Eloise znika… W świecie XIX wiecznej Anglii pełnej uprzedzeń, etykiety, stosowności i niestosowności Eloise decyduje się na dość drastyczne posunięcie – samotna podróż do nieznanego miejsca i nieznanego mężczyzny. Przeciwna aranżowanym związkom, marząca o miłości romantycznej postanawia … sama zaaranżować swoje małżeństwo. Na to mogła wpaść tylko Eloise – piąte dziecko Lady Bridgerton. Jej wybrankiem jest Philip Crane – zgorzkniały wdowiec, który oświadczył się kobiecie listownie tylko dlatego, że był przekonany iż ta jest nieładna i niezbyt wymagająca, a wręcz zdesperowana już swoim staropanieństwem. Kiedy więc staje przed nim piękna Bridgertonówna, o wielkich oczach, lśniących włosach i w eleganckiej sukni, do tego zasypuje go nieustannie słowami, to biedak po prostu się gubi… Sytuacja jest niewątpliwie zaskakująca i prowadzi do wielu niefortunnych zdarzeń.

Julia Quinn jak zwykle nie poskąpiła czytelnikom dobrego humoru. Mojej ulubionej bohaterce i tym razem nadała koloryt i charakter, dzięki czemu bawiłam się w trakcie lektury doskonale. Może i schemat powieści jest powtarzalny, ale ja go ...

👉To już 5 tom cyklu Bridgertonów! Uwielbiam każdą część i zawsze czekam z niecierpliwością na egzemplarz. Ta oczywiście znów mnie nie zawiodła! Jestem totalnie zakochana w klimacie książek i wydarzeń, które tam się dzieją.

IG: Czytomanka

👉Elois ma 28 lat i nadal nie ma męża, dlatego jest uznana za starą pannę. Elois za to uważa, że mężczyźni są dziwni i nie szuka nikogo na siłę. Sir Philip Crane jest przekonany, że brak męża w takim wieku wynika z nieurodziwej urody i z góry zakłada, że nie będzie wymagająca i jest zdesperowana. Sir Philip oświadczył się Elois i mocno się zaskoczył, ponieważ okazało się, że nie jest ani brzydka, ani zdesperowana, ani cicha. Stanowcza, głośna, odważna i to na nim zrobiło wrażenie, jednak czy to wystarczy? Czy Elois się zakocha?

👉Niesamowicie szybko się czyta, jest niezwykle klimatyczna jak każda część! Pochłonęłam ją w dwa wieczory i dalej mi mało! Szczerze polecam każdą część, bo klimat jest genialny.

To już piąty tom z serii o Bridgertonach. Tym razem główną bohaterką jest 5. z kolei.
Eloise w wieku 28. lat klasyfikuje się już jako stara panna. Nic jej nie przeszkadzało w tym statusie póki jej najlepsza przyjaciółka Penelopa nie wyszła za mąż. W przypływie impulsu Eloise wyjeżdża z Londynu. Chociaż Philipp Crane ją zaprosił, to z całą pewnością nie spodziewał się takich odwiedzin. Co prawda korespondowali ze sobą odkąd został wdowcem, ale czy taka znajomość wystarczy żeby podjąć decyzję o ślubie? Co zrobią bracia Eloise gdy odkryją, że przebywała w domu mężczyzny bez przyzwoitki. Jaki będzie finał tej opowieści?
Książkę czytało się przyjemnie, miło było w końcu oderwać się od męskiego grona Bridgertonów. Eloise ma w sobie ikrę, jest kobietą dystyngowaną i inteligentną. Doskolane wie czego chce i sukcesywnie realizuje swoje zamierzenia. Nie jest taka naiwna i nieświadoma jak Daphne, co bynajmniej nie ujmuje jej uroku.

O książce, jak zawsze, piszę na moim blogu, na który was zapraszam: https://magicznyswiatksiazki.pl/recenzja-bridgertonowie-oswiadczyny-julia-quinn/

Niemniej książkę polecam wszystkim miłośnikom serii oraz romansów historycznych. Przyjemna lektura :)