Paragraf 22

Joseph Heller
9.1 /10
Ocena 9.1 na 10 możliwych
Na podstawie 137 ocen kanapowiczów
Paragraf 22
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
9.1 /10
Ocena 9.1 na 10 możliwych
Na podstawie 137 ocen kanapowiczów

Opis

Jedna z najwybitniejszych powieści amerykańskich XX wieku, a zarazem najsłynniejsza powieść o drugiej wojnie światowej. Utrzymana w poetyce czarnego humoru, ukazuje bezsens wojny i armii jako instytucji, wyśmiewa mechanizmy społeczne rządzące się logiką absurdu. Jej bohaterowie to zbiorowisko wariatów, fanatyków, idiotów i oportunistów, ale nade wszystko ludzi, którzy pragną jednego – przeżyć. Pilot Yossarian jest przekonany, że wszyscy dybią na jego życie – zarówno Niemcy, jak i dowódcy jego jednostki, zmuszający go do udziału w coraz większej liczbie misji bojowych. Udaje wariata, by wykpić się od dalszych lotów. Tymczasem otaczają go sami wariaci. Major Major Major, który przyjmuje podwładnych tylko wtedy, gdy go nie ma; porucznik Scheisskopf, którego działalność ogranicza się do urządzania defilad; porucznik Milo Minderbinder, który traktuje wojnę jako sposób na zbicie majątku i bombarduje własne pozycje, bo dogadał się z nieprzyjacielem. Oficjalnie w amerykańskim wojsku nie ma miejsca dla wariatów; choroba psychiczna stanowi wystarczający powód, by zostać natychmiast odesłanym do domu. Przepisy są w tym względzie bardzo wyraźne. Jest jednak mały kruczek: osławiony „paragraf 22”...  
Tytuł oryginalny: Catch-22
Data wydania: 2018-10-05
ISBN: 978-83-7985-503-2, 9788379855032
Wydawnictwo: Albatros
Seria: Kolekcja 70 lat Empik
Kategoria: Literatura piękna
Stron: 480
dodana przez: bookkeeper
Mamy 17 innych wydań tej książki

Autor

Joseph Heller Joseph Heller (1 maja 1923 - 12 grudnia 1999) - amerykański powieściopisarz, nowelista i dramaturg, autor m.in. słynnego "Paragrafu 22". Urodził się na Brooklynie (dzielnica Nowego Jorku), a dokładnie Coney Island. Podczas II Wojny Światowej służył w lotnictwie st...

Pozostałe książki:

Paragraf 22 Ostatni rozdział, czyli paragraf 22 bis Coś się stało Paragraf 23 Bóg wie Gold jak złoto Nie ma się z czego śmiać Namaluj to Nic śmiesznego Playboy. Opowiadania Portret artysty Teraz i wtedy: od Coney Island do "Paragrafu 22" Literatura na świecie 8-9/1973 (28-29) Literatura na świecie nr 12/1982 (137) Work
Wszystkie książki Joseph Heller

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Bardziej Kafka niż Szwejk

21.11.2021

Książka Hellera to pozornie Szwejk okresu II wojny, tak samo obnaża bezsens i okrucieństwo wzajemnego zabijania, głupotę dowódców, tak samo poraża humorem, czasami przez łzy. Ale ta rzecz jest bardziej tragiczna od Szwejka, czasami to bardziej Kafka niż Hašek. Mamy tu opowieść o amerykańskich lotnikach uczestniczących w 1944 r. w bombardowaniu Wł... Recenzja książki Paragraf 22 (audiobook)

@almos@almos × 21

Paragraf 22

12.05.2015

„Paragraf 22” to tytuł, który często pojawiał się w książkowych rozmowach. Moi rozmówcy nie byli do końca poinformowani o treści. Ktoś im po prostu powiedział, że przeczytać trzeba, że to kawał znakomitej książki o wojnie, a ludzie zabijają się, aby ją w ogóle dostać, choć pierwsze wydanie miało miejsce w 1961 roku. Z Josephem Hallerem miałam do c... Recenzja książki Paragraf 22

@FiolkaK@FiolkaK × 2

Paragraf 22

4.01.2011

Czy książka potrafi rozbawić do łez? Potrafi. Czy książka potrafi zmusić do myślenia? Potrafi. Czy książka potrafi zaskakiwać czytelnika każdą kolejną stroną? Potrafi. Czy „Paragraf 22” zalicza się do tego typu książek? Tak Czy „Paragraf 22” jest wolny od wad? Niestety nie. Książka pt. „Paragraf 22” opowiada o jednostce amerykańskich bombardie... Recenzja książki Paragraf 22

@Maks@Maks

Słodko-gorzkie spojrzenie na wojnę

30.08.2019

Nigdy nie należałam do osób, które z chęcią sięgają po literaturę związaną z wojną. Nigdy też nie potrafiłam się przełamać, by z własnej woli zacząć czytać książki opowiadające o trudach wojny. Jestem jednak ogromną fanką komedii i przeróżnych, absurdalnych historii. Bardzo lubię książki wywołujące na mojej twarzy uśmiech, jednak naprawdę doceniam... Recenzja książki Paragraf 22

@popkulturkaosobista@popkulturkaosobista

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@denudatio_pulpae
2019-11-25
7 /10
Przeczytane 1001 książek, które musisz przeczytać 100 Time 100 zakazanych książek - historia cenzury 100 BBC Mam w domu 📚 100 Modern Librarys best novels

Na "Paragraf 22" natknęłam się przypadkiem ucząc się na 4 roku studiów do... egzaminu z pediatrii. Zakuwałam właśnie objawy zespołu Di George'a i szukając jakiegoś ułatwienia natrafiłam na akronim CATCH-22 (dla ciekawskich: C = cardiac defects A = abnormal facies, T = thymic hypoplasia, C = cleft palate, H = hypocalcemia from parathyroid aplasia, 22 = mikrodelecje 22 chromosomu).

Z dopiskiem, że w sumie nie powinno się używać tego akronimu, bo ma pejoratywny wydźwięk, gdyż tytuł "Paragraf 22" jest określeniem sytuacji bez wyjścia. Cóż mogło mnie bardziej zainteresować tematem niż fakt, że nie powinno się tej nazwy używać? Zamiast uczyć się do strasznego egzaminu, pobiegłam więc w podskokach do biblioteki po książkę Josepha Hellera, żeby przekonać się czym jest ten Paragraf 22.

Pierwsza połowa książki bawiła mnie ogromnie. Zadziałał element zaskoczenia, tego to ja się po tej książce nie spodziewałam! Specyficzne poczucie humoru autora, doprawione szczyptą sarkazmu i dużą dozą ironii, bardzo przypadło mi do gustu. Absurd gonił absurd, wyszedł taki bezsens wojny w pigułce. Ryczałam momentami ze śmiechu, utrudniając życie współlokatorce, również zakuwającej do egzaminów.

"Paragraf 22" jest bowiem przepełniony osobliwymi, charakterystycznymi postaciami. Zaczynając od głównego bohatera Yossariana, którego kluczowym zajęciem jest wymigiwanie się od uczestniczenia w kolejnych lotach bojowych, po biednego doktora, którego uśmiercono papierologicznie mimo jeg...

× 12 | link |
@Edyta_09
2021-08-25
4 /10
Przeczytane

Czytałam ‘Paragraf’ 20 lat temu i postanowiłam przeczytać ponownie, bo z tamtego czasu nie zapamiętałam nic poza tym, że mi się podobało. Tym razem postanowiłam odsłuchać i … nie dałam rady. Przesłuchałam ok. 1/3 audiobooka i dalej nie zdzierżę.

Daję autorowi dużego plusa za pomysł przedstawienia okrucieństwa i bezsensu wojny bez sięgania po drastyczne opisy. Zamiast opisywać ze szczegółami sceny śmierci i zabijania posłużył się szyderstwem i punktował co chwilę absurd wojen. I wszystko byłoby w porządku gdyby każdy kolejny rozdział nie był bliźniaczo podobny do poprzedniego i gdyby autor nie stosował ciągle tych samych chwytów. Po przeczytaniu / wysłuchaniu kilku pierwszych rozdziałów można spokojnie darować sobie resztę, bo reszta jest taka sama (chyba, że w drugiej połowie autor postanowił zaskoczyć czytelnika, ale o tym się nie dowiem). Kilka razy udało mi się przewidzieć kolejne zdania powieści. Wiele scen ciągnie się w nieskończoność i do niczego nie prowadzi – jakby autorowi w połowie zabrakło pomysłu co dalej z tym zrobić.

Przyszło mi na myśl porównanie do występów kabaretowych kiedy skecz osiągnął już punkt kulminacyjny, rozbawił widza i powinien się kończyć, ale zamiast tego jest grany dalej jakby z obawy, że publiczność nie zrozumiała żartu i na wszelki wypadek trzeba to samo powtórzyć kilka razy dając do zrozumienia, że to teraz jest ta chwila kiedy trzeba się śmiać. A może autor założył, że styl ‘Paragrafu’ jest tak za...

× 7 | link |
@Johnson
2019-10-31
8 /10
Przeczytane Posiadam Proza Życia Wojna

Jak silny jest/może być instynkt przeżycia u człowieka w sytuacji bez wyjścia? W sytuacji gdzie możliwa jest tylko jedna ścieżka "wyboru"? Przymus narzucony przez Państwo, armię, wojnę?

Przeczytaj Paragraf 22!

Książka okraszona dużą dawką czarnego humoru podaną w sposób nieoczywisty, zawoalowany, niemalże kabaretowy i prześmiewczy. W taki sposób, że czytając książkę - do końca nie wiadomo czy to jeszcze żart, czy już śmiech przez łzy.

Wbrew pozorom książka pełna dramatyzmu młodych żołnierzy, którzy chcą... żyć! I radzą sobie z niewyobrażalną dawką stresu wojennego w różny sposób. Handel, bycie wariatem, a może zakochanie w prostytutce w Rzymie? To wszystko w oparach niesamowitego absurdu. Fakt, chwilami może być nużąca, ponieważ fabularnie nie jest prowadzona jako powieść "jedną linią", ale mamy do czynienia z rozdziałami nazwanymi za poszczególnymi bohaterami, perspektywą których prowadzona jest akcja, choć narratorem jest Yossarian - główny bohater.

Niesamowita książka. Polecam lekturę.

"– Co oni mogą mi zrobić – spytał konfidencjonalnie – gdybym odmówił dalszych lotów?
– Prawdopodobnie będziemy cię musieli rozstrzelać – odpowiedział były starszy szeregowy Wintergreen.
– Jak to "będziemy"? – krzyknął zaskoczony Yossarian. – Co to znaczy "będziemy"? Odkąd to jesteś po ich stronie?
– Mam być po twojej stronie, kiedy cię będą rozstrzeliwać? – odparł Wintergreen.
Yossarian skapitulował. Pułkownik Cathcart znowu go ...

× 4 | link |
@karolina92
2020-05-24
10 /10
Przeczytane

38/52/2020
"Paragraf 22" Joseph Heller Wydawnictwo Albatros #recenzja
Jest taka lista książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią. I na tej liście jest ona, "Paragraf 22" Josepha Hellera, klasyk literatury amerykańskiej, najlepsza powieść wojenna, a bardziej antywojenna.
W czym przejawia się jej przewaga nad innymi wojennymi opowieściami, a w tym, że nikt tak jak Heller, w tak groteskowy i absurdalny sposób nie wyśmiał bezsensowności całej machiny wojny, a także biznesu czy papierologii stosowanej, zwanej biurokracją, bohaterowie mimo wszystko przypadają do serca, a ich zwariowane przeżycia wywołują uśmiech i łzy.

× 3 | link |
@Midnight_Reader
@Midnight_Reader
2007-10-23
10 /10
Przeczytane

O bogowie! Ta ksiazka jest wspaniala, wiec zaryzykuje stwierdzenie, ze najlepsza jaka kiedykolwiek czytalam. Jest o czyms, co tak wlasciwie nie istnieje, bo Paragraf 22 to wymysl amerykanskiego wojska dla zolnierzy walczacych z Niemcami. Raz paragraf mowi, ze czlowiek, ktory nie chce brac udzialu w dzialaniach wojskowych nie moze byc wariatem (a skoro nie jest wariatem, to moze dalej brac udzial w owych dzialaniach), nastepnie, ze oni moga wszystko, czego my nie mozemy im zabronic, a kolejnym razem, ze nie ma obowiazku pokazywania tegoz paragrafu. To jest po prostu nie do opisania.

× 3 | link |
@Kasiasnoopy
@Kasiasnoopy
2011-09-06
10 /10
Przeczytane

@maniaczka06 Przestań, nie każdemu musi się podobać ;) Nie przejmuj się :D Dla mnie książka jest genialna. Tak komiczna i tragiczna zarazem. I ten jeden wielki absurd. Super postacie. UWIELBIAM Yossariana!!!! A teraz państwo wybaczą, idę po bawełnę w czekoladzie.

× 2 | link |
@SaucerheadTharpe
@SaucerheadTharpe
2009-10-07
10 /10
Przeczytane

Genialna książka (sponsorem tej informacji jest supermarket M&M - "Milo Minderbinder świeże warzywa i towary" oraz podgrupa "M&M Galanteria cukiernicza") :D A poważniejąc - Przejmujący opis śmierci Snowdena - coś co na stałe zakotwicza się w duszy.

× 2 | link |
@frodo
2008-07-25
10 /10
Przeczytane

Klasyk literatury absurdu. Wykpiwa inteligentnie i ciekawie. Coś na dzisiejsze czasy.

× 2 | link |
@BorryS
@BorryS
2008-07-27
8 /10
Przeczytane

Ciekawa i zabawna, ale jednocześnie męcząca albo przerażająca.Męcząca, bo dowcip oparty na wytykaniu hipokryzji i ciągłym zaprzeczaniu tego, co było powiedziane zdanie wcześniej, szybko staje się przewidywalny i zwyczajnie nieśmieszny.Książka staje się przerażająca, w momencie gdy czytelnik zastanawia się ile z tego jest czystym absurdem, a ile realnym zagrożeniem.

× 1 | link |
@ida
@ida
2007-08-31
Przeczytane

Moim życiowym przewodnikiem jest i będzie Milo - zaopatrzeniowiec handlujący z wszystkimi, na każdym froncie, pod każdą banderą :-)I żeby dodać komentarzowi pożyteczności:Książka ma fabułę będącą trzonem, lecz jednocześnie przybliża nam postacie (i historie) kolejnych żołnierzy. Każdy znajdzie swojego bohatera :-)

× 1 | link |
TJ
@Tomo21
2008-04-05
10 /10
Przeczytane

Świetna książka! Pełna humoru (czasem absurdalnego) a jednocześnie oddająca pewną część prawdy na temat ludzi i ich zachowań. Do tego barwna, pozwalająca czytelnikowi wczuć się w tamtejsze realia. Polecam każdemu.

× 1 | link |
@musk
@musk
2008-11-28
10 /10
Przeczytane

bodaj najśmieszniejsza książka, jaką czytałam w życiu. świetny, absurdalny humor i gąszcz dziwacznych postaci. całość wprawdzie trochę pomieszana tak, że można się pogubić, ale...

× 1 | link |
@19emilka93
2020-01-20
8 /10
Przeczytane

Pod przykrywką śmiechu, dużej dozy ironii i groteski znajdujemy ludzi, charaktery, tragedię i prawdy dotyczące nas w każdym miejscu i czasie. Wspaniałe dzieło ;)

× 1 | link |
@BArtus
@BArtus
2008-07-25
10 /10
Przeczytane

Świetny absurdalny humor. Szczególnie z rzymskimi prostytutkami!- dorwałem tą książkę w wersji czytanej przez Marka Kondrata :)

× 1 | link |
@Hairofthedog
@Hairofthedog
2011-08-23
10 /10
Przeczytane

Fenomenalny pokaz absurdu sytuacyjnego połączony z naprawdę niezłym piórem. Powinna być lekturą obowiązkową.

× 1 | link |
Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

,,Nie lubi pan, kiedy pana okradają, wyzyskują, spychają, poniżają i oszukują. Nędza działa na pana przygnębiająco. Ciemnota działa na pana przygnębiająco. Prześladowania działają na pana przygnębiająco. Przemoc działa na pana przygnębiająco. Slumsy działają na pana przygnębiająco. Chciwość działa na pana przygnębiająco. Zbrodnie działają na pana przygnębiająco. Przekupstwo działa na pana przygnębiająco. Wie pan, nie zdziwiłbym się, gdyby się okazało, że cierpi pan na psychozę maniakalno-depresyjną!”
Był więc tylko jeden kruczek – paragraf 22–który stwierdzał, że troska o życie w obliczu realnego i bezpośredniego zagrożenia jest dowodem zdrowia psychicznego. Orr był wariatem i mógł być zwolniony z lotów. Wystarczyło, żeby o to poprosił, ale gdyby to zrobił, nie byłby wariatem i musiałby latać nadal. Orr byłby wariatem, gdyby chciał latać dalej, i byłby normalny, gdyby nie chciał, ale będąc normalny musiałby latać. Skoro latał, był wariatem i mógł nie latać; ale gdyby nie chciał latać, byłby normalny i musiałby latać.
– Oni chcą mnie zabić – powiedział spokojnie Yossarian.
– Nikt nie chce cię zabić – krzyknął Clevinger.
– To dlaczego do mnie strzelają? – spytał Yossarian.
– Oni strzelają do wszystkich – odpowiedział Clevinger. – Chcą zabić wszystkich.
– A co to za różnica?
Dodaj cytat