Opis

Daniel Passent opowiada o swoim niezwykle bogatym życiu. Spacer zaczyna się od wstrząsającego opisu dzieciństwa: żydowskie dziecko przechowywane podczas wojny w "szafie" u polskiej rodziny. I paradoks: on uratowany, a jego rodzice zadenuncjowani przez Polaków i zamordowani przez Niemców. Po wojnie zaczyna się w życiu Passenta dobra passa. Świetne wykształcenie, światowe życie, ciekawe spotkania, wielka miłość z Agnieszką Osiecką. O tym wszystkim opowiada z właściwą dla siebie swadą i autoironią. Książka jest pełna anegdot o ludziach, z którymi Passent pracował, przyjaźnił się, spotykał. A było ich morze: od wielkich polityków, po pisarzy, artystów, sportowców. Jest też szczerym rozliczeniem życia: przyznaniem się do błędów, ale też obroną wyborów moralnych. W biografiach wydawanych w Polsce nie było jeszcze tak szczerego rozliczenia.

Data wydania: 2012-01-11

ISBN: 978-83-7700-030-4, 9788377000304

Wydawnictwo: Czerwone i Czarne

Kategorie: Biografia, Historia

Stron: 448

Recenzje

Coś mi się wydaje, że książka Passa aż się prosi o Twoją recenzję. Chyba jej nie odmówisz?

️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@PonuryDziadyga

2021-12-25

7 /10

Przeczytane 2013

Swego czasu bardzo często wertowałem blog Daniela Passent w „Polityce”, teraz robię to trochę rzadziej, niemniej nadal bardzo lubię jego teksty czytać. „Passę” traktuje jako swoiste epitafium, autobiografię- sam przyznaje że dużo czasu mu nie zostało, w końcu niebawem (28 kwietnia) skończy 75 lat, a to już nie przelewki.
Co nam Pan Passent wspólnie z Janem Ordyńskim przedstawili w tej książce? Najprostsza i najpełniejsza odpowiedź brzmi: wszystko co dotyczy jednego z najsłynniejszych polskich dziennikarzy.
Każdy element mający znaczenie w jego biografii został tutaj bardzo dokładnie i wyczerpująco przedstawiony. Może czasem zbyt dokładnie. Ciężko się od lektury oderwać, ale ilość nazwisk, dat, powiązań kto z kim i dlaczego- przytłacza. Trochę to męczy. Ordyński zadaje pytanie, a pan Daniel trzaska odpowiedź na trzy strony. Przyznaje się do błędów, wie że kryształowy nie był i wiele rzeczy mógłby zrobić inaczej, gdyby miał taką możliwość. Ale to nadal kopalnia wiedzy o środowisku „Polityki”, ważnych personach tamtego okresu, jak i po prostu czasów których przecież znać z własnego doświadczenia nie mogę.
Co tu dużo gadać- bardzo dobra książka opisująca życie bardzo barwnej postaci.

| link |