Pierwsza kawa o poranku

Wbrew opiniom niektórych,że z pogardą i nienawiścią traktuję romantyczne historie,oznajmiam,iż istnieją wyjątki od tej reguły.
"Pierwsza kawa o poranku" jest tego doskonałym przykładem.
Zwariowana,zabawna,wibrująca zapachem i kolorami i pełna radosnego klimatu z nutką smutku.
Przeczytałam ją błyskawicznie i podczas czytania miałam ciągle uśmiech na twarzy.
Ciepła,romantyczna i pogodna historia miłości z kawą w tle.Nie do końca w tle bo spora część akcji dzieje się w barze na Zatybrzu.
A Rzym,oprócz Paryża to miasto,które kojarzy mi się z miłością,romantycznymi spacerami i pogodą ducha.
Polubiłam bohaterów tej krótkiej opowieści i chętnie poznałbym inne książki Diego Galdino.
Nie wiem co w sobie ma ta kawa,ta historia i to miasto ale trafiły w jakiś czuły punkt w moim sercu i podarowały mi chwileczkę zapomnienia i uśmiech,który ogrzał mnie w ten zimny wieczór.
Poza tym ,jestem wielbicielką kawy,mocnej,gorącej i aromatycznej więc jak mogłoby mi się nie spodobać?