Podaruj mi miłość. 12 świątecznych opowiadań

Nie jestem fanką zbiorów opowiadań i raczej bardzo rzadko po nie sięgam, ale w tym roku byłam bardzo ciekawa tego świątecznego zbioru. I niestety po raz kolejny trochę się zawiodłam, bo większość historii nie przypadła mi do gustu, przez to, że były takie zwykłe i mało świąteczne, a nawet mało zimowe, a ich treść była słabo rozwinięta. Ale znalazłam dwa opowiadania, które naprawdę bardzo mi się podobały i nawet mogłabym przeczytać je jeszcze raz. I jednym z nich było opowiadanie „Anioły na śniegu”, które podobało mi się na tyle bardzo, że mogłabym czytać je w nieskończoność i chętnie poznałabym ciąg dalszy tej historii, a nawet chętnie przeczytałabym je w pełnowymiarowej książce. A drugim moim ulubionym opowiadaniem było „Gwiazda polarna wskaże ci drogę”, bo okazało się najbardziej magiczne i najbardziej zachowane w świątecznym klimacie, a przy okazji było dobrze napisane i przyjemnie się je czytało. Ale znalazłam też 3 opowiadania (2,7,12),które strasznie mi się nie podobały, bo były bardzo dziwne i oderwane od rzeczywistości, przez co nie mogłam zrozumieć o co w nich tak naprawdę chodzi.

Nie ukrywam, że książka naprawdę przypadła mi do gustu i gdybym miała trochę więcej czasu, albo jakby doba była dłuższa, to na pewno szybciej bym ją przeczytała, bo była ona naprawdę zwinnie napisana, a do tego każdy z autorów bardzo ciekawie pisał i każdy miał inny styl, więc było widać różnice, co było ciekawym doświadczeniem.

(pierwszy raz spotkałam się z takimi opowiadaniami w książce „Lato w pensjonacie pod bukami")
🦌
Świąteczny klimat dzięki tej książce trwał już od zaczęcia tej powieści, czyli od początku Grudnia, a myślę, że nikt nie zaprzeczy, że takiego klimatu nigdy nie za dużo 🙂 !