Opinia na temat książki Pogromca lwów

Na ponad rok "odłożyłam" panią Läckberg, kiedy uznałam, że zaczyna popadać w schemat, a mnie to już zaczyna nużyć. Po tym okresie postanowiłam, wziąć się za następną w kolejności powieść tej autorki. Pomyślałam sobie, że sprawdzę, czy nadal tworzy schematy i czy nadal mi one przeszkadzają.

Niestety, nadal one są, chociaż chyba trochę mniej i nadal mi przeszkadzaj.😐. Znowu w nadmiarze dostałam pokazowych momentów, jak to trudno jest wychowywać dzieci. Znowu odczułam to tak, jakby nikt inny na całym świecie nie miał dzieci, tylko najmądrzejszy policjant Patryk i jego jeszcze mądrzejsza żona, Eryka, która wciąż (schemat) wściubia nosa wszędzie, zwłaszcza tam, gdzie nie potrzeba i gdzie może jej grozić niebezpieczeństwo.

Jednak muszę przyznać, że odnotowałam też dwie "nowości", w tej powieści Pani Camilli. Po raz pierwszy chyba pojawił się wątek polski, a właściwie może nawet nie wątek, co bohater, niestety znowu niepozytywny. Słowo "znowu" odnosi się ogólnie do pisarzy skandynawskich, bo u nich właśnie najczęściej natykam się na Polaków-złoczyńców.

Druga nowość jest taka, że również chyba po raz pierwszy nie jestem kontenta z zakończenia, które dla mnie właściwie wcale zakończeniem nie jest. Niby sprawa została rozwiązana, ale... no właśnie, ale, kto czytał, pewnie się domyśli, o co mi chodzi, a kto nie czytał, niech przeczyta, jeśli ciekawy 😉.