Pogrzebane tajemnice

To moja pierwsza książka Kathy Reisch i za pewne ostatnia. Jedyne co mi się w niej podobało to opisy Gwatemali, które są barwne, żywe, przesycone kolorami i zapachem Ameryki Środkowej. Cała reszta to miernota. Momentami miałam wrażenie, że czytam podręcznik do Medycyny Sądowej, może dla innych to będzie plusem, jednak od kryminału wymaga się jeszcze jakiegoś napięcia i akcji a tego tutaj zabrakło. Poza tym, kiepskie tłumaczenie przyczyniło się do słabej oceny książki. Dialogi ni w kij ni w oko, jakieś takie niespójne, poza tym z rozmów bohaterów wychodzą banialuki a nie wydaje mi się żeby to było celem autorki. Pełno błędów merytorycznych, czasami ręce opadają. Moja przedmówczyni Layla, ma sporo racji, to koszmar czytelniczy, kiedy kryminał czyta się z uśmieszkiem politowania i irytacją . Tak czy siak, książkę czyta się bez emocji, chociaż wróć...Reichs porusza temat ludobójstwa, aktów wielkiej przemocy dokonywanej przez grupy partyzanckie. Ten wątek wzrusza, ale tylko z faktu jego autentyczności. Cóż, nie stawiam na tę książkę. Słaba trójczyna.

Akcja części piątej rozpoczyna się od prac przy masowym grobie ofiar ludobójstwa w Gwatemali. To jednak tylko wstęp do skomplikowanej sieci przestępstw i zabójstw, w której nic nie będzie pewne. Do schematu autorki możemy dopisać wielowątkowość, z czego wątek rozpoczynający książkę zazwyczaj nie jest wiodący - tak jak i w tej części, bowiem od masakry w Chupan Ya przeskoczymy do czegoś zupełnie innego, ale żeby nie psuć zabawy, nie zdradzę dokładnie o co chodzi ;)

Temperance z biegiem czasu bywa coraz mniej irytująca, ewentualnie ja się na nią po prostu uodporniłam. Brakuje mi tylko bardziej czynnego udziału Birdie'go, taka już moja natura kociary.

Medycyna sądowa i antropologia - jak zwykle na plus. Reszta poprawna, żeby nie powiedzieć "taka sobie".

a mi się książka podobała i to bardzo. Layla napisała "poza tym nie powinny miec miejsca bledy typu "zobaczylam jak drza jej powieki" podczas rozmowy przez telefon bohaterki. Jesli widzi rozmowce, to jestem pod wrazeniem:D" - ja to odebrałam jako ironię. książkę polecam, mam zamiar przeczytać całą serię, a także obejrzeć serial 'Kości', którego twórców zainspirowała autorka. :)

Pomimo wielkich nadziei jakie z nią wiązałam, nie wciągnęła mnie ani trochę. Akcja jest rozmyta, co już została wcześniej zauważone, przegadana. Nie wciąga, nie trzyma w napięciu. Jednak dam jeszcze jedną szansę serii licząc, że ta książka powstała w gorszym okresie.

nie zrażajcie się do całej serii po jednym tomie. wiadomo, że w każdym cyklu są lepsze i gorsze części. te książki nie są tak zabawne i lekkie jak serial, ale mimo to warto.

poza tym nie powinny miec miejsca bledy typu "zobaczylam jak drza jej powieki" podczas rozmowy przez telefon bohaterki. Jesli widzi rozmowce, to jestem pod wrazeniem:D