Opinia na temat książki Położna z Auschwitz

Od kiedy zostałam mamą jeszcze bardziej szukam w literaturze różnych obrazów macierzyństwa. „Położnej z Auschwitz” byłam bardzo ciekawa, ale jednocześnie obawiałam się, czy jestem gotowa na te emocje, które z pewnością wywoła. Nie byłam i chyba nie da się być. To książka, która powoduje napływ łez do oczu już od pierwszych stron – kobieta ukrywająca ciążę, jej poród, zabandażowane piersi uniemożliwiające karmienie, głodne dziecko, strzykawka z morfiną, niemożliwa decyzja… A kolejne strony to jeszcze więcej rozrywających serce historii. Dzieci rodzące się pośród śmierci, na przekór wszystkiemu. Na brudnym piecu. A potem często zabierane matkom, zabijane albo wywożone… Tragiczne losy, przy których czuwała główna bohaterka tej książki – niezwykła położna Stanisława Leszczyńska. Dla tych kobiet Mama. Niesamowita postać, która niosła nadzieję i pociechę w tej nieludzkiej sytuacji. Czuwała, organizowała co się dało. Bohaterka, która niejednokrotnie sprzeciwiała się rozkazom („Nie, nigdy!  Nie wolno zabijać dziec!i”), dawała z siebie wszystko swoim „córkom”. Gdy była przy porodzie nie umarła żadna mama ani dziecko. W takich warunkach! Dopiero potem… Biła z niej mądrość, skromność, dobro. Nie nosiła w sercu nienawiści do ludzi po drugiej stronie. Kobieta-inspiracja. Nie jest to łatwa lektura, ale zdecydowanie ją polecam. Pani Magda stworzyła niezwykłą książkę. Czytajmy i  pamiętajmy.