Opinia na temat książki Pora westchnień, pora burz

Pora wstchnień, pora burz" to bardzo dobra i niezwykle wciągająca powieść. Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza czyli pora westchnień opisuje życie naszych bohaterów na rok przed wybuchem wojny. Autorka zabrała nas w swojej opowieści do przedwojennego Lwowa. Dzięki temu mieliśmy okazję poznać jak wyglądało ówczesne życie, jak Polacy, Ukraińcy i Żydzi żyli obok siebie, wspólnie bawili się, cieszyli życiem, prowadzili interesy, zakochiwali się, mieli marzenia itd. Jest to część dość obszerna, ale właśnie przez to i przez opsiy codziennego, zwykłego życia bardziej uwypukla się kontrast pomiędzy tymi dwoma częściami. Doskonale obrazuje stosunki społeczne a potem ukazuje drastyczną ich przemianę. Wraz z wybuchem drugiej wojny odkrywamy drugą część czyli porę burz, gdzie nic nie jest już takie jak było, gdzie cały ład i porządek zniknął, gdzie nikomu nie można już ufać, a życie zostało naznaczone strachem, bólem, śmiercią i bestialstwem.

Książka zakończyła się tak, że według mnie powinna być kontynuacja, wiele wątków nie zostało zamkniętych. Tylko nie wiem czy w ogóle jest nadzieja na ciąg dlaszy ponieważ od premiery "Pory westchnień, pory burz" minęło już trzy i pół roku. Książkę czytało mi się rewelacyjnie, polubiłam bohaterów, kibicowałam im na każdym kroku. Tylko serce się kroiło na myśl ile okrucieństwa drzemie w człowieku, i ile z tego wypływa na zewnątrz siejąc nieodwracalne zniszczenia. Powieść warta uwagi. Szczególnie druga część bardzo poruszająca i budząca różne emocje.