Pora westchnień, pora burz

Pora wstchnień, pora burz" to bardzo dobra i niezwykle wciągająca powieść. Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza czyli pora westchnień opisuje życie naszych bohaterów na rok przed wybuchem wojny. Autorka zabrała nas w swojej opowieści do przedwojennego Lwowa. Dzięki temu mieliśmy okazję poznać jak wyglądało ówczesne życie, jak Polacy, Ukraińcy i Żydzi żyli obok siebie, wspólnie bawili się, cieszyli życiem, prowadzili interesy, zakochiwali się, mieli marzenia itd. Jest to część dość obszerna, ale właśnie przez to i przez opsiy codziennego, zwykłego życia bardziej uwypukla się kontrast pomiędzy tymi dwoma częściami. Doskonale obrazuje stosunki społeczne a potem ukazuje drastyczną ich przemianę. Wraz z wybuchem drugiej wojny odkrywamy drugą część czyli porę burz, gdzie nic nie jest już takie jak było, gdzie cały ład i porządek zniknął, gdzie nikomu nie można już ufać, a życie zostało naznaczone strachem, bólem, śmiercią i bestialstwem.

Książka zakończyła się tak, że według mnie powinna być kontynuacja, wiele wątków nie zostało zamkniętych. Tylko nie wiem czy w ogóle jest nadzieja na ciąg dlaszy ponieważ od premiery "Pory westchnień, pory burz" minęło już trzy i pół roku. Książkę czytało mi się rewelacyjnie, polubiłam bohaterów, kibicowałam im na każdym kroku. Tylko serce się kroiło na myśl ile okrucieństwa drzemie w człowieku, i ile z tego wypływa na zewnątrz siejąc nieodwracalne zniszczenia. Powieść warta uwagi. Szczególnie druga część bardzo poruszając...

Pierwszą część Porę westchnień przebrnęłam z trudem. Nużące były opisy przedwojennego Lwowa, a jeszcze bardziej problemy ówczesnej młodzieży, szczególnie głównej bohaterki Lilki. Z chwilą wybuchu II wojny światowej i najazdu ZSSR na wschodnie tereny Polski wszyscy dorośli błyskawicznie. Sytuacja polityczno społeczna na terenach obecnej Ukrainy, niegdyś Polski, opisana jest z należytą starannością, nie tylko codzienne problemy ludzi ale także dylematy moralne. Ciekawa powieść.

Znakomita powieść obyczajowa mocno osadzona w historycznych realiach.
Lilkę, jej rodzinę, przyjaciół i znajomych poznajemy w 1938 roku we Lwowie. Życie płynie swoim nurtem, jedyne problemy rodziny to przegrane pieniądze w kasynie, które lubi odwiedzać Gustaw - ojciec Lilki. Młodzież myśli o zbliżającej się maturze, o pierwszych uczuciach. Do klasy Lilki uczęszczają dzieci różnych narodowości. Lwów jest tyglem różnych narodowości, co wydaje się nikomu nie przeszkadzać. Słychać niepokojące pogłoski z zachodu, ale nikt ich nie traktuje poważnie.
Rok 1939 - "pora burz" - wybucha wojna, miasto wrze, wczorajsi sąsiedzi stają się wrogami, nagle okazuje się, że Polaków i Ukraińców dzieli odwieczna nienawiść, a Żydów trzeba prześladować. Do miasta wkraczają Rosjanie, grabią, niszczą, wyrzucają z mieszkań. Gustaw zostaje aresztowany i wywieziony w nieznanym kierunku. Jak sobie poradzi jego żona, nagle pozostawiona bez środków do życia w mieście, które stało się złowrogie, gdzie nie wiadomo kto wróg, kto przyjaciel? Narodowość nie stanowi o człowieczeństwie, wśród wrogiej nacji można spotkać człowieka, który wyciągnie pomocną dłoń, okaże serce, mimo, że sam wiele ryzykuje.
Autorka przedstawia rozterki ludzi w tak trudnych czasach: przeżyć za wszelką cenę nie zważając na zasady, czy zachować twarz i honor, i próbować przetrwać mimo wszystko. Lilka i jej rówieśnicy musieli szybko dorosnąć, dokonać wyboru ścieżki jaką chcą podążać. Wojna zmieniła świat i ludzi.
Polecam...

"Nie sztuką być dobrym człowiekiem, gdy świeci słońce. Sztuką jest nie sprzeniewierzyć się wartościom, gdy szaleje zamieć. "

Nie wiem czy trafiłabym na tą książkę gdyby nie propozycja współpracy od wydawnictwo Prószyński, przy trzeciej części Lwowskiej Odysei. Ponieważ każdą serię lubię czytać od początku to i tu zrobiłam to samo.

Lwów przed II wojną światową, pełen przepychu i beztroski. Rodzina Lindnerów prowadzi spokojne życie w mieście, korzystając też z dobrodziejstw wsi, gdzie mają stadninę pięknych arabów. Gustaw głowa rodziny lubi lekkie życie, ale jego żona stara się trzymać go krótko. Ich dzieci są inteligentne i ułożone, Jakub prowadzi dorosłe życie, Lilka przygotowuje się do matury i przeżywa pierwsze miłości, a mały Michaś lubi psocić jak na swój wiek. Pogłoski o wojnie docierają do Lwowa ale nikt w jej wybuch nie wierzy. Niestety wiara nic nie daje, Hitler napada na Polskę a później idzie po więcej. Lwów znajduje się raz pod okupacją Niemców, a raz Armii Czerwonej, do tego Ukraińcy również walczą z Polakami. Trudne czasy nastały dla Lwowa i rodziny Lindnerów, zło czai się na każdym kroku, doskwiera głód i śmierć czai się tuż za rogiem.

Lubię powieści historyczne, nie sięgam po nie tak często jak po thrillery, ale to tylko dlatego że nie potrafię zrozumieć tego bezmiaru okrucieństwa, gdzie nawet przyjaciel potrafi stać się wrogiem żeby tylko przetrwać. Ludzie nie żyją dniem jutrzejszym, nie planują, żyją tu i teraz, cały czas zdaj...

„Pora westchnień, pora burz” zawiera wszelkie atuty powieści, która wciąga, targając naszymi emocjami na wszelkie sposoby. Pierwsza część jest nieco wolna, skupiona na pokazaniu życia we Lwowie, jego pięknych zakątków, atmosfery, panującej mody i uroku. Pani Magdalena Kawka wnika swoim obrazowym pisaniem w czytelnicze umysły wzbudzając skrajne przeżycia, lęki, obawy o życie bohaterów a nawet przerażenie. Zwłaszcza druga część jest niezwykle burzliwa, niespokojna, przejmująca. Eksponuje w niej siłę ludzkiej wytrzymałości, zaradności ale też wagę zachowania ludzkiej twarzy w obliczu grożącego nieszczęścia i brutalności wojny.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/04/747-pora-westchnien-pora-burz-czesc-i.html

Mamy rok 1938. Czyli na moment przed wojną, jednak jest to czas, w którym ludzie beztrosko zajmują się swoimi sprawami. Gdzie radość miesza się ze smutkiem, gdzie dzieci mogą się spokojnie uczyć, gdzie panuje wolność..
Lilka przygotowuje się do matury. Tęskni za swoim ukochanym i snuje plany na przyszłość. Nie wie, że jest to ostatnia spokojna wiosna, że niedługo tak proste i zwyczajne marzenia odejdą na daleki plan, a życie stanie się koszmarnie trudne.
Podczas wojny dozna wielu krzywd. Z przyjaciół powstaną wrogowie, a nie każdy wróg będzie chciał krzywdy.
Jaki los czeka na Lilkę, jej przyjaciół i rodzinę? Czy wojna odbierze im wszystko? Czy uda im się przetrwać?

Jak zapewne doskonale już wiecie uwielbiam książki historyczne - nie ważne, czy to fikcja literacka czy historia opisana jest na faktach. Dlaczego? To bardzo proste. Te książki potrafią doszczętnie poruszyć, zmusić do myślenia, zastanowienia się nad sobą (swoim zachowaniem), a za razem jest ogromną przestrogą.
Czy "Pora westchnień, pora burz" jest warta uwagi?
Myślę, że jak najbardziej. Jest to przepiękna, a za razem trudna powieść pokazująca proste życie ludzi w przedwojennej Polsce, dla których nie ważna była twoja narodowość. Wszyscy się znali i starali się darzyć jak największym szacunkiem. Jednak wojna zniszczyła wszystko. Nie tylko rzeczy materialne, ale pochłonęła wiele żyć, zabrała człowieczeństwo. Ta powieść to w pewnym sensie hołd dla osób, które zginęły w imię Ojczyzny.
...