Pożegnania

Stanisław Dygat
7.5 /10
Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów
Pożegnania
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
7.5 /10
Ocena 7.5 na 10 możliwych
Na podstawie 2 ocen kanapowiczów

Opis

Historia miłosna napisana z psychologiczną wirtuozerią. W przeddzień wybuchu II Wojny Światowej Paweł, zbuntowany chłopak pochodzący z wyższych sfer, zakochuje się w fordanserce Lidce. Ojciec chłopaka, który chce go powstrzymać przed uwikłaniem w związek bez przyszłości, mezalians, wysyła go do Paryża. Ponownie Paweł i Lidka spotykają się w czterdziestym piątym roku, w majątku hrabiny, w którym wojenni rozbitkowie usiłują się odnaleźć w nowej rzeczywistości. Lidka jest już mężatką, wyszła za syna hrabiny. Niebawem do miasteczka wkracza armia radziecka. Dawni kochankowie będą musieli pożegnać się nie tylko ze sobą, ale z całym poukładanym światem, który przestał istnieć? Na podstawie tej powieści, w roku 1958 Wojciech Jerzy Has nakręcił Pożegnania jeden ze swych najwybitniejszych filmów (wystąpili m.in. Maria Wachowiak, Tadeusz Janczar i Gustaw Holoubek). Film w 1959 roku zdobył nagrodę FIPRESCI na międzynarodowym festiwalu filmowym w Locarno. Stanisław Dygat (1914-1978) wybitny polski prozaik, autor powieści i opowiadań, felietonista, dramaturg oraz scenarzysta filmowy. Był związany z Warszawą; skupiał wokół siebie liczne środowiska twórców i ludzi kultury. W 1964 roku podpisał List 34 pierwszy zbiorowy protest intelektualistów przeciwko cenzurze, a 1976 Memoriał 101, który wyrażał sprzeciw wobec zmian w Konstytucji PRL
Data wydania: 2011-06-21
ISBN: 978-83-7648-765-6, 9788376487656
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Seria: Biblioteka Czytelnika
Stron: 224
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Stanisław Dygat Stanisław Dygat
Urodzony 5 grudnia 1914 roku w Polsce (Warszawa)
Stanisław Ludwik Dygat – polski autor powieści i opowiadań, felietonista, dramaturg oraz scenarzysta filmowy. Był praprawnukiem Ludwika Mierosławskiego (jednego z najpopularniejszych Polaków w Europie połowy XIX w., wnukiem powstańca 1863 Ludwika...

Pozostałe książki:

Jezioro Bodeńskie Disneyland Podróż Polskie baśnie i legendy Pożegnania Duchy na dachu. Groteski Dwanaście dramatów. Tom 1 Dworzec w Monachium Karnawał Król kruków. Baśń gaskońska. Rozmyślania przy goleniu Różowy kajecik Upiór W cieniu Brooklynu i inne opowiadania
Wszystkie książki Stanisław Dygat

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Książka Pożegnania nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@bea-ta
@bea-ta
2019-11-07
8 /10
Przeczytane Czytane wielokrotnie Biblioteka domowa przeczytane 2018

Dygata czytałam w ogólniaku. „Pożegnania” też. W pamięci został mi fakt, że wówczas autora ustawiłam na najwyższej półce. Obok Iwaszkiewicza… Że cytatami z „Pożegnania” jeszcze długo okraszałam moje pisemne wypowiedzi…

Zaczęłam czytać. I… niesamowite uczucie: jak podczas spotkania kogoś dawno niewidzianego, a niegdyś niezwykle bliskiego. Piękne zanurzenie się w języku. Poddanie się niespiesznemu rytmowi opowieści. Gra nastrojem. I poczucie, że miałam niezwykłe czytelnicze szczęście zaczytując się w młodości taką literaturą…

Na podstawie tej książki w 1958 r. powstał film w reżyserii Wojciecha Hasa, z Marią Wachowiak i Tadeuszem Janczarem w rolach głównych. W 1959 r. film zdobył nagrodę FIPRESCI Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Locarno dla reżysera. Z tego filmu pochodzi piosenka "Pamiętasz, była jesień" w wykonaniu Sławy Przybylskiej.

To książka o przemijaniu. I kolejnych pożegnaniach. Dzieciństwa, chwil, uczuć, ludzi, świata. Akcja książki rozpoczyna się w roku wybuchu II wojny światowej, a kończy w roku jej zakończenia. Bohaterem jest Paweł, niedoszły student, pełen niezgody na sztuczność panującą w świecie, jego formy zewnętrzne, konwenanse, niesprawiedliwość: „Od dawna już żyłem w niezgodzie z otoczeniem. Miałem wstręt do szablonów i schematów wzajemnego obcowania ludzi ze sobą, prześladował mnie ustawiczny odruch korygowania na własną rękę wszystkiego, co wydawało mi się w życiu niesłuszne, fałszywe i niesprawiedliwe”. Typ samotnego utrac...

| link |
@Asamitt
2020-02-02
7 /10
Przeczytane Polscy autorzy Obyczajowe/Przygodowe/Dramaty ✈ Wymienione/Sprzedane

Cytaty z książki

O nie! Książka Pożegnania. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat