Opinia na temat książki Później

Najnowsza książka Stephena Kinga Później zapowiadała się dobrze i horrorowo od samego początku. Bohater mający dar widzenia zmarłych i związane z tym kłopoty zaciekawiły mnie do tego stopnia, że postanowiłem sięgnąć po najnowszą powieść autora. Spodziewałem się powieści grozy w starym stylu pełnej mrocznego klimatu, scen wywołujących gęsią skórkę podczas czytania i zaskakujących zwrotów akcji. Stephen King dotychczas nie zawiódł mnie i miałem nadzieje, że tak będzie przy książce Później. Dlatego z wielką chęcią sięgnąłem po powieść, aby przekonać się co przygotował dla mnie autor.

Książka Później ma ciekawy pomysł już kiedyś wykorzystany w świetny sposób przy Lśnieniu tegoż autora dotyczący małoletniego bohatera mającego dar widzenia zmarłych. Ciekawa koncepcja dająca wiele możliwości Stephenowi Kingowi, który umie opowiadać jak mało kto do stworzenia opowieści grozy z prawdziwego zdarzenia. Rozpoczyna się zwyczajnie od relacji pomiędzy nastoletnim Jamie i matki próbującej związać koniec z końcem, aby zapewnić synowi przyszłość. Poznajemy problemy, wynikające kłopoty i dylematy jakie ich trapią. Opowieść na pozór zwyczajna i obyczajowa o dorastaniu bohatera ze wszystkimi tego wadami oraz zaletami. Autor w takich klimatach również czuje się jak ryba w wodzie i snucie gawędziarskim, lecz nie przynudzającym stylem sprawdza się idealnie w tym przypadku. Jamie na pozór zwyczajny chłopak ma swoją tajemnicę jaką jest widzenie zmarłych i problemy wieku dojrzewania. Razem z nim samym poznajemy poszczególne wydarzenia w jakich uczestniczy, bo autor oddaje mu głos i zrobił z niego narratora. Świetnie sprawdza się w tym przypadku, bo historia potrafiła wciągnąć i poznajemy punkt widzenia Jamiego jak wszystko wyglądało. Dlatego w czasie czytania możemy wczuć się w sytuacje bohatera i stał się mi bliższy niż oczekiwałem. Warstwa obyczajowa została nakreślona znakomicie i ukazanie życia samych postaci jest świetnie przedstawione. Dodaje historii dramatyczności, nie brakuje tutaj zwrotów akcji i emocji w czasie czytania. Oprócz tła obyczajowego i ukazania życia bohaterów mamy również wątek paranormalny związany z widzeniem zmarłych. Oczekiwałem od niego mroczności, jakieś większej grozy i wywołania niepokoju w czasie czytania. Pojawienie się duchów jest nieoczekiwane i mające przestraszyć nas. Autor w tym przypadku wywołuje nieraz dreszczyk jak sobie uświadomimy, że dana postać mogła być duchem, lecz nie dostałem aż takiej dawki grozy jak oczekiwałem, kiedy pojawiały się. Wydawało się wszystko w grzeczny sposób ukazane i dlatego takie wrażenie jak wcześniej pisałem miałem w czasie czytania. Brakowało mi mocniejszych scen grozy, bo King umie straszyć i wzbudzać niepokój swoimi książkami. Później jest książką lajtową pod tym względem jak na możliwości autora, który tutaj wykorzystuje motywy paranormalne, ale skupia się bardziej na zwyczajnym życiu bohaterów względem wątku grozy jaki pojawia się w opowieści. Dlatego zamiast horroru dostajemy powieść obyczajową z wątkami lekkiej grozy skierowany do młodzieży i starszych czytelników.

W książce znajdziemy szereg postaci zaludniających karty powieści, które zostały jak zwykle jeśli chodzi o Kinga świetnie zarysowane pod względem psychologicznym. Mające własne cechy charakteru, zachowania, są wyraziste i ciekawe po prostu. Nie ma tutaj podziału na dobre i złe jako takiego co jest dla mnie plusem. Każdy bohater ma w sobie różne odcienie szarości, dokonuje wyborów, nieraz potrafi wzbudzić emocje podczas czytania i zaskoczyć swoim podejściem. Obarczone zwykłymi problemami, mają kłopoty, przemyślenia i dylematy jeżeli chodzi o wybory jakich dokonują. Autor potrafił stworzyć ciekawe, nietuzinkowe i wciągające postacie, które wzbudzają nasze zainteresowanie w czasie czytania. Głównym bohaterem jest nastoletni Jamie Conklin mieszkający z mamą chcącą zapewnić mu dom i wszystko co tylko może. Zrobienie go pierwszoplanowym narratorem było świetnym pomysłem, bo nie tylko pogłębia jego sylwetkę, lecz poznajemy wydarzenia z jego punktu widzenia i staje się nam bliższy w czasie czytania. Nie sposób nie polubić i nawet poczuć sympatie do chłopaka mającego dar widzenia zmarłych, który okazuje się z jednej strony przekleństwem, ale z drugiej strony pozwala na otrzymanie odpowiedzi na wiele pytań. Ciekawy koncept wykorzystany bardzo dobrze i nieraz wywołuje lekki dreszczyk w czasie czytania. Ukazanie dojrzewania od młodego chłopaka po dorosłej osoby na przestrzeni wielu lat wyszedł autorowi świetnie i wciągająco od samego początku. Oprócz niego spotykamy na drugim planie bohaterów biorących czynny zazwyczaj udział w wydarzeniach. Zostali świetnie zarysowani i wypadają ciekawie. Niektóre można polubić jak mamę Jamiego. inne przez wybory wzbudzają skrajne odczucia w czasie czytania. Na dalszych planie pojawiają się postacie mające do odegrania rolę w fabule w większym lub mniejszym stopniu. Jednak każda z nich jest nakreślona świetnie i bardzo dobrze przez autora, który umie wykreować postacie na tyle ciekawe, wielowątkowe i posiadające głębie, że wciągają od początku i wzbudzają nieraz emocje w czasie czytania. Relacje pomiędzy nimi przedstawione zostały znakomicie. Dialogi przyjemne, lekko podane, z humorem, czasami pojawiają się nuty poważne i niekiedy zaskakujące. Największy nacisk i skupienie się na relacjach dotyczy Jamiego i jego matki, które wypadają świetnie. Rozmowy dwójki bohaterów pod każdym względem podobały mi się, potrafiły wciągnąć od początku i niekiedy przynieść emocje w czasie czytania.

Książka Później jest powieścią obyczajową z wątkami kryminalnymi i lekkiej grozy wywołującej czasami dreszczyk, lecz nie straszącej aż tak bardzo jak oczekiwałem. Stephen King zamiast pełnowartościowego horroru serwuje właśnie taki miks gatunkowy stawiając najbardziej na warstwę obyczajową, gdzie wkrada się groza za sprawą daru bohatera i kryminał związany z postacią jednej z bohaterek umoczonej w ciemne interesy. Dlatego w czasie czytania miałem wrażenie, ze skierowana powieść jest do młodzieży i starszego czytelnika. Nie uświadczymy tutaj scen grozy na miarę Lśnienia, gdzie również jak tam mamy nastoletniego bohatera widzącego zmarłych. Skupiając się najbardziej na tle obyczajowym, życiu bohaterów, zawirowaniom życiowych i wyborów jakie podejmują kreśli historie w swoim stylu opowiadając o wydarzeniach rozłożonych w latach, ukazujących dorastanie Jamiego od młodości, po nastoletnie kłopoty i dorosłość. Świetnym wyborem było osadzenie w pierwszoplanowej narracji wydarzeń w jakich uczestniczymy za sprawą opowieści bohatera w jakich brał swój udział. Takim sposobem poznajemy wszystko z pierwszej ręki i pogłębiona zostaje sylwetka Jamiego opowiadającego o swoim dzieciństwie i przeżyciach z tamtego okresu. Dlatego jego postać jest ciekawa i wciągająca. Wkradający się pomału wątek paranormalny dotyczący widzenia zmarłych przez Jamiego było dodany bardzo dobrze i nie przeszkadzał. Niestety zamiast wzbudzać często jakieś przerażenie i odczucie strachu tylko wywoływał nieraz dreszczyk lub lekki niepokój jak tylko pojawiał się. Jeżeli ktoś oczekuje scen grozy na miarę Lśnienia lub porządnej dawki strachu w czasie czytania może zawieść się. Pomimo występowania duchów lub paranormalnych zjawisk od czasu do czasu nie wywołują takiego mrocznego wrażenia na jakie liczyłem. Brakuje w nich dawki grozy i często w grzecznościowy sposób zostały ukazane. Szkoda trochę, bo autor potrafi napisać takie sceny wyjęte z najlepszego horroru. Kryminalny wątek dotyczący jednej z bohaterek jest poprowadzony ciekawie i dobrze. Nie przeszkadza swoim pojawieniem się i został dodany w sposób nie nachalny do fabuły. Powieść obyczajowa łączy się świetnie z lekką grozą i kryminalnym wątkiem w całość. Fabuła przez to bardzo zyskuje i staje się wciągająca od samego początku. Zakończenie książki jest bardzo dobre i udane jeśli chodzi o połączenie wszystkich wątków ze sobą w całość. Może brakowało mi jakiegoś większego zaskoczenia, lecz finał nie został potraktowany za szybko przez autora, posiadał zwrot akcji i wiele dzieje się w nim pod koniec. Końcówka pozostawia pewną furtkę do kontynuacji takie odniosłem wrażenie i chętnie sięgnął bym po nią, aby dowiedzieć się jak potoczyły się losy Jamiego albo w dzieciństwie lub w dorosłości.

Książka Później jest powieścią obyczajową z wątkami lekkiej grozy i kryminału, która spodobała mi się, chociaż spodziewałem się po niej większej dawki grozy niż dostałem. Podczas czytania czuć było w moim przypadku, że autor skierował ją bardziej do młodzieży poruszaną tematyką relacji rodzinnych, kłopotów jakie występują i problemów dorastania w jakie wpada nasz bohater. Dodanie wątków kryminalnego i jego rozwiązanie również było ciekawe. Straszyć King umie doskonale i w tym przypadku przedstawienie daru widzenia zmarłych bohatera było podane w taki grzeczny sposób, bez jakiegoś mocnego akcentu, że nie przestraszyło mnie w zupełności i czasami wywołuje tylko niepokój podskórny jak sobie uświadomimy, że to jednak był duch. W taki lajtowy i w lekki sposób straszy nas autor jakbym czytał jakieś opowieści niesamowite skierowane do młodzieży niż do dorosłego czytelnika spodziewającego się horroru. Nie ujmując niczego książce starszy czytelnik też będzie się bawił świetnie, bo podróż do czasów dzieciństwa, szaleństwa związane z tym wiekiem, problemy i odniesienia do popkultury mogą spodobać się. Stephen King pisze przystępnie, przyjemnym stylem, w lekki sposób, czytelny, bez lania wody, ale również gawędziarskim świetnym stylem opowiada swoje historie. Dlatego bardzo lubię jego książki i nieraz sięgam po nie z przyjemnością. Później jest powieścią wciągającą i zarazem ciekawą już od początku. Przez lekki styl autora i poprowadzenie akcji w pierwszoplanowej narracji, która sprawdza się tutaj idealnie zostajemy wciągnięci w wir wydarzeń z wielką łatwością. Akcja nie zwalnia ani na chwilę i wydarzenia również szybko poprowadzono. Dlatego wiele dzieje się podczas czytania i nie wieje nudą. Fabuła wciąga i nie pozwala się oderwać od samego początku. Stephen King potrafi jak nikt inny tworzyć horrory, fantastyczne opowieści, kryminały i thrillery nieraz przekraczające ramy gatunkowe w jakich zostają zamknięte. Jest moim ulubionym autorem, po którego powieści sięgam w ciemno. Książka Później okazała się miłą i przyjemną historią o dorastaniu, problemach skonfrontowaną ze darem widzenia zmarłych i kryminalnym wątkiem na deser. Autor kolejny raz stworzył ciekawą historie, bohaterów i wciągającą, aczkolwiek trzymającą w napięciu fabułę do samego końca.