Opinia na temat książki Przewodnik dla perfekcjonistów

Dlaczego zawsze perfekcjonizm jest uważany za negatywną cechę?

Czy nie można obrócić swojej cechy jako coś dobrego? Popracować nad nią? Bardziej siebie zrozumieć?

Marna ze mnie perfekcjonistka. Lubię mieć porządek, ale wszystko w granicach rozsądku. Lubię także otaczać się wieloma przedmiotami przez co czuje się przytulniej we własnym wnętrzu. I chociaż często robię porządki to i tak wszystko z czasem gdzieś się zaciera i otacza mnie chaos, tworząc błędne koło. 😅

Dlatego byłam bardzo ciekawa treści zawartej w książce #przewodnikdlaperfekcjonistów, w którym to autorka obrazowo i dość przystępnym językiem tłumaczy zachowania ludzkie odnosząc się do licznych przykładów i sytuacji.

Rozpoczynając lekturę książki, autorka zamieściła wstępne pytania, aby określić typ własnego perfekcjonizmu. Ale najlepsze jest to, że odpowiadając na pytania otrzymałam odpowiedź klasycznej perfekcjonalistki, która, uwaga! Opisuje moje zachowania, a nie byłam ich świadoma.

Zagłębiając się w lekturę miałam zupełnie inne odczucia, kiedy treść przekładała się na moje życie.

Przy tym poradniku spędziłam wiele dni, ponieważ nie da się go przeczytać od deski do deski. Dawkowałam sobie kolejną wiedzę i jak na poradnik jestem pod wrażeniem zawartej w niej treści.

Czuć pełen profesjonalizm w temacie, którym zajmuje się autorka. Nie ma tutaj oceniania, jest głównie praca z własną osobą. Zrozumienia siebie i pełnej akceptacji, której tak bardzo brakuje osobom z perfekcyjnym podejściem do życia.

Z treści dowiecie się o typach perfekcjonistów, którzy wyróżniają się w swoich określeniach i zachowaniu. Mowa tutaj o: klasycznych, paryskich, niechlujnych, intensywnych i perfekcjonistach prokrastynatorach.