Opinia na temat książki Przez głębię do gwiazd

Głębia oceanu kryje tajemniczą górę wyglądającą jak piramida Cheopsa. Płetwonurkowie wyruszają w podwodną wyprawę, by dowiedzieć się czegoś o tym niezbadanym obiekcie. Nikt nie wie czym jest ta góra i jakie sekrety może kryć. Do momentu w którym bohaterom udaje się zejść dwieście metrów pod wodę byłam całkiem zaciekawiona i zastanawiałam się, jak akcja może się potoczyć, ale później... to co się dzieje, to jest jakiś kosmos, w negatywnym tego słowa znaczeniu.

Honeyman i Doktorek przenoszą się do świata o jakim im się nie śniło i zaczyna się główny wątek. Bohaterowie są wrzuceni na głęboką wodę tzn. wojnę między światami. I nie byłoby w tej historii nic złego, gdyby nie to, że zachowują się jak dzieci. Spodziewałam się raczej wielkiej dezorientacji, przerażenia, ale gdzie tam... Zabawa na całego... No nie wierzę po prostu. Bardzo dużym minusem są dla mnie dialogi, które z założenia chyba miały być śmieszne, ale są co najwyżej infantylne. Momentami mam wrażenie, że książka była pisana dla dziecka, po chwili zaś dla dorosłego. Nie kupuję tego.

Do samego końca byłam przekonana, że cała historia okaże się jedynie snem jednego z bohaterów... co więcej, nawet wyobraziłam sobie to zakończenie i byłam święcie przekonana, że tak właśnie będzie. Moja wersja brzmi mniej więcej tak: Wyławiają Doktorka, ocucają go i on opowiada o tym podwodno-podniebnym świecie i biorą go za wariata. Koniec. Ale nie... W jakże wielkim błędzie byłam! Historia nie dość, że poszła w zupełnie inną stronę, to jeszcze kończy się w połowie akcji. Niestety porażka.