Przygoda z pierścionkiem

Uff...! Powiem tak: Zabiłabym. To jest ten rodzaj żartu, za który ofiara ma wszelkie prawo roznieść dowcipnisia na strzępy a każdy sąd ją uniewinni. Rodziny zrywały kontakty na wieczność z bardziej błahych przyczyn. Jak dla mnie Mary ma wszelkie prawo do tego, by trzasnąć drzwiami i traktować (byłych) krewnych jak popsute powietrze. Dobrze chociaż, że dzięki zbieżności nazwisk w swojej wymuszonej podróży zyskała sympatyczne towarzystwo. Ich troje, przy czym dwóch w cenie jednego, z kulinarną mapą skarbów, goniących za keksem - pomysł sam w sobie już niedorzeczny, ale co tu ukrywać - dość zabawny. Przyznam się, że śledziłam pogoń za felernym wypiekiem z niejakim rozbawieniem. Minusem może być język książki - nazbyt pretensjonalny, ale da się przeżyć bez większego bólu zębów. Chociaż, jak na okołoświąteczną bzdurkę klasy B tej propozycji Harlequina udało się wywołać falę niezdrowych emocji, które znalazły ujście w bardzo dosadnym przecinku. Bo jakżeż to tak...? I właśnie tym ogłuszającym zwrotem akcji "Przygoda z pierścionkiem" ujęła mnie najbardziej.